Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

30 maart, 2008   

leeftijdgenote



toen ik eindelijk thuis geraakte,

doordat de treinen weer eens allemaal
in één grote knoop zaten,
en wij op Utrecht Centraal, onbezielde onbehouwen meute,
roltrap op en roltrap af gedreven werden,
moe en agressief als wij waren ook nog eens kampten
met iemand die ervóór sprong,
en
omdat wij haar, toch al zo al laat, in dat verpleeghuis niet
goed konden vinden, kamer in en uit,
zo’n man op opendeur-wc begriploos starend
naar wat wij, vreemdelingen, kwamen doen,
en
zij maar langzaam praten kon en
vele uren nodig had voor haar verhaal,
zodat wij, aangegrepen, haar pas bij haar avondmaal,
haar bij haar trage avondmaal, ver-lieten,
grijs plukje haartjes in zo’n rolstoel, haar verlieten,

toen, bij schemerdonker,
boven mijn haven, boven mijn garage,
floot zo’n merel
onverdroten



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



Labels:



belgen zijn bemoedigender


info@peopleplanetprofit.be

is een entoesiasmerende site die menselijk nieuws brengt, maar ook niet schuwt om aan te klagen wat het menselijke ontwijkt. Zaken die je op het nieuws niet ziet en in onze kranten niet leest.

Drie voorbeeldjes:

Rottend huisvuil São Paulo voor CO2 rechten Fortis
De stank was eerst niet te harden. Nu is het voor miljoenenstad Sao Paulo (Brazilië) een exportsucces, hun overvolle vuilstortplaatsen. Uit de honderd meter hoge Bandeirantes komen grote hoeveelheden methaan vrij. Met een Nederlandse biogasinstallatie worden die nu afgevangen. Dat staat gelijk aan 808.450 ton CO2. Vorig jaar september kocht handelsbank Fortis deze emissierechten op voor 16,2 euro per ton. Binnenkort gaat een tweede installatie op de 150 meter hoge vuilstort van Sao Joao draaien en brengt de stad de emissierechten in tien tranches weer op de markt. Zal Fortis, Europa’s grootste carbontrader, ook dan de hoogste bieder zijn?

Corus denkt aan verf met zonnecellen op staal
De façades van honderden dure kantoorgebouwen bestaan uit staal. Na verloop van tijd begint de coating daarvan te verweren. Rust façades nu eens uit met een verf waarin zonnecellen met een laag rendement van 5 procent zitten. Dat levert pakweg 4500 Gigawatt op, oftewel het vermogen van vijftig windparken.
Bij de Universiteit van Swansea (Wales) doet dr. Dave Worsley er al jaren onderzoek naar. De verf benut vooral de lagere delen van het spectrum. Daarmee is het uitstekend geschikt voor niet alleen de UK maar ook Nederland.
Samen met Corus Colour, het Brits-Nederlandse concern, streeft hij naar commercialisatie van het concept. “Als dit slaagt, hebben we een high-tech product dat de toekomst van de Europese staalindustrie langdurig veilig stelt”, zegt hij.

Er zijn al zoveel sociale ondernemers in Nederland, dat ze de helft van het bedrijfsrestaurant van het Europese hoofdkantoor van Triodos Bank vullen. En ze bundelen zich, in een Sociale Ondernemers Kamer. Een belangenorganisatie dus, van ondernemers die meer oog hebben voor zwakke groepen op de arbeidsmarkt dan het reguliere bedrijfsleven. Blinden, ex-psychiatrische patienten, mensen met een lastig lichaam.
De ondernemer dr. Hans Broekhuis (gepromoveerd op arbeidsongeschiktheid) deed dit gezelschap deze week prikkelende voorstellen. “Ik pleit voor het afschaffen van alle subsidies die de politiek gebruikt om de arbeidsmarkt aan te sturen. Dan heb ik het over die twee miljoen euro die wordt rondgepompt in een overleg- en regelcircuit van mensen die in de file naar Den Haag staan om daar na te denken over hoe het beter moet. Wat een pandemonium. Dat geld moet gebruikt worden voor een fiscale compensatie aan ondernemingen die moeilijk plaatsbaren in dienst nemen. Dat maakt het bovendien voor verzekeraars mogelijk een no risk-polis aan te bieden, om risico’s te dekken van ondernemingen die iemand werk geven die arbeidsongeschikt is.” P+ (de motor achter bovengenoemde site) praatte door met Broekhuis, die nu directeur ondernemerschap is bij de particuliere internationale universiteit Via Vinci.

Zon!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Labels:



27 maart, 2008   

BEESTACHTIG VLEES


Eten wij vlees -àls we al vlees eten!- van zieke dieren, dieren met gebroken poten, dus besmet bloed, uitgebluste dieren met vermoeidsheidstoxinen hun hun bloed, of zelfs dode dieren?
Het antwoord is 'ja' en het heeft verschillende consequenties: op gezondheidsniveau,
op geestelijk niveau (ook voor dieren zelf),
op politiek niveau.
Eerst maar de feiten.
Een jaar lang zwierf er op het ministerie van landbouw een rapport rond over misstanden bij de keuring en slachting van dieren voor de consumptie (VWA=Voedsel en Waren Autoriteit) maar de minster had het nog nooit gelezen. Vorige week zocht Staadsraad Hoekstra uit of dat rapport de werkelijkheid dekte, en het antwoord was 'ja':
Dierenartsen die voor de VWA veetransporten controleren, worden onder druk gezet om een oogje dicht te knijpen en vervoerders die vaak in de fout gaan, worden zelden aangepakt. Maar Hoekstra kon niet aangeven hoe algemeen de problemen zijn (misstanden, over varkens die levend in kokend hete baden gaan, over kippen die niet goed worden geslacht, zodat ze levend worden versneden).
Natuurlijk kon noch wilde Hoekstra dit aangeven, want hij had alleen gepraat met de VWA zelf en met ambtenaren op het ministerie. De VWA komt voornamelijk uit de bedrijfstak zelf die er het meeste belang bij heeft om ondanks alles goed te verkopen: de agrarische sector, vanouds alle handen boven hoofden gehouden door de partij van de minister: CDA. Belangenverstrengeling dus, zacht gezegd. "Incidentjes," zei de minister vergoelijkend.

Woensdag had de Tweede Kamer daarom maar zelf een hoorzitting georganiseerd, waarbij ook voormalig keuringsassistent Robert Vreven sprak. Wat doet een keuringsassistent (citaten uit interview in de Volkskrant)?
‘Ik heb voornamelijk bij een kalfsslachterij in Den Bosch gewerkt. Rond zeven uur begon de werkdag. Dan kwamen de beesten eraan. Ik stond met een collega op een bordes, niet groter dan een tafel, met sterilisatoren voor de messen – maar die stonden meestal niet aan. Per uur komen er tussen de 90 en de 110 geslachte kalveren langs die je moet keuren. Het opengesneden karkas hangt, erbij hoort een bak mee te lopen waarin de darmen zitten. Die moet je eigenlijk ‘palperen’, voelen of er afwijkingen zijn. Maar daar waren geen mensen voor. De lever, het hart en de kop moeten ingesneden worden. Soms kreeg je van zo’n slachterij te horen dat je niet in de lever mocht snijden. Kalfslever hebben ze liever heel, anders worden die veel minder waard.’
‘We hebben beesten gezien waarvan we zeker wisten dat er iets mis mee was. Dat hebben we gemeld aan de dierenarts, die bevestigde dat. Dan worden die dieren apart gehangen. De volgende dag kwamen we terug, en die beesten waren weg.’ ‘Gewoon weg. Naar Italië ofzo. Gebeurt gewoon. Klaar.’
- Zag u wat er levend binnenkwam?
‘We zijn wel eens wezen kijken, dat wil je niet weten. Als de beesten uit Polen kwamen, of uit het oude Oost-Duitsland, die zagen er niet uit. Uitgeblust. Volgens de norm mag je die niet slachten, die moeten 24 uur rusten, maar dat gebeurt niet. Ik heb ook wel dode dieren aangevoerd zien worden, en beesten waarvan de poten waren gebroken. Werden gewoon van de wagen afgegooid. Op zo’n transport, zonder water, waar het 20 graden vriest, daar kunnen ook jonge kalveren niet tegen.’
- Was dat uitzondering?
‘Nee, standaard. Soms kwam wel de helft op een werkdag uit Polen of de Oekraïne. We slachtten er zo’n 700 per dag. Dat gaat grotendeels naar het buitenland. En wrak vee, zieke of beschadigde beesten die eigenlijk niet getransporteerd mogen worden, dat kwam ook binnen. Als een transporteur tegen zo’n boer zegt: dat neem ik niet mee, dan krijgt hij de rest ook niet mee. Dag geld! Zo gebeurt het.’
'Daar is geen controle op. Ook niet bij de slachterij. Zieke beesten worden aan het einde van de dag geslacht, zodat ze de lijn niet besmetten. De lijn wordt eerst schoongemaakt, nou ja, natgespoten en klaar. ’
-Hoe was het gesteld met de controle op voedselveiligheid?
‘Je moet een stuk uit de hersenstam snijden om te kijken of een rund BSE heeft. Dat moet naar het laboratorium. Maar op kleine slachterijen hebben de kalveren niet altijd oornummers. Dan stelt die controle niets voor, als je niet weet bij welk dier dat hoort. En als ik dat meemaak, dan zijn dat er meer.’
-Wat deed u als er iets fout zat?
‘Dan moet je maar eens proberen die lijn stil te zetten. Die mensen daar staan per stuk te werken, dan heb je zo een mes langs je lijf. Met klachten werd niets gedaan. Iedereen die commentaar had, vloog eruit. Tegenwoordig is de controle in slachterijen in handen van KDS, een bedrijf van de sector. Maar dat bedrijf verzekert ook het vee, zodat het moet betalen als dieren worden afgekeurd.’

Op het journaal bleef de minister vrolijk volhouden dat het om incidenten ging. Een partijgenoot van haar, ook daarover ondervraagd, hanteerde de speciale CDA-diskussietechniek: ontwijken en aanvallen via een zijlijn: "we hebben nog nooit zulk gezond vlees gegeten als nu."

Op gezondheidsniveau is klip en klaar duidelijk dat zulk vlees geen leuke dingen aanricht als het in uw lijf terecht komt. Naast alle chemische troep die dag in dag uit ons lichaam èn onze psyche afstompt (lees: Fitzgerald: '100 jaar medische leugens'), nemen we door de kringloop die spijsvertering heet ook nog eens deel aan zieke, dode, oververmoeide, afgrijselijk gestresste dieren, en deze kringloop werkt niet alleen fysiek uit, maar ook psychisch. De gemoedsgesteldheden, en zelfs het verdovende gebrek daaraan, ligt op ons bord, smelt op de tong, houdt ons 's nachts uit de slaap, en laat ons 's ochtends opstaan met een forse dip. Met goed aanbraden los je dit níet op.

Op spiritueel niveau ligt het nóg duidelijker. Er ligt een miljoenen jaren gedeeld trillings-Veld tussen dier en mens. Natuurlijk is het daar nooit 100% rozengeur en maneschijn geweest, laten we het niet idealiseren. De gemeenschappelijke afkomst qua vorm heeft zeker in het begin van de splitsing gezorgd voor enorme wederzijdse afslachtpartijen. Diep in dier- en mensheidsziel ligt daardoor, naast aanhankelijkheid, ook een behoorlijke portie reserve jegens elkaar.
De later-opkomende veehouderij is in principe niet anti-dier. Het verblijf van paarden, runderen, varkens, kippen nabij een mens die voor ze zorgt, aandacht en een zekere genegenheid schenkt, is weldadig voor de evolutie van de dierenziel. Bovendien kwam er in dier- en mensheidsziel een heel stuk wederzijds vertrouwen op gang, voor beider innerlijke groei eveneens weldadig. Dat sommige dieren en vele planten zich uiteindelijk offeren voor slacht en oogst om de mens te voeden gebeurt met meeweten van dier- en plantenziel, die wéten waar ze voor staan in de evolutieketen. Natuur is juist daarom overvloedig.
Het werd anders, toen het dier niet meer gezien werd als wezen. Ieder wezen met een ziel heeft basisbehoeften van waaruit de ziel kan werken:
eigen territorium als plaats waarop een wezen kan wortelen, de juiste regio, de juiste voeding voor de kringloop van fysiek en psyche, eigen uitdrukkingsmogelijkheden. Zowel de planten- als de dieren- als de mensheidsziel stáán op die vervulling van het levende wezen, als basis voor groei en ontwikkeling, als basis voor datgene waarvoor zo'n wezen in het grote geheel voor bestemd is. Neem je die basisvoorwaarden af, dan kan noch plant, noch dier, noch mens vervullen waarvoor die is geïncarneerd. Dan neem je zo'n wezen de innerlijke blauwdruk af.
Nog erger wordt het wanneer je dieren dwingt om oneigenlijk voedsel te eten, chemische middelen te slikken, botten te eten van afgeslachte collega-dieren, enetische behandelingen te ondergaan, hormoonspuiten te verduren, geen mogelijkheid geeft tot enige beweging als afreageermiddel.
Voedsel is nooit alleen maar materieel; voedsel heeft altijd grote psychische invloed.
De psyche van zulke dieren wijkt af van het zielspatroon waarmee ze incarneerden. Materie is in staat om vrij zielloos te leven. Daardoor heb je nu bijna zielloze planten, dieren en zelfs vrij zielloze mensen. Je kunt ze nog net niet levend dood noemen, omdat er altijd nog een splntertje ziel hen in leven houdt, maar ook niet méér.
Dit is wat de mensheid doet met dieren voor consumptie, een daad die in ziel van hun soort een kwetsuur veroorzaakt, zo groot en zo diep, dat de gevolgen binnenkort totaal uit de hand zullen lopen.
Want wat dag na dag vernederd wordt, ontkend wordt in de basaalste leef-behoeften, niet gezien wordt als levend wezen maar als een ding, gemarteld wordt via verkeerd voedsel, geen ruimte, geen zon en lucht, en misselijkmakende slachtpartijen, dat schrééuwt, niet om wraak, maar om rehabilitatie en om herkansing voor zichzelf, als wezen dat een doelstelling had en heeft binnen dit evolutie-geHeel. En die schreeuw is zo groot aan het worden, dat zij binnenkort de oorspronkelijke aanhankelijkheid jegens de mensheid overstemt, en in manifestatie (actie) móet komen op manieren waar zelfs sf- en fantasy-films niet tegenop kunnen.
De drang naar rehabilitatie en herkansing ligt in de ziel opgesloten van elk wezen dat leven aanneemt en daarin wreedaardig afgeknot wordt.

Politiek? Laten we na dit alles daaraan maar weinig woorden vuil maken. Het is een CDA-probleem. Het is een probleem van de partij die zich 'christelijk' noemt. Die zich baseert op het evangelie van Liefde. Die grote woorden als 'respect' in het vaandel draagt.
Maar niet in het hart.
En zeker niet in de ene hand die de andere wast.
Het zijn partijen als deze, zich-christen-noemenden, die de scheiding in stand houden tussen het devote uurtje op zondag, en de rest van de week. Laten we ze uitspugen uit onze mond.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Labels:



vuur-regenboog

Deze foto kreeg ik van
Marjon Lahun Chicchan [marjon.10chicchan@zonnet.nl] die me elke ochtend de betekenis van de dag volgens de Maya-Tolkien-13-manen-kalender toestuurt.
Het is een vuur-regenboog - de zeldzaamste van alle natuurlijke atmosferische fenomenen.
Deze foto werd deze week genomen op de grens van Idaho met Washington.De gebeurtenis duurde ongeveer 1 uur.
Zulke wolken moeten vederwolken zijn, tenminste 60 km in de lucht, met het juiste aantal ijskristallen en de zon moet de wolken raken op precies 58 graden.
Ah......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



22 maart, 2008   

maar wíj hebben toch maar ff democratie!




Democratie, wij?
Laat me niet lachen.
Inbreng? Echt?
Maatschappelijk gezien meten we een mens af naar z’n welvaart binnen de grotere meetlat van de hele economische welvaart. Dit is momenteel dè afmeet-kracht, hèt doel, dè dwang in deze wereld. Alleen heel hoog op díe meetlat hebben we iets te zeggen. Als u daarbij hoort, gefeliciteerd.
Geld is overwegend denkbeeldig geworden. Over onze hoofden wordt ermee gespeeld.
Bezit is overwegend denkbeeldig geworden, meestal bezitten we niet wat we bezitten: we leasen het, of we lenen er een heleboel voor. Het is zo’n denkbeeldige realiteit geworden, dat bij onverwachte toestanden, mensen daar emotioneel zelfs aan onderdoor gaan. Op de beurzen wordt gehandeld en gehandeld, ook in geld, juist in geld, maar wát verhandelen ze daar? Heeft u er enig zicht op? Als het misloopt, bent u wel de klos!
Terug naar de oude sok onder het oude bed dus?
Pasjesverbrandingen in alle grote steden van de wereld?
Natuurlijk niet! Teruggang is nooit groei. Fundamentalisme, op welk gebied ook, leidt altijd tot krimping, klein maken, verstikking.
Wat dan wel? Zien wat we in al deze ontwikkelingen en expansie over het hoofd gezien hebben: duidelijk verbinding te leggen met de gewone mens wie z’n leven er meer door beïnvloed wordt dan hij zelf weet.
Mijn jongste vriend denkt dat geld in de muur groeit. Ondanks dat zijn hardwerkende ouders hem proberen uit te leggen dat zij ervoor zorgen dat het in de muur komt, raakt hij geschokt door wat soms gebeurt: papa of mama krijgt even géén geld uit de muur. ‘Saldo niet toereikend.’ Hebben papa en mama dan niet hard gewerkt vorige week, en geen geldzaadjes in de muur gestopt?
Zoals mijn jongste vriend zijn er ook talloze grote mensen. Mensen die beleggen en niet weten wat ze doen. Mensen die lenen en geen gevoel hebben wat ze doen. Mensen die hypotheken afsluiten op grond van geld-ballonnen die wel mòeten barsten! Mensen met wier geld gehandeld wordt zonder dat ze er ook maar iets van beseffen: pensioenfondsen! gemeentelijke belastingen die belegd worden! staatssubsidies aan grote bedrijven! corrupties! virtuele windhandel per computer!
Langzaam begint het tot enkelen door te dringen dat ze er zelf toch geen vat op krijgen. Dat ze zelf toch geen invloed hebben. Dat ze nooit weten hoe hun eigen economische middelen en mogelijkheden gebruikt worden. Dat hun geld misbruikt wordt, of het nu hun spaargeld of hun belastinggeld is. Hun bewustzijn raakt in verwarring.
Verwarring die in dit geval tot onverschilligheid leidt, en die weer tot los-raken.
Ze haken af.Anderzijds, dus hoog op de meetlat: een steeds hardere top, ongevoelig voor de realiteit van de gewone man, een top die keihard in de verbeelde en denkbeeldige werkelijkheden speelt, met als enige motivatie: meer, meer, macht, expansie, groter en groter. Zij kennen de spelregels wèl. Daar stoelen hun macht en expansie op. Zij kènnen wel de spelregels van de denkbeeldige realiteiten, en ze hanteren die ten bate van zichzelf. En leggen daar rookgordijnen overheen.

Zo zijn er twee lagen mensen ontstaan. De laag met de meeste macht geeft alle tonen aan voor de andere laag, die het niet beseft.
Wie had het vroeger over “hou ze klein, hou ze dom?”
Juist!
Precies hetzelfde gebeurt nu. Alleen: op basis van economie.
Het zou zo moeten zijn -maar de top kijkt wel uit!- dat de doorsneemens steeds meer betrokken gaat worden bij de economie waar hij van afhankelijk is. Doordat de doorsneemens uitleg krijgt, eerlijke uitleg. Juist ook m.b.t. belangenbehartiging, in belangenverstrengeling, in realiteitsprincipes en virtualiteitsprincipes! Uitleg over samenhang tussen politiek en bedrijfsleven. Uitleg over zelfverraad, verraad aan de ziel van je volk, normen en waarden bij Olympische Spelen, en ander brood-en-spelen-gedoe.
Nog niet zo heel lang geleden werd slavernij afgeschaft. Het “hou ze klein en hou ze dom” zoals dit nu de praktijk is, leidt tot slavernij. Maak jezelf niets wijs! Je hèbt al geen enkele invloed meer!
En voor dit soort democratie vechten wij in Irak, Uruzgan, noem maar op.
Top-bedrog dat over lijken gaat, letterlijk!

Democratie?
Echte democratie heeft maar één basis: totale en transparante informatie-toelevering, toegankelijk voor iedereen. Dan pas bestaat de keuze, de open keuze als basis voor wat democratie pretendeert te wezen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



12 maart, 2008   

twee boeken..........


Dit weekend las ik twee boeken.

Laszlo's laatste: 'Macroshift'

en Fitzgerald: '100 jaar medische leugens'.

Ik werd er niet vrolijk van.

De '100 jaar medische leugens' bevatten ontstellende en zeer goed gedocumenteerde berichten over de ver-chemis-ering van al ons voedsel, bijna al onze voedingssupplementen, alle soorten injecties (ook bij baby's: de verpllichte vaccinaties) en al onze geneesmiddelen. En ze zijn allemaal schadelijk. Om de schade te repareren: weer andere chemische troep.
Lezen!
Dan wéét je tenminste waarom je soms zo moe en futloos bent.

Van Laszlo werd ik ook niet vrolijk, maar dan ergens anders om. Laszlo wordt biezonder gepromoot; hier te lande bv door uitgeverij Ankh Hermes. Een soort hogepriester van Het Veld, van het menselijk bewustzijn, enz. enz.
In dit laatste boek van hem niets nieuws, alles buitenkant. Ja, we leven in een verwordende wereld, ja we kunnen nu beter op groen spelen. Slecht gedocumenteerd, zéér pretentieus, en hol, erg hol.

Doe mij maar geen Laszlo meer.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



08 maart, 2008   

dames! op de barricaden voor een eigen plas-roos!


Vandaag is het Vrouwendag.
Nou ben ik nog uit de generatie feministen die jaha! een eigen minister voor Vrouwenemancipatie bewerkstelligde, minister Van Doorn, en een eigen jaar voor de Emancipatie van de Vrouw (1975) met een eigen Emancipatieraad, o.l.v. ir. Nellien de Ruiter, sinds enkele jaren nu rustend en zingend, hoop ik, in onze zelf ontworpen vrouwenhemel.
Nog steeds echter hebben wij basale basis-zaken niet voor elkaar gekregen, en is de Emancipatieraad zelfs afgeschaft, godinbetert.
Basale basis-zaken zoals bij voorbeeld: het voorwerp waar wij indertijd grote rose strikken om bonden, zodat 'ze' er niet in konden, en wij strikten erop los, omdat wij ze niet hadden. Drie keer raden.
Ik zie het al: u weet het niet meer.
Nou ik wel.
Mijn handen voelen wéér het ijzerdraad in die strikken.
En ze doen er wéér pijn van.Waarom?
Veertig jaar na dato (!) heeft de gemeenteraad van Eindhoven (en daarin staat zij vast niet alleen) beslist dat er een luxe uitvoering van de plastulp moet komen in de binnenstad.
Plastulp?
Is (zie plaatje boven) een openbare mannenurinoir zonder muurtjes, met 4 geultjes op p..hoogte, waarin mannen kunnen plassen.
Aan de ingang van mijn parkeer terrein staat er zo een, mij (en andere dames) het volle zicht gevend op vier plassende pikken, voluit.
Ofschoon dit ontzettend stinkt, maar ook geweldig vergelijkingsmateriaal oplevert, heeft één van ons -ik verraad niet wie, maar ze heeft vanochtend van ons een paasei me een enòrme rose strik gekregen- laatst op die parkeerplaats gewoon geplast, hoewel zij vrouw was en het dus niet zo hoog kon richten dat het bij zo'n geultje kwam.
Zij, in werkelijk hoge nood, deed het er dus naast.
Prompt werd zij bekeurd wegens het onbehoorlijke wildplassen op de openbare weg (€35,- meteen te voldoen). Zo is het nog steeds.
Hoewel het alom bekend is dat vrouwen een kleinere blaas hebben, en het dus korter kunnen ophouden, lieve mensen, staan er overal in de grote binnensteden, juist op heel drukke plekken (!), onbehoorlijke plastulpen, waar mannen zich openlijk kunnen ont-blo-ten (!) en plassen,
maar urinoirs voor vrouwen, ho maar! Geen enkele!!!!
Na veertig jaar nog geen enkel damesurinoir!
Maar wel belastinggeld aan een luxere vorm van de zedeloze mannenplastulp. Met windvangertjes zeker. Te stinkerig om rose strikken om te binden.
Wij, dames, houden het al veertig jaar òp!
Hoe lang gaan we hier nog mee door?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



02 maart, 2008   

mijn dochter gaat naar Uruzgan


Mijn dochter vertrekt naar Uruzgan. Voor een vol jaar. Als diplomate, niet als soldaat, maar wel in Kamp Holland, in zo'n bomvrij containertje, en met schervenhelm, enz. Omdat ze iets aan wederopbouw wil helpen doen.
Op haar eigen blog schrijft ze echter dat bij wederopbouw, zelfs als het zelden ietsiepietsie mogelijk is, er dán weer bijkomt dat de Taliban elke Afghaan die iets van die wederopbouw krijgt, streng afstraft.
Dus hou ik mijn hart vast, dat zij klem dreigt te gaan zitten met haar zelf op haarzelf. Misschien, hoop ik, zie ik het verkeerd.
Want een mens moet dieper kijken. Als je vanuit onze volledige menselijkheid wlt uitgaan, dan zijn er drie lagen: persoonslaag, zielelaag, geestlaag, en dat laatste is Beweeg-reden, uiterste Bedoeling voor het geheel. Vrij los van tijd.

Op de persoonslaag zijn een heleboel Nederlanders tegen; ook haar eigen partij stemde tegen; waar doet ze toch aan mee?
Ondanks onze protesten wordt het toch uitgevoerd. Op de persoonslaag zie je dus een discrepantie tussen regeerders en burgers, plus dat de burgers de motivatie van de verschillende regerende partijen niet doorzien. Dit is een heel oude kwestie, die al eeuwen speelt: wie de macht heeft is nooit rechtuit over bedoelingen en achtergronden. Daar worden anderen aan geofferd. Degenen die de gevechten uitvoeren verdienen dus ons hele hart. Degenen die als diplomaten daarheen gaan, zouden beter kunnen weten, maar ook zij worden gedreven door hun naïviteit of misschien andere zaken, idealen wellicht waar ik geen oog voor heb. Het zou me echter heel wat gerust stellen als ze Jan Pronk mee kon nemen.

Op zielelaag zie je verwevenheden. Het westen heeft een oude binding met de zuidelijker Oost-Europese landen; daar ligt een weefsel. Westerlingen, vooral Engelsen (denk aan Byron) zijn vaak gesneuveld op de Balkan of in landen daar rondom heen. Dat is een oude verwevenheid. Een nieuwe verwevenheid is de Europese Unie, een nog erg nieuwe verwevenheid die tot nu toe gestoeld is op papier, regels en waarin Nederland een eigenzinnige rol speelt, zowel negatief in Europese ogen ('nee'op Europese grondwet), als wel positief door ons uitsloven in Afghanistan. Nederland heeft in die nieuwe verwevenheid nog geen duidelijke eigen plek gevonden, en 'overdrijft' dus zowel links als rechts. Is zowel lastig als slachtofferig.


Op geesteslaag zie je Beweeg-Reden en Bedoeling.
Deze wereld bestaat uit culturen die elkaar fundamenteel NIET begrijpen. Daardoor maken we steeds misgrepen als 'we zullen ze wel eens de democratie brengen'(!) als 'islam is agressief en lager van beschaving dan wij'(!). De Beweeg-Reden is uiteindelijk die culturen elkaar te laten voeden, zodat er een rijke all in wereldcultuur kan ontstaan, met veel geestelijke en stoffelijke rijkdom.
Zowel de film van Geert Wilders als onze infiltraties van Irak en Afghanistan zijn weliswaar gebaseerd op dit totale onbegrip tussen culturen, maar confrontaties leiden uiteindelijk, na veel ellende en moeizaamheid, wèl tot doordringend begrip, doodeenvoudig omdat voor ons, mensen, tot nu toe wrijving het beste leermiddel is.
Vreedzame dialoog komt daarna, uitwisseling daar weer na, en wezenlijke ontmoeting daar weer na.
Misschien is mijn dochter onbewust een voorloper.
Het lot van voorlopers is nooit te benijden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?