Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
24 juni, 2010
Toen ik vanochtend m'n vuilzak -vol vuil van afgelopen levensjaar- naar de container bracht, was de lucht al zoel en strelend langs blote armen en benen. Mèt kus van zon zelf.
Alles licht. Alles lichtvoetig en vriendelijk. Alles zo van kom maar.
72 worden op deze manier is hemel.
Is wijd open witte roos, vooroorlogs geurend.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Staat na een paar uurtjes de kamer vol bloemen. Eén bloemenman kwam zelfs met drie boeketten teglijk aan. "U bent heel erg geliefd, zo te zien," glimlachte hij.
En brievenbus vol kaarten.
Ik ga de mooiste periode van m'n leven in, zeker weten!
*****************************************
19 juni, 2010
rond de ronde tafel
Wonderschoon.
Groepsgesprek rond de Ronde Tafel.
Heel anders dan een consult. Totaal anders dan een workshop of lezing. Hier, rond de ronde tafel, vibreert een Veld van mensen die er -in vriendschap- voor gekozen hebben om nu hier samen een gesprek aan te gaan. Over heling bij voorbeeld. Over samenhang. Over pijn.
Dat Veld van vriendschap en opzettelijk samengaan op zo'n middag is zo'n sterk liefdesveld dat ieder van ons dieper gaat dan ooit vermoed. Ieder draagt, en wordt gedragen. Liefde op z'n actiefst.
Zó diep gaat het vertrouwen van vriendschap.
Zó helend.
Wondermooi.
Tussen de woorden: zo stil.
________________________________________
14 juni, 2010
te nauwer nood ontsnapt aan, ja wááraan?
Op de ochtend van mijn laatste uren in de Echternachlaan reikten de steigers precies tot mijn balkon. Het was alsof er een monster naar boven kroop dat de hele torenflat opslokte. Enkele dagen later was dat inderdaad het geval (foto 1).
Een half jaar van te voren, nog in 2009, was mij een paniek bekropen die elke maand sterker werd. Maar die ik niet kon benoemen. Natuurlijk was ik 'bang' voor de aangekondigde renovaties: drilboren om de trappenhuizen te vernieuwen, muurboren voor isolatie, balkon boren voor renovatie, deur- en raamboren voor dubbel glas, en grondboren voor een nieuwe entree. Ik die heel slecht tetgen geluidsoverlast kan, had alle reden om bang te zijn voor wat kwam. Maar was het dat? Ik kon mij toch goed vermannen? Zoals een buurvrouw mij vermanend over mijn teergevoeligheid toevoegde: "je moet het nemen zoals het is."
De benedenburen klaagden al steen en been, en het ging alleen nog maar om steigers. Maar het werd duister in hun flat. En elke dag, vanaf 06.15, begon de herrie, alleen nog maar van het klingklang-optrekken van metalen steigers. Nu werd ook de ingang helemaal ingepakt. Als een grot (foto 2 en 3, nr. 3 laat ook de vuilnis zien die in deze buurt altijd náást de containers gekwakt wordt; wie dat netjes doet wordt lastig gevallen of minstens argwanend aangekeken: 'uitslover!'). Als een heel duistere grot.
Degenen die konden, ontvluchtten de torenflat. Bij die gelukkigen was ik ook. Zoals gezegd; op de ochtend van mijn vertrek..... O, engelen!
Het wàs al een flat met veel gebreken. In de verhuur-advertentie stond hij -ineens €60,- duurder) aangeduid als gehorig. Dan weet je het wel. Echter, wat niemand toen nog besefte, was dat de scheur in mijn werkkamer, die opgetreden was bij de badkamerrenovaties een paar jaar terug (ook drilboren, máánden lang) iets betekende. Bij mij was de scheur 8 mm breed. Bij anderen nog breder. Ook in slaap- en badkamer scheurden er scheuren. Hoge heren van Woonbedrijf kwamen kijken, en verzekerden ons dat het niks was, echt helemaal niks. We moesten er maar een beetje stuc of zo op doen. Nee hoor, de flat was onder arc
hitectuur gebouwd, 40 jaar geleden, en kon best een stootje velen.
Eervorige week begon de inbreek-ellende. Steigers zijn leuk om te beklimmen, en als de ramen slechts van enkel glas zijn, liggen de pc's en juwelen zo voor het oprapen. In de tijd dat ik nog dacht dat in een huurderscommissie zitten iets opleverde, had ik al gepleit voor dubbel glas. Onze flats heetten toen niet voor niets 'doortochtflats'. Zijn ze nu nog.
Degenen die konden, ontvluchtten de torenflat. Bij die gelukkigen was ik ook. Zoals gezegd; op de ochtend van mijn vertrek..... O, engelen!
Het wàs al een flat met veel gebreken. In de verhuur-advertentie stond hij -ineens €60,- duurder) aangeduid als gehorig. Dan weet je het wel. Echter, wat niemand toen nog besefte, was dat de scheur in mijn werkkamer, die opgetreden was bij de badkamerrenovaties een paar jaar terug (ook drilboren, máánden lang) iets betekende. Bij mij was de scheur 8 mm breed. Bij anderen nog breder. Ook in slaap- en badkamer scheurden er scheuren. Hoge heren van Woonbedrijf kwamen kijken, en verzekerden ons dat het niks was, echt helemaal niks. We moesten er maar een beetje stuc of zo op doen. Nee hoor, de flat was onder arc
hitectuur gebouwd, 40 jaar geleden, en kon best een stootje velen.Eervorige week begon de inbreek-ellende. Steigers zijn leuk om te beklimmen, en als de ramen slechts van enkel glas zijn, liggen de pc's en juwelen zo voor het oprapen. In de tijd dat ik nog dacht dat in een huurderscommissie zitten iets opleverde, had ik al gepleit voor dubbel glas. Onze flats heetten toen niet voor niets 'doortochtflats'. Zijn ze nu nog.
Maar vorige week, vorige week stokte de renovatie. Wat bleek: de binnemuur van de torenflat bleek gevaarlijk ontzet. Precies op de hoogte van mijn appartement (ik woonde ongeveer in het midden) het allerergste. De scheur in mijn werkkamer..... Koortsachtig overleg tussen Woonbedrijf, Gemeente Eindhoven, en Ballast-Nedam. Nee hoor, geen gevaar voor de bewoners. Alleen is het hele terrein nu voor auto's en e
lk ander verkeer hermetisch afgesloten (foto 4). Het boren is absoluut stopgezet. De renovaties uitgesteld. Er heerst stilte op het terrein. De Poolse werknemers komen niet meer. Het blijft absoluut rustig om 06.15.Vraag ik mij af: die toenemende paniek vóór mijn verhuizing,- wist mijn onderbuikje toen al wat er kon gebeuren?
Nu, enkele weken later, krijg ik een schunnige reactie van iemand die vraagt of ik dit soms verzin, en of er een baksteen op m'n hoofd is gevallen of zo. Kennelijk gesponsord door Woonbedrijf. Want wat blijkt?
Ik ontmoette begin deze week één van m'n vroegere buurvrouwen, die erover klaagde dat op die stellages plotseling werklui voor je raam staan. En dat haar kind daar doodsbang van werd. Wat blijkt? Woonbedrijf heeft op de balkons alle tussenschotten weg laten halen om het de werklui te vergemakkelijken van balkon naar balkon te lopen. Want die balkons moeten worden schoongespoten, opgeknapt, en wat dies meer zij.
Op die balkons komen de grote ramen en de deur uit, en dat is allemaal in de meeste gevallen maar enkel glas. Daar ben je zo doorheen. Ramen en deur open met dit weer,- dan staan ze al zonder dat ruitje in te drukken bij je binnen. Ramen en deuren dicht,- dat is nu bloedheet, en bovendien helpt het niet veel, want een enkel-glas-ruitje indrukken zonder lawaai te maken is zo moeilijk niet. Iedereen alert dus, waakaam, onrustig. Alleen de kinderen vinden het geweldig: die rennen van balkon naar balkon....... Je zal er maar (moeten) wonen.......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Labels: ze zeggen maar ik twijfel
09 juni, 2010
eindelijk!!!!!
Eindelijk,
communicatie!
Sinds 10 mei zat ik zonder. Je leeft maar half, zo zonder.
Had enkel de Hofpoes hier, waarmee ik via de ether kon communiceren.
En mijn engelen natuurlijk.
Maar geen mènsen!
XS4ALL heeft me aangesloten. Ik heb nu eindelijk legaal email, en internet, en ik kan al bellen, maar nog niet gebeld worden want m'n nummer houdt de KPN nog 'even 'vast, hoewel ze zelf op 30 mei (zelf!) m'n abonnementen hebben beëindigd. Kweetnie waarom, het lijkt wel of die jongetjes achter de helpdesken achter de achterliggende helpdeksen (hier zit dus 35 belminuten op 0900 tussen) achter de achterachterliggende helpdeksen (hier zit dus 45 belminuten op 0900 tussen) achter de achterachter achterliggende helpdeksen (hier zit dus 65 belminuten op 0900 tussen) enz. er alles aan doen om KPN een kwade naam te bezorgen. De overblijvende inkomsten komen dan waarschijnlijk van die 0900 nummers waar ze je dwingen naar toe te bellen, en eindeloos te wachten, terwijl het wel doortikt natuurlijk......
Alle ellende op een stokje! M'n wasmachine doet het weer, schoon goed aan vandaag, hoera!
M'n nieuwe tv, cadeau van lieve vriendin die de ouwe waar we vaak samen naar keken, niet meer áán kon zien, dóet het, en wel zo goed dat ik niet wist dat de wereld zulke mooie kleuren had, hoera!!
Tijd-Schrift is aan het lukken! Nieuwe postzegels kopen vandaag, hoera!!!
Èn verkiezingen vandaag. Politiek dus weer actief vandaag, hoera!!!!
Hoewel dat laatste hoeraatje er wel wat benepen en geknepen uitkomt, want Rutte is helemaal niet lief voor ouderen en zorgbehoevenden, en dat ben ik natuurlijk wel, zelfs allebei.
Kijk ik vanavond, of wend ik me af met de nieuwste Mankell, kan het echt nog niet zeggen.
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
