Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
22 maart, 2007
... wo sind sie gebliehieben?......
Nog geen 22, schat ik, tweedejaars geschiedenis aan de RUL, met als speciale belangstelling: revolutionnaire bewegingen. Haar motief om me te interviewen: ' ik wil uw ervaringen weten', ad hoc preciezer gedefinieerd met: 'de documenten bekijken, de knipsels en krantenartikelen is één, maar de ervaring van mensen zelf loopt daar vaak helemaal niet parallel aan.'
Dat spreekt me aan. Die aanpak is al revolutionnair op zich. En het ís een pientere nieuwe-tijds-student, overduidelijk. Een belofte.
Zij verwoordt nog vóór het einde van het interview wat nog niemand in mijn kamer zelfs maar probéérde onder woorden te brengen:HOE ZEER IS DE SFEER IN ONZE TIJD VERSMALD, VERENGD, HYPOCRIETER GEWORDEN, ACHTER FACADES VAN TOLERANTIE VERSCHRAALD
tegenover de jaren '70 waarin wij onze revoluties volvoerden:
de seksuele revolutie ('deed u daaraan mee? tuurlijk meid, maar m'n man nog eerder. waren jullie dat bij 't huwelijk al overeen gekomen? in '60, ben je gek, wij waren maagd en monogaam, schaterlachend),
de bandebom-marsen!
de proCubademonstraties (ja, toen harry mulisch nog.....),
de vrouwenemancipatie (hoe kwam u daarbij? door een lezing van huub oosterhuis die zich beklaagde dat hij, getrouwd, geen priester meer mocht wezen, toen stond ik op en zei; maar meer dan de helft van de wereldbevolking mag dat niet, toen zei hij: 'daar hebben we het niet over!' tja en toen kwamen de kranten en MVM...)
de lesbische emancipatie (het mannetjesCOC, de eerste homomarsen nog niet op boten, 'had u toen gewone kleren aan dan?' 'tuurlijk meid, waarom niet?'),
de emancipatie van biseksuele vrouwen, getrouwde lesbische vrouwen, of ook biseksueel, een vrouw kent immers 'periodes' in haar leven (de alleen voor vrouwengroep mocht niet van het COC: te weinig politiek, te beschermend,- het hele mannetjesCOC geen kaas gegeten hebbende van innerlijke vrijwording die vrouwen behoeven alvorens in aktie te komen, of niet)
de gemeenten die van harte schitterende lokaties openstelden voor vrouwenhuizen, en daar ook nog ruimhartig subsidies aan gaven ook ('wat deed u daar? wc's poetsen speciaal aan mij opgelegd want ik was beroemd en alle vrouwen waren gelijk snap je dus die wc's waren tegenwicht sisterhood is powerful, en zingen en vrijen, drinken maar niet zo veel... elke avond? nou nee, maar wel vaak..., elkaar opjutten ook, en ook elkaar lekker zwart maken, gepassioneerde liefdes, maar ook haat en nijd, vlammend!),
de pers die weg van ons was, vooral ter linkerzijde (ze leest me passages uit m'n artikelen voor, wat een taal! openhartig is nog een schroomvallig woord),
het marxisme dat verplichte literatuur was voordat je meetelde,
de vele vele optochten en andere akties, oh mijn pasgestorven sister verkleed als kameel, oh mijn nog levende sister 'baas in eigen buik',
de vloek van Joke Smit die vrouwen als Van Baalen, Burnier, Van Buuren de beweging uitdonderde omdat die niet achter wetsregels aangingen voor gelijke rechten, maar vrouwen ook bewust wilden helpen maken van wat vrouwelijkheid en vrouwencultuur betekenden ('niet dat ik het nu weet, hoor,' )
het beschamende want inpakkende Jaar van de Vrouw, precies wat het was: één jaar voor de vrouw, en Juliana die het zou openen en zonder enig excuus de volle zaal twee uur liet wachten omdat ze Bernard van het vliegtuig wilde halen die langer dan aangekondigd bij zijn vriendin bleef,
en de mannen waarmee we ideologisch niet meer mee naar bed mochten, hetgeen spetterende kronkels opleverde,
en de mannen die slapjes zeiden dat ze het ook niet zo bedoelden als wij het beschreven (verpletterend, had nu echt niet meer zo'gekund zonder processen aan je rok te krijgen)
maar geen poot uitstaken om iets aan hun voorrechten te verschuiven,
en de vrouwen die zich eigenlijk vrij maakten op mannenmaatschappijvoorwaarden.....('hebben vrouwen het leuk nu?' háár opmerking, niet de mijne)
en die slimme meid die op haar toekomst voorbereid was, maar niet heus.....
....
-open, onmiddellijk, direkt, onverbloemd, vrij, gevoelsmatig, een slangenkuil ook, een sissende bloemige slangenkuil, fel, vastberaden, en kleurig, oh zo kleurig.....wat een tijd.'
'Dat kan nu helemaal niet meer,' zucht de studente verbaasd. 'Wat een muren nu, wat een afgeknepenheid. Wat een grijzigheid en versmalling....'
-
Nog geen 22, weet ik zeker.
Nog geen 22, weet ik zeker.
!
15 maart, 2007
het oude leren
Laat me maar meteen met de deur in huis vallen: ik ben bijna 69, en ik ga in juni (voor de 5e keer) naar mijn geliefde Turkije, maar deze keer totally basic: drie weken in een gewoon huis, in een gewoon Turkse-mensen-dorp, en op m'n eentje. Anders dan aan de hotelkust waar je geen woord Turks hoeft te kennen, kennen ze in dit dorp geen woord Engels.
Dus ben ik al sinds de herfst Turks aan het leren, het is een prachtig-klinkende taal, maar hij valt ècht nìet mee!
Ik geniet via Nedwerk Turkije, in een klein groepje, van een uitstekende leraar die je de taal laat dóen: spreek, spreek, spreek. Hij is echt goed in uitleggen, en ik kan het weten, want ik leidde tot aan m'n pensioen leraren (Nederlands) op, en volg nog elke dag alle onderwijsvernielingenvernieuwingen op de voet.
Maar gisteren onderging ik de onderwijsconfrontatie van m'n leven.
Maar gisteren onderging ik de onderwijsconfrontatie van m'n leven.
Turks studeer ik vlijtig,
elke dag, behalve donderdags want dán moet ik bijkomen van de klap van de les op woensdagavond waar je ervaart dat je nóg níks weet,
via de enige weg die ik dacht dat er bestond: grammatika en woordjes leren, en dit allebei elke dag anderhalf uur zeer geconcentreerd. De meeste vragen die ik heb zijn dan ook grammatikavragen, want Turks is enerzijds heel consequent, anderzijds ook heel speels. In het kleine groepje waarin we intensief les krijgen, merkte ik dat de anderen bij mijn vragen ogenblikkelijk afhaakten. Dus gooide ik de vraag in de groep van waarom. Blijkt dat zij de grammatika helemaal niet gebruiken, terwijl het Turks stikt van de naamvallen (6), achtervoegsels, klinkerharmonieën en wat dies meer zij.
Nóg had ik niks in de gaten: 'hoe doen jullie dat dan?'
'Gewoon op het gevoel.' Leraar rond de 40, een vrouw iets meer dan 40, een vrouw rond de dertig, andere achterin de 20, inclusief leraar knikken ze allemaal heftig.
'Jij ook?' vroeg ik m'n allerwegen-gediplomeerd leraar. 'O ja,' zei die, 'ze lieten wel de wetenschappelijke methode op mij los, maar dat ging absoluut niet. Ik ben gewoon met klanken begonnen.'
Met wetenschappelijke methode bedoelde hij: grammatika!
Grammatika! = wetenschappelijk = oud! Grammatika, de bodem van mijn docent-Nederlands-ziel!
Pas toen begon het mij te dagen dat ik met een volgende generatie te maken heb die met een taal gewoon in het diepe gegooid wordt. Pas toen begon het mij te dagen waarom die schat van een leraar een keer mijn voorbereiding van een moeilijke leestekst in het oog kreeg en uitriep: 'mijn hemel, dat lijkt wel een diepte-analyse'.
Ik ben oud!
Ik ben nog van een generatie die een taal aan de hand van regels en constructies leert. Ik zou het op m'n gevoel niet eens kúnnen leren!
De leraar, Peter, zag mijn sprakeloosheid (hij is overigens heel goed in grammatikaal beantwoorden, en zijn leerboek is ook een echt goed leerboek daarin; anders was ik al lang verdwaald gezwommen) en zei: 'maar er zijn méér manieren om een taal te leren.' De anderen knikten heftig.
Maar ik voelde mij oud, oud, van een generatie die zo achterhááld is in leermethoden! Alsof ik een fossiel was. Van het oude leren, voel je?
En vandaag snáp ik nog niet hoe je zonder grammatika goed een taal kunt leren, ik snáp het niet.
'Maar', trachtte hij me te troosten, 'er komt weer een nieuwe generatie aan: ik zeg tegen mijn (Nederlandse) leerlingen: 'pak je boek', en ze kijken me met lege ogen aan. Dan zeg ik: 'dat is zo'n vierkant ding, weet je wel, met een harde rug en als je het bij die harde rug vastpakt en heen en weer wappert, dan zie je allemaal blaadjes met lettertjes erop. Dan snappen ze het: o, een bóek! Want zij zijn al helemaal beeldtalig geworden. Zij kennen bijna geen woorden meer!' De anderen knikten: zo zijn hun kinderen ook.
Ik was níet getroost en ook niet te troosten.
Sterk gekrompen hompelde ik naar huis.
Waar hoor ik nog?
Ik ben van het óude leren.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
08 maart, 2007
normpjes en waardjes in de 1e klasse
3 hippe meisjes naast mij in de trein. Onder het zoeken waar 'k mijn kaartje ook weer gelaten had, probeerde ik m'n geheugen op te frissen wat betreft 'chillen, cool' en wat dies meer zij.
Hoefde niet.
Eén van de drie kreeg een SMSje:"waar hang je nou eigenlijk uit, kut?"
Ze viel erover. Languit. Vond ik terecht, in eerste instantie.
Het was vandaag per slot van rekening Internationale Vrouwendag, hè! Zoiets zèg je niet!
Jij, dierbare lezer, mag raden over welk woord ze nou eigenlijk viel.
Mis!
Dáár viel ze nou echt helemaal niet over.
Waarover dan? Over: 'waar hang je uit'.
Waarom?
Ze SMSte terug: 'dat zeg je tegen je vrouw, lul, 'waar hang je uit'. Ik ben je vrouw niet!'
Nee, ze hoefde hem niet meer.
Dattie net deed als tegen 'z'n vrouw', dàt deed de deur dicht.
Schokte ik me later -ik bèn ietwat secundair- ook nog: vinden die grietjes het dan wel vanzelfsprekend dat je aan je vrouw vraagt (letterlijk) waar hang je uit?
Zou míj indertijd te bezitterig in de oogjes hebben geblonken.
Maar ja, wie ben ik. Dolle Mina, dat woord kennen ze niet eens meer...........
06 maart, 2007
AH! en nogmaals: AH!!!
Soms kan ik er echt verdriet over hebben dat de oude wereld teloorgaat, voor een nieuwe vol met helderheid, vrede, evenwicht en wat dies meer zij.
Vanavond bij voorbeeld.Was naar Verdi's gepassioneerdste opera: 'Il trovatore' in de bezetting van de Staatsopera van Tazarstan.
Passie! Liefde! Lust!
Bloed!
Dood en gruwel!
Heksen! Brandstapels! Méérdere brandstapels! Schedels. Liefde!
Wráák!
Nog meer dood en passie!
Een moeder zo hartstochtelijk moeder-lijk dat je erbij kan staan vloeken, daar gaat ze dus ook grif aan ten onder.
Gif!
Vervloekingen!
Bastaardzoons ook natuurlijk,
en nonnen,en monniken,
en honderdèn moordende soldaten, en nog meer bloed, dood en gruw!
Met een muziek, zo prachtig, dat je soms vergeet te ademen.
Ah!
Ah!!!
Ja, dan vind ik het echt jammer dat deze planeet binnenkort -zeggen ze- haar emotionaliteit gaat inleveren voor iets Hogers. Hoeft voor mij dan éven niet.
Kan nooit zó adembenemend wezen.
~~~~
02 maart, 2007
homohuwelijksambtenaar
Ik ben mordicus tegen vrouwenmishandeling en -vernedering. In mijn carrière als docent/studieleider aan de leraren-opleiding Nederlands (met als hoofdvak Letterkunde) hoefde ik nooit een literair werk te behandelen, dat dát als thema had.
Ik ben mordicus tegen homomishandeling en -vernedering. Altijd ben ik er voor uit willen/kunnen/mogen komen dat ik zowel van mannen als van vrouwen houd. De ene periode wat meer van deze zijde, de andere periode meer van gene zijde. Ik hoefde als mens nooit te oordelen noch te veroordelen. Ik pikte welke soort veroordeling dan ook nooit.
Maar ik pikte ook nooit overdreven tolerantie, want ook die is verschrikkelijk vernederend.
Ik ben vóór vrijheid van denken, iedere soort van denken. En voor menselijke vrijheid om daarnaar te handelen, mits het geen ander wezen schaadt.
Niemand kan mij ervan overtuigen dat een ambtenaar gedwongen moet worden huwelijken te sluiten tussen vrouwen onderling, mannen onderling, kinderen, mongooltjes en noem maar op, als die ambtenaar daar uit grond van eigen denken en geweten tegen is. De dwang om die ambtenaar dan toch daartoe te dwingen schaadt die ambtenaar psychisch. Vooral als er nog genoeg andere ambtenarenmouwen aan te passen zijn.
Vroeger had je 'moetjes', nu dreigen er aan de andere kant van de tafel 'moetjes' te komen.
Het kàn ook geen gelukkig begin van een huwelijk zijn, zo'n afgedwongen-ingezegend huwelijk.
Vernederend lijkt het me, voor alle soorten bruiloftgangers.
(speciaal voor LR)
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
