Als een Harley Davidson.
Deed niet onder voor het geluid van een startende Hell's Angel.
Mijn nieuwe Dushi.
Ineens.
Wist ik veel wat het was. Ik dacht: 'gewoon een beetje erg lawaaierig.' En zat van binnen grapjes te maken over m'n Harley D. op m'n ouwe dag.
Toen greep mijn auto-engel fors in: spijker in m'n achterband. Een lieve meneer aan het station, waar ik een heel lieve vriendin naar weg bracht, zei: "Mevrouw: uw achterband links is langzaam aan het leeglopen."
In dezelfde vaart als waarmee ik knallend optrok reed ik regelrecht naar mijn garage. Die natuurlijk metéén wist wat het was: m'n knalpot, m'n uitlaat. Wat goed, die spijker in m'n achterband! Anders was ik gewoon daverend door blijven rijden. En godweet wat dat aangericht had.....
Weetikveel, ik rij pas vanaf m'n 60e.
Dank je, engel van dit autootje, dank je van ganser harte.
Er wordt echt goed voor mij gezorgd......

broembroem.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De laatste weken obsederen me twee vragen:
- waarom kent de bestaansgeschiedenis van trits jodendom-christendom-islam zoveel agressie, bloedvergieten en moord?
- en heel anders (of niet): wat betekent het als een mens een lichaam aanneemt; wat IS een lichaam?
Ik weet het niet.
Met deze twee verschillende (of niet) vragen kom ik, voel ik, op een cruciaal punt, waarlijk, hoe ironisch, cruciaal.
Ik las natuurlijk 'De Da Vinci Code' vele malen. Ik ken nagenoeg ieder boek over het Vrouwelijk Aangezicht. Ik zag dezer dagen de Da-Vinci-film, voor de tweede keer. En ik zie mezelf nu huilen en huilen.
Waarom?
Waarom pas nu?
Ik weet het niet.
Daarom blijf ik vragen.
Vragen openen de ziel.
Waarom?
Waarom nu?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nee, 4 mei doe ik niet aan mee. Al die woorden, niets echts vloeit eruit voort. Zowat iedereen wordt herdacht, maar de wereld zit nog even vol barbaarse toestanden als in de 20e eeuw en daarvoor, zoals de dood van Osama Bin Laden weer eens heeft doen inzien. 4 mei is voor mij een gratuite vertoning geworden, en het 8-uur-nieuws pas om vijf voor half negen kan me steeds meer irriteren. Wind! Aangebakken lucht!
5 mei dan? Ook niet. Bevrijdingsdag. Bevrijd waarvan? Kijk, daar heb je het weer. Ook aangebrande lucht.
Wat ik dan zou willen?
Een jaarlijks terugkerende dag om het Leven te Vieren. Dat. En hoe dan ook. Het Leven in al z'n diepten en hoogten. Zoiets zou mij nou echt iets doen.