Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

29 januari, 2009   

gedichtendag



mijn keuze op gedichtendag:
Elly de Waard (1940- )

Er zit iets heel
geheimzinnigs

in het voorbijgaan
op een eenzaam pad

van mensen die je niet
kent en niet groet;

wij zien elkaar aan
of vermijden dat

maar zwijgen en toch
zijn zij er indringend

in hun geluid, hun
geur, hun voelbaarheid

van temperatuur
hun luchtverplaatsing -

aanwezigheid die
achter mij opeens

een curve maakt
omhoog en naar mij

terug krult als
de holte van een golf


---------------------------------uit: ‘Eenzang Twee'.


Labels:



19 januari, 2009   

superster moederster


Zo ontzag-lijk groot was dat licht dat het brùlde.

Ik had het grandioze boekwerk van Karel en Caroline van Huffelen (‘Onzichtbare risico’s in het draadloze tijdperk’) doorgenomen, en hen zelfs een uitvoerig bezoek gebracht, toen ik vorige week ging slapen, vol met zorgen over onze elektro- etherische belasting, en tegelijk gericht op Waterman 2009.
Het gebeurt niet vaak, maar deze nacht werd ik meegenomen naar één van de spiraalvormige armen, sterren-uitlopers van onze melkweg. (Dat soort reisjes ben ik niet dol op, want het heelal heeft geen bodem, en dat is doodeng voor een Kreeft).
Ik hing vóór die spiraal-arm en herkende het als die waarin wij wonen, met enkele vertrouwde beelden als Stier, Grote Beer, en Orion (de Jager). Mijn aandacht werd -letterlijk- getrokken naar een enorme ster, de naam is Betelgeuze. De naam verscheen met grote hoofdletters in mijn ‘hoofd’: BETELGEUZE, schouderster van Orion.
Zo ontzag-lijk groot was haar licht dat het brùlde.
Daarna kwam -zoiets gaat in een nanoseconde- de informatie.

Betelgeuze is een ster van de eerste generatie. Dat betekent dat zij Moeder is van miljarden andere sterren in de lange tijd. De eerste generatie spuwde in golven heel veel sterren uit, en zeker de sterren uit ‘onze’ spiraal-arm van de melkweg hebben haar als Moeder. Haar elektromagnetisch veld is enorm en reikt veel verder dan onze aarde (u begrijpt al waar ik heen wil).
Vanwege haar geboorte geven aan miljoenen sterren en vanwege haar enorme elektromagnetische invloed op het Etherisch Veld (van groot naar klein, van melkweg-arm tot en met het etherisch veldje rondom onze vorm, psychisch en fysiek) is zij ook Moederster van ieder van ons, via het etherisch lichaam dat ons omringt.
De enorme risico’s die wij lopen door onze draadloze apparatuur (looptelefoons = DECT’s, draadloos internetten, mobiel bellen, enz.) verlopen via ons etherisch lichaam! Velen hebben na lezing van voornoemd boek (een aanrader!) gevraagd: ‘wat ertegen te doen?’ Behalve het weer afschaffen van DECT’s, en het terugbrengen van je mobielgebruik en dat soort dingen is er op stoffelijk vormgebied weinig tegen te doen, omdat het gewoonweg om etherische frequenties gaat, die ons lichaam en onze slaap en onze psyche beïnvloeden via ons eigen etherisch veld, en dat van de buurt waarin we wonen.
Wat we ertegen doen kunnen ligt dus op het etherisch veld.
Waarvan ik in ieder geval nu weet dat het werkt, is je richten op de ster Betelgeuze.
Waar ligt Zij, deze Moederster? Als je een lijn tussen Sirius en de Pleiaden trekt, ligt Betelgeuze halverwege die rechte lijn. Zij is de linkerschouder van het sterrenbeeld Orion.Via de hiërarchische transformatie naar beneden krijg je haar straling dan op het niveau van jòuw etherische frequentie, en die kun je om je heen wikkelen (alles hierover in de Waterman-duiding van stichting POORT).
Er bestaat, naar mijn weten, geen krachtiger ster voor je hartcentrum dan Betelgeuze. Open je hart voor haar, laat haar kracht van Moederster instromen in jouw hartcentrum, en voel die dan je hele etherisch veld doorstromen.Een weldaad voor je lichaam en psyche, een bron van genezing en vitaliteit.

Labels:



16 januari, 2009   

gastlog van Janny: perpleks



Nu en dan leen ik dit blog uit aan vertrouwden.
Vandaag een gastblog van Janny:

Lieve Hannah, Ik zit nu achter de pc en intussen kijkt mijn man naar het nieuws.
Eerst gaat het over Israel: de nodige deskundigen die hun woordje doen en al die regeringen die (zogenaamd) alles in het werk stellen om een einde aan het geweld aldaar te maken. Gossie, wat doen ze toch hun best! (Dat we dat maar even zien en horen.)
Shocking om dit te horen en me dan te realiseren dat ik altijd in dit soort onzinpraatjes ben getrapt. Wat worden we toch voor de gek gehouden.

Maar dan komt het ergste. Het volgende item gaat over het ontslag van de trainer van Feyenoord. Woedende supporters staan bij het stadion te schreeuwen alsof er iets hartverscheurends is gebeurd. Als je niet zou weten waar het over gaat, zou je bijna denken dat ze woedend zijn over het geweld in de Gazastrook of over de voortdurende verkrachting van vrouwen in Afrika of over de leugens van hogerhand die ons klein houden. Terechte verontwaardiging toch?
Maar hemeltje nee: het gaat over voetbal.

Perplex ben ik. Zijn wij dit? Is dit de mens?
Ik schaam me bijna dat ik tot de menselijke soort behoor.En ik zit bijna bevroren achter de pc. Hoe wenselijk en zelfs noodzakelijk is het dat wij er voluit voor kiezen om Mens te worden/zijn.

Lieve Hannah, dit wilde ik even kwijt.
Groet uit een gekwetst en verdrietig hart, Janny
...............


07 januari, 2009   

kou


In mijn multi culti toren-flatgebouw, gekenmerkt door onverschilligheid, verloedering en bot egocentrisme, wordt het met de dàg gezelliger. Nu er, samen in de lift staand, wolkjes uit onze neus en mond komen van de kou, komen er in die wolkjes automatisch woordjes los: “koud, hè?”, “de wind waait om je voeten”(we wonen in een origineel doortochtappartement), “in mijn slaapkamer krijg ik het niet warmer dan 3 graden!”, en sommigen van ons komen alleen maar naar de voordeur (voor de post of zo) op bonten pantoffels.
En het wordt nóg erger.
Ongemerkt verenigen zeer tegengestelde bewoners zich tegen de grote boze woonbaas die niks deed aan tocht, aan enkel glas, en hoge prijzen rekent voor ontoereikende verwarming.
Geen grotere vereniger van individuen dan een gezamenlijke voelbare vijand.
O, wat doet deze kou toch verrukkelijk veel voor onze saamhorigheid.
En voor de gezelligheid. We láchen wat af in de natte liften!

brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Labels:



03 januari, 2009   

wees een Levende, en Zie



Moeizame tijd? Tuurlijk.
Maar niet primair vanwege de recessie (al ontken ik geenszins de ellende als iemand werkloos wordt, of als pensioenen worden uitgehold).
Echter in deze jaren dreigt de grootste ellende, en het grootste gevaar niet het financiële, maar ons bewustzijn.
Ons bewustzijn moet het zwaar ontgelden, en gaat het nòg veel zwaarder ontgelden.
Ik ga alle voorspellingen omtrent de jaren tussen nu en 2012 niet herhalen. De meeste daarvan trouwens gaan alleen over materiële dingen, en dat noemt zich dan spiritueel. Huh.
Wat werkelijk gaat nijpen is de kwaliteit van onze bewustzijns.

Bewustzijn, het uwe, het mijne, is niet strak ommuurd. Onze bewustzijns zijn zo lek als een mandje dat op een vergiet lijkt. Onze bewustzijns staan onmiddellijk met elkaar in verbinding. Bovendien zijn alle bewustzijns van alle mensen ook nog eens geworteld in het collectieve onderbewustzijn, een invloed van waaruit geen ontsnapping mogelijk is, juist omdat die invloed onbewust verloopt.

Wij staan al heel lang bloot aan de machteloosheids-trillingen in oorlogsgebieden, aan de radeloosheid van miljoenen vluchtelingen voor oorlogsgeweld naar ontelbare kampen, waar de bewoners alleen maar kunnen wachten, wachten, dof kunnen wachten.
Wat denk je dat dit met hun bewustzijns doet? Wat denk je dat daarvan doorsijpelt naar ons gezamenlijke collectieve bewustzijn? Dofheid sijpelt door, machteloosheid, het niet meer weten, je afsluiten-voor, pure onverschilligheid, zinloos geweld. Is dit niet precies wat we nu op wereldschaal onderkennen? Is dit niet precies de afstomping tot dierlijkheid van de brandstichters in Oudjaarsnacht?



Gaza wordt omsingeld. Hermetisch afgesloten. Als je hoort dat de buitenlanders daar werden weg-gewaarschuwd, weet je wat er gebeurt en gebeuren gaat. Ik ben niet voor Hamas, al die raketten op Israëls dorpen, jaren lang, dat is niet vol te houden. Maar ik ben ook niet pro-Israél, want dat volk dat beter had kunnen weten, heeft jarenlang terreur uitgeoefend middels intimiderende grensposten en muren dwars door Palestijnse akkers heen. Deze wederzijdse haat valt niet meer op te lossen door politieke vredesbesprekingen of VN-resloties. Wees reëel.

Hier gebeurt iets. Nu of over een paar maanden. En het gebeurt op (letterlijk!) grond met historie, met wereldhistorie, zeer beladen historie. Dat trilt ook nog eens heftig mee in ons collectieve onbewuste. Eerst in het collectieve onbewuste van hen die daar wonen, en handelen, maar ook meteen in het onze.
Wat denkt u dat er omgaat in de Palestijnse bevolking daar, bijeengedreven op een strook ter grootte van ons eiland Tessel? Nu al honderden doden. Geen medicamenten. Geen VN-voedselhulp. Steeds fellere druk, dag en nacht. In zee gedreven, daar komt het op neer.
Zware wolken van angst, van radeloosheid, van (te begrijpen) opstandigheid, van zorg om kinderen verspreiden zich uur na uur in de wereldatmosfeer. Als het grondoffensief begint, zal het in ons allemaal voelbaar zijn.

Dit zijn de soort van gevaren die de wereldbevolking nu dreigen. Want wij weten nu wat er gebeurt. Wat we onderbewust collectief voelen trillen wordt aangewakkerd door de beelden op televisie en internet, of je ze nu ziet of juist uitschakelt. It 's in the air.
Steeds sterkere bewustzijnswolken pakken zich samen. Het blijft natuurlijk niet bij Israël en Gaza. Onder druk van die steeds heftiger bewustzijnswolken ontstaat er een onbenoembare stress.
De bewustzijnszwakkeren onder ons zullen het niet halen, en vervallen in zelfmoord of in dierlijk gedrag. De sterkeren zullen vluchten in zich afschermen, in onverschilligheid, in 'het is ons pakkie-an niet', en de blikken afwenden. Daarom zeg ik: erger dan de gevolgen van recessie zijn de bewustzijnsgevaren die ons nu mondiaal bedreigen, en ondershuids aanvallen. Ons als mensheid ontkrachten. Ons alle medemenselijkheid ontnemen. Onze woorden leeg dreigen te maken, en hol.

Daarom roep ik mijzelf en alle andere st
erken van bewustzijn op: "Wees een Levende in deze zwarte tijd. Sta, zie!"

Ik bedoel niet dat je je de ellende zo moet aantrekken dat je er zelf onderdoor gaat, of erdoor beheerst wordt. Ik bedoel daarentegen dat moet stáán in jezelf, en je vanuit dit staan in jezelf je dan niet afwendt, omdat je denkt niet aan te kunnen wat zich ontvouwt. Dat is vluchten in lafheid.
Sta, en zie. Wat gezien wordt, dat kan in beweging komen in richtingen die we nog niet eerder kenden. Wij kennen de kracht van zien. Wij kennen ook de kracht van niet gezien worden. Die laatste kennen wij maar al te goed. Hoe ziekmakend, hoe ontkrachtigend niet-gezien-willen-worden uitwerkt.
Wat de rug wordt toegekeerd in een houding van 'het zal mijn tijd wel duren', dat gaat woekeren, en herhaalt zich en herhaalt zich. Uitputtend.

Besef dat je iemand bent die aan deze tijd heeft willen deelnemen en ook de middelen heeft om alles van deze tijd te weten. Verweer je niet tegen jouw tijd. Geef je er voluit aan over.
Wees een Levende, en zie! Dit is het grootste erbarmen: je ogen niet afwenden. Dit is het grootst mogelijke mededogen voor ons die er zelf niet middenin zitten, maar het wel weten, met elk journaal, met elke reportage. Met open ogen zien. Dit is bewustzijns-werk, onzichtbaar, maar o zo krachtig! Dit is werken op het Veld waar het de komende jaren zich op gaat afspelen.

Sta en zie.

Wees een Levende in deze Tijd die ook jòuw Tijd is.

Labels:



Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?