Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
16 april, 2007
to forgive or not to forgive, that's a question....
afbeelding: D.C.Lama
Er zullen uit die vrede na verzoening, en dit is mij diverse keren gebleken, geen onverwachte erupties voortkomen, want erupties komen uit verblinding voort. Er kàn vergeven uit voortkomen, maar ik vind die stap
a. te hautain,
b. wil ik hem niet verlossen van wat hij als veel oudere had kunnen weten, zie de 2e helft van de NT-uitspraak.
Inzake vergeven en verzoenen.
Vergeven is ìn.
Hot.
Vaak in de voetsporen van het Nieuwe Testament in de Bijbel, met een beroep bv op 'laat de zon niet ondergaan over uw toorn.'
Ik weet niet of de vertalingen van het Nieuwe Testament correct zijn inzake het onderscheid tussen vergeven en verzoenen; met alle teksten is zoveel gesjoemeld. Overigens staat daar ook: 'wier zonden gij zult vergeven, hun zijn ze vergeven,- wier zonden gij zult behouden, hun zijn zij behouden!' Da's toch nogal iets, hè?
Bij mijzelf gaat verzoenen aan vergeving vooraf. Als er verzoend is, kan er vergeving komen, of niet, naargelang de keuze. Maar wat is dan verzoening?
Verzoening is voor mij dat ik mij totaal in een pijn- situatie begeef, alsof ik iemand ben die van binnen en buiten kan kijken. In het geval van een ex van me: dat ik mijn leven overzag, het zijne overzag, zonder enige tendentieusheid.
Vergeven is ìn.
Hot.
Vaak in de voetsporen van het Nieuwe Testament in de Bijbel, met een beroep bv op 'laat de zon niet ondergaan over uw toorn.'
Ik weet niet of de vertalingen van het Nieuwe Testament correct zijn inzake het onderscheid tussen vergeven en verzoenen; met alle teksten is zoveel gesjoemeld. Overigens staat daar ook: 'wier zonden gij zult vergeven, hun zijn ze vergeven,- wier zonden gij zult behouden, hun zijn zij behouden!' Da's toch nogal iets, hè?
Bij mijzelf gaat verzoenen aan vergeving vooraf. Als er verzoend is, kan er vergeving komen, of niet, naargelang de keuze. Maar wat is dan verzoening?
Verzoening is voor mij dat ik mij totaal in een pijn- situatie begeef, alsof ik iemand ben die van binnen en buiten kan kijken. In het geval van een ex van me: dat ik mijn leven overzag, het zijne overzag, zonder enige tendentieusheid.
Dat ik ook dat zag wat hij altijd als op hem van invloed heeft ontkend; bij de opvoeding geen moeder gehad te hebben. Dit verklaart veel van zijn houding naar mij.
Ik zie ook in mijn eigen leven veel ontkenning, als kind al. Én dat ik deze benauwenis door moest, om vrijer te worden dan zonder benauwenis ooit kan gebeuren. Dit heb ik gezien, doorzien, daarmee heb ik mij verzoend. Vrede ermee. Geen goedpraten, wel vrede ermee.
Een verzoeningsprocedure in jezelf starten is geen gemakkelijke weg. Je moet dan wel alles durven gaan zien, anders blijft het een verdedigingsmechanisme en wordt het nooit echte verzoening.
Een verzoeningsprocedure in jezelf starten is geen gemakkelijke weg. Je moet dan wel alles durven gaan zien, anders blijft het een verdedigingsmechanisme en wordt het nooit echte verzoening.
Er zullen uit die vrede na verzoening, en dit is mij diverse keren gebleken, geen onverwachte erupties voortkomen, want erupties komen uit verblinding voort. Er kàn vergeven uit voortkomen, maar ik vind die stap
a. te hautain,
b. wil ik hem niet verlossen van wat hij als veel oudere had kunnen weten, zie de 2e helft van de NT-uitspraak.
~
Mijns ervarings gaan mensen te gemakkelijk tot het woord vergeven over, als ze eigenlijk 'zand erover' bedoelen. Niet voor alle psychische processen is 'zand erover' heilzaam. Het is heel heilzaam om je wel te verzoenen, maar iemand wèl aan haar of zijn daad te houden. Rekening daarmee blijven houden. Genoegdoening open houden.
Toch vergeven kan dan heel gemakkelijk overglijden in zelfverraad, en daar wordt niemand beter van.
En nogmaals, ik voel iets hautains kleven aan 'ik vergeef je'. Want impliciet stel je iemand schuldig, terwijl die ander zich helemaal niet schuldig hòeft te voelen, in haar of zijn eigen waarheid. In het geval van mijn ex: hij zal opperen dat hem niks te vergeven valt!
In zijn waarheid en op zijn leeftijd het beste.
~
En nee, ik geloof niet in genoegdoening via straf of beloning in 't hiernamaals. Stel je voor!
Die administratie alleen al!
Mijns ervarings gaan mensen te gemakkelijk tot het woord vergeven over, als ze eigenlijk 'zand erover' bedoelen. Niet voor alle psychische processen is 'zand erover' heilzaam. Het is heel heilzaam om je wel te verzoenen, maar iemand wèl aan haar of zijn daad te houden. Rekening daarmee blijven houden. Genoegdoening open houden.
Toch vergeven kan dan heel gemakkelijk overglijden in zelfverraad, en daar wordt niemand beter van.
En nogmaals, ik voel iets hautains kleven aan 'ik vergeef je'. Want impliciet stel je iemand schuldig, terwijl die ander zich helemaal niet schuldig hòeft te voelen, in haar of zijn eigen waarheid. In het geval van mijn ex: hij zal opperen dat hem niks te vergeven valt!
In zijn waarheid en op zijn leeftijd het beste.
~
En nee, ik geloof niet in genoegdoening via straf of beloning in 't hiernamaals. Stel je voor!
Die administratie alleen al!
~
Labels: ze zeggen maar ik twijfel
13 april, 2007
èch nieuw?
Gisteren een schrikwekkende mail ontvangen over een spin, een nieuwe, nog nooit gezien, maar door klimaatsverandering, atmosfeerverslechtering en zo.... en de toenemende agressie natuurlijk.
Toch maar doorgestuurd.
Ech?
~
Op het Nieuws en Daarachter een schrikwekkend bedoeld bericht over basisschoollleerlingen van een jaar of 7, 8, die seksueel miskleunen, zoals stapelen (op elkaar liggen en schuiven) en een kinderlijke variant van de soixant-neuf.
Martine Delfos, altijd geraadpleegd over zulke zaken, spreekt haar verbazing uit, want ook dit is nog nooit vertoond, zegt ze.
Ach, kom nou!
Niet alleen was ik 60 jaar geleden al smoor- en fysiek verliefd op de jongste kapelaan uit de parochie (die toen nog van die zwarte hoeden met wiebelkwastjes boven hun soutanes met duizend knoopjes droegen),
maar 50 jaar geleden had ik een jongetje van 7 in m'n 1e klas (nu groep 3), die ik op heterdaad betrapte op masturbatie, terwijl hij geacht werd te rekenen.
'Naar de ouders,' zegt de psychologe Delfos ten einde raad. 'Want weet u het? Nou, ik ook niet!'
Ik had toen nog geen Martine Delfos. Dus gíng ik argeloos als jong juffie naar de ouders, een boerenfamilie op een grote hoeve. Meldde wat ik had waargenomen.
Langzaam en dreigend rees de boer op uit zijn stoel. De boerin verbleekte. Het werd doodstil in de keuken. Potkachel noch poes durfden nog te snorren.
' 't Is dagge 'n vrouw zijt', gromde de aartsvader, 'àgge ne man waart geweest, had ik oe eruit gezwéépt.'
Gossie, wat kon ik tóen hard fietsen.
Maar ik bedoel maar. Ech nieuw?
Èch nie!
~~
Labels: ze zeggen maar ik twijfel
11 april, 2007
graaien allemaal graaien...........
uit TROUW van vandaag;"Excessieve beloningen in bedrijfsleven trekken samenleving uit elkaar
Minister Bos van financiën somt in een brief aan de Tweede Kamer moeiteloos drie argumenten op waarom het ongewenst of ineffectief is topinkomens in het bedrijfsleven fiscaal aan te pakken.
* Zo’n ’graaitax’ werkt algemeen, dus tref je niet alleen de bestuurders met excessieve beloningen, maar iedereen.
* Ten tweede, Nederland heeft al de hoogste tarieven in de inkomstenbelasting, dus deze nieuwe tax zou de concurrentiepositie verslechteren.
* Tot slot, in de praktijk zal een hoger toptarief weinig effect hebben, omdat de reactie waarschijnlijk zal zijn dat het brutosalaris zodanig wordt verhoogd dat het netto-inkomen hetzelfde blijft.
Tegen deze argumenten valt niet zoveel in te brengen, al wordt de concurrentiepositie van ons land in deze gevallen wel erg snel van stal gehaald.
De brief van Bos beklemtoont vooral hoe machteloos de overheid staat om het maatschappelijk euvel van excessieve beloningen in het bedrijfsleven aan te pakken.
Veel verder dan het uiten van zijn zorgen over deze ontwikkeling komt de minister niet. Hij constateert met een deel van de Kamer dat de stijgingen van de beloningen het afgelopen jaar ’
Dat is nogal en dun en mager vergeleken met de hoge toon waarop Bos als PvdA-lijsttrekker premier en CDA-leider Balkenende verweet niets aan de ’graaicultuur’ in het bedrijfsleven te hebben gedaan.
Het is niet veel als je eerst als politicus een probleem sterk hebt gedramatiseerd.
Daarom had de minister zich in zwaardere termen mogen keren tegen dit euvel, dat veel dieper in de samenleving ingrijpt dan dat het alleen maar het beleid van loonmatiging frustreert.
De excessieve en buitenproportionele beloningen trekken de samenleving uit elkaar. Ze spotten met wezenlijke waarden in ondernemingen, als de inzet van arbeidskracht, toewijding en liefde voor het bedrijf.
Van dit
Moet ik hier nog iets aan toevoegen?
Ah, een voorbeeldje misschien.
'Mijn' wooncorporatie int altijd de hoogste huurverhogingen die kunnen, elk jaar. Ondanks dat de boel verloedert, voornamelijk door duiventilproblematiek (mag u raden waardoor dàt komt). Directeur gaat met pensioen. Extra bonus: €500.000.
Brachten wij, huurders,
de goede man wás immers drie dagen per week ten kantore.
~
Labels: ze doen er weer niks aan
02 april, 2007
SOLIDARITEIT
"Wijn", zegt mijn Vlaamse vriend, "daarbij moet je niet je glas tegen zo'n tuitmondje zetten, maar je lippen breed maken. En vol. Laat de wijn je lippen dan ontmoeten. Daarna, dan geef je je over aan de wijn. Laat de wijn het helemaal van jou overnemen in je mond. Ah!"Je beste vrienden zijn vrienden die via tegenspreken je blik verbreden, àltijd.
~
Zoele avond, warm balkon, en goede wijn dus. Gespreksonderwerp: uitkeringen aan immigranten. Of eigenlijk: solidariteit, dát.
Ik schud mijn kaarten open: een vriend die mijn nieuwe bril compleet voor mij betaalt, een andere vriend die een stuk vakantie overmaakt, een vriendin die een stukje schilderij-afbetaling van me overneemt, nog een ander die me een klein-opera-abonnement schenkt, lieverds die me altijd bijspringen als Dushi iets overkomt, zo overleeft een oudere alleenstaande vrouw ònder modaal zoals ik. En zij dáár -ik wijs naar wat Turken in het speeltuintje onder aan mijn multicultiflat-, ik ben geen Wilders of Verdonk, hoor, het bloed stroomt linksom mij door dáad'ren, maar zij daar, zij sturen van hun uitkeringen geld naar hun familie!
"Wat een kring warme vrienden koesteren jou, wat een solidariteit!"
"Ja, maar van òns belastinggeld sturen zíj geld naar hun familie in Turkije of Marokko,"druk ik ferm even door.
"Dat is hùn solidariteit uit hùn cultuur," draagt het glas wijn rechts van mij aan.
Zó had ik het nog niet bedacht. Natuurlijk. Zij nemen graag aan wat 'wij' hun bieden. Net zoals ik dankbaar aanneem dat waarmee vrienden mijn leven op zeker peil houden.
De kindertjes beneden, schommelend en wippend, met hun gehoofddoekte mama's op het bankje lijken meer mens. Lévender.
Mijn bijspringende vrienden voelen ineens nog warmer, en nog dichterbij, nog dichter dan familie. Ik was al diep dankbaar, maar nu voel ik hun kloppende hart.
~
En de zoele wind streelt waar hij wil, en het tere lentegroen wuift, en we hoeven nog lang niet naar bed, nog lange niet nog lange niet, en ze schenken nog eens bij van de Pauillac Premier Cru die ze meebrachten uit Frankrijk, en zo komt Europa ter sprake.
En de zoele wind streelt waar hij wil, en het tere lentegroen wuift, en we hoeven nog lang niet naar bed, nog lange niet nog lange niet, en ze schenken nog eens bij van de Pauillac Premier Cru die ze meebrachten uit Frankrijk, en zo komt Europa ter sprake.
"Ben nog steeds blij dat ik tegen heb gestemd," daag ik hen uit, want zij zijn Vlamingen en hun land stemde vóór.
"Hoe zo?" vraagt het glas links van me.
Brussel-Straatsburg, papierwinkel, verkwisting, corruptie, duurte, euro, frustraties.....
"België stemde voor, en ik sta daarachter."
"Vanwege Brussel zeker!" Dit is voor een Vlaming een affront, en wordt dus ook hoffelijk genegeerd.
"Solidariteit groeien we toch naar toe? Samengaan, eenwording, overkoepeling, wereldburgerschap...."
Ja maar hoho! Dit is geen solidariteit, maar onderling gekonkel. Dit is geen solidariteit uit ideële motieven, maar solidariteit-tegen, uit winstbelang en concurrentie, dit is toch puur machtsspel? "Ja."
Dus?
"Een idee wordt geboren. Maar de eerste geboorte ligt altijd binnen de kaders van het gewende, de tweede ook, de derde ook. Het zijn de wijzen die geloven in de idee, en de vormgeving geen verwijten maken dat ze nog niet volmaakt is. Denk aan de Volkerenbond, die ging onder. Denk aan zo'n wijze man als Dag Hammarskjöld, en zijn Verenigde Naties. Hammarskjöld is vermoord. De VN is ondergegaan, maar de idee leeft door, en waagt nog een poging, en nog één.
Je moet de idee koesteren, en de vormgeving voor lief nemen. Die vormgeving strekt zich uit, en uit, als een lange tak. Strekt zich zo uit dat het wel op móet houden, maar ondertussen is er, nauwelijks opgemerkt, uit dezelfde wortelstam een zijtak ontsproten, die de idee zuiverder verder draagt. En men beseft dan dat de idee nog zo slecht niet was, maar dat het nu héél anders moet worden opgezet, dan komt de idee beter tot stand, met wijzere mensen wellicht. Maar die hebben wijzer kunnen worden door die eerste uitdrukkingen van de idee, die nog misvormd waren. Zo gaat evolutie. Koester de idee àchter de vormgeving, en je prikkelt het Veld. Uiteindelijk groeit er echte solidariteit in de mensheid, als een volle boom. Heus!"
~
Woew.
Rechts reikt haar lege glas, en we schenken nog eens vol, één glaasje dan vóór we naar binnen en naar bed moeten.
"Op de solidariteit!"
"Òp de solidariteit!"
~~
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
