Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
26 april, 2011
zoevende Paas
Het was een zoevende Paas. Op paasZaterdag zoefden twee van m'n kinderen met hun lief langs. We lunchten op het oude pleintje hierachter. Oudste stadskern van Eindhoven, daar waar het allemaal begon met Philips. De zon scheen. De auto's toeterden. Vreemde talen mengden zich met echt brabants, en er waren asperges. Wat wil een mens nog meer!
Zondag had ik een engel op bezoek. Nou even serieus, want menselijke engelen bestáán. Hoewel zeldzaam. Deze was er een met volle vleugelkracht. Dus ook zoef!
Maandag een vriend bij wie ik 'zo maar' in nog geen twintig minuten m'n verleden openlegde.
Maar vandaag, op 3e Paasdag, zoefde ik over mezelf heen, en ik tril er nòg van.
Mijn brommobiel-autootje had sinds donderdag een gebroken chauffeursstoel. Helemaal naar achteren en dan ook nog schuin geschoten. Doodeng, want ik moest heel ver met mijn benen strekken, en dan rem je moeilijk, dus gevaarlijk. Het bleek vanochtend moeilijk repareerbaar (lees: duur). Dit wist ik eigenlijk al de laatste tijd. Dushi, want zo heet ze en dat is Antilliaans voor 'schatje', werd oud. De laatste weken had ik al vaak op internet gekeken voor een nieuwe 2e hands. En eigenlijk wist ik vanochtend ook dat ik zonder Dushi thuis zou komen. Maar ik wou het niet weten, want ik had er na afbetaling van m'n verhuizing het geld niet voor. Toch, ik had het kunnen weten, gebeurde het.
Maar de engelen waren met mij: mijn garage had een heel scherp geprijsde 2ehands staan. Een prachtig dingetje. Vanuit de garage mijn lieve Friese vriendin gebeld om een forse lening; die gaf ze meteen. Ik weet nog niet waar ik die moed vandaan haalde......
Dus eind van de week heb ik een nieuwe Dushi. Maar ondertussen kreeg ik een leen-brommobiel, en die nieuwere zijn veel sneller van reactie dan mijn oude lekker slome. Dus ik reed zowat de garage omver, en ben verder met horten en stoten naar huis gereden. Peentjes gezweet, want telkens ging ie mij te hard. Auto’s achter me, vreselijk. Ook die nieuwe 2e hands zal sneller reageren, dat wordt dus eerst wat rondjes rijden om eraan te wennen. En dit op mijn leeftijd. Ik tril nog na, wát een beslissing..........
Hier op mijn hof is het stil.
Hier op mijn hof fluistert het nieuwe groen: 'nou heb je weer geen spaarpotje meer, dus blijf maar lekker bij ons deze zomer.' Blijven, ja, maar ook veel rijden, want mijn nieuwe zoevertje is ook groen, zij het blauwgroen.
Dit is ze. Voelt zoevend goed.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
23 april, 2011
"wil je met me spelen?"
Margaux Fragoso had vanaf haar 6e een relatie met een pedofiel. Die relatie is ze zelf aangegaan met het zinnetje "wil je met me spelen?" In het zwembad. Hoe pikt een kind precies zo'n man eruit? Zij schrijft er machtig mooi over in "Tijger, tijger!"
In de bieb lag het boek te lonken naar mijn nieuwsgierige vingers. Met dubbele gevoelens -afkeer en me schamen over mijn misselijkmakende heftigheid van die afkeer- trok ik het toch uit de kast en nam het mee.
Is mijn zeer besliste oordeel over pedofilie ('ongeoorloofd, want het is geen horizontale relatie waarbij het kind altijd de mindere is') nu veranderd? Niet echt.
Wat ik wel inzag: de kinderen krijgen bij zo'n man -soms vrouw- een mate van aandacht die ze thuis niet krijgen. Iets in hen bloeit op door die aandacht. En raakt eraan verslaafd. Margaux heeft ene psychopatische moeder en een onverschillige vader. Bij pedofiele Peter krijgt ze onvoorwaardelijke aandacht, reden te meer dat ze ook na haar vrouw worden met hem in relatie blijft, ook al vrijen ze niet meer. Je kunt zelfs stellen dat haar hart door die aandacht verder geopend is dan bij die moeder en vader het geval kon zijn.
Als dit boek íets is -en het is mooi, eerlijk en genuanceerd geschreven- , dan is het een pleidooi naar ouders toe: vul de aandachts- en liefdesbehoefte van je kind toch alsjeblieft zelf en royaal in! Niet door eindeloos verwennen wat vaak een vorm van makkelijke onverschilligheid is, maar door je kind echt het gevoel te geven dat jij het ziet, dat het jou raakt, en dat jij het (aan-)raakt........
Labels: maatschappelijk
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
