Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

19 november, 2008   

mis mist(t)e gemist


.........
De laatste week weeft Eindhoven zich elke namiddag in een donker-grijze mistsluier, waar pas rond drie uur 's nachts de sterren weer doorheen kunnen priemen. Heel passend, bij mijn gemoedsgesteldheid althans.
Die is triest.
Morgen gaat een liefste vriend met Alzheimer definitief het verpleeghuis in. Ik wou dat ik de tranen bij zijn vrouw zachtjes kon afvegen, al deze dagen.
Overmorgen gaan mijn, o nee: mijn dochters', poesjes een volle week op verlof bij hun vrouwtje dat dan zelf weer even op verlof is uit Uruzgan.

Plus: ik schreef mijn laatste Bon Siman (zie blog hieronder) na tien jaar zondagse gewoonte.
Iets anders dient zich aan, ik weet nog niet wàt...

En overmorgen zie ik hen voor het laatst, zeker voor dit jaar.
Hen = een kleine dertig mensen met wie Ada en ik vier zaterdagen lang, intens, warmhartig en zeer overtuigd ons Mens-Zijn exploreerden dat nog wel verscholen zit achter onze persoon, maar toch, juist door deze wereldcrisis, naar de oppervlakte dringt.
Als wij ons niet oprecht trainen in Mens-Zijn, voor de aarde, voor de mineralen, de planten, onze broeders en zusters het dier, wie dan? Op het ogenblik lijkt iedereen wel uitsluitend bezorgd te wezen voor zichzelf. Nauwelijks wordt er bij stil gestaan dat de hele aarde onder een grauwsluier leeft. Is solidariteit en be-hoed-zaamheid dan niet voor Mensen?
Juist wel, dachten wij zo.
Tijdens deze zaterdagen is er zo'n dieprood lichtweefsel tussen ons gesponnen, dat wij nooit meer kunnen vergeten waar het nou eigenlijk om gaat in deze tussentijd. Misschien wordt het rond Kerst wel een beetje stiller, maar daarna laait de polariteit tussen macht-die-dom-wil-houden en liefde-die-naar-waarheid-zoekt vast weer op, world wide.
Het is moeizaam, het betreden van dit tweede Mensen-Veld. Het is er nog niet, en al wel. Nóg moeizamer valt het om het te verwoorden en te delen. En toch.
Ik zal ze missen, deze dapperen, deze helderen, die toch maar elke zaterdag uren en uren lang reisden om mee te doen.
Toch een lichtpuntje: met één van hen reis ik diezelfde avond nog mee naar geliefd Friesland. Land van weidsheid, ook in de misten, van hartelijkheid, van verrukkelijke koek, van kleine concertjes en een overdaad aan galerietjes.
Èn een gastvrouw die me open haardvuur en een kruik in bed belooft.

.......................................................









Labels:



18 november, 2008   

laatste


........
soms moet een mens bewust een dierbare gewoonte loslaten,
en een spatie, een regel wit, een vacuüm invoegen
om iets nieuws wat aan de randen van 't hart klopt,
rustig ruimte te geven



daarom:
afscheids-sonnet van
de Bon Simans,
november 2008


er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan,
tijden van verschijnen en tijden van verdwijnen,
mijn woorden glijden naar een nieuw bestaan,
naar waar zij helend en vol-strekter gaan verstaan,-


zoals de bonsimans; na tien jaar van verschijnen
krijgt hun bezielster ronduit te verstaan
“het is genoeg, je sterren seinen
jou andere opdracht toe, langs andere lijnen.”


een nieuwe geest vlamt noorderlicht nu aan,
de hemel danst zich uit in fellere gordijnen,
in nieuwe beelden zullen sterren schijnen,


de windstreken, zie! zij passen zich al aan,
hoop bloeit waar afgeleefde tijd nu gaat verdwijnen,
de woorden baren zich een nieuw bestaan.


..................................................................................

Labels:



05 november, 2008   

Obama


Dat heb ik nou nog nooit gehad.
Dat warme tranen me over de wangen liepen bij een Amerikaanse (!) presidentsverkiezing. Bij het zien van die diepgeraakte en diep gelukkige 240.000 in Chicago. Niet eens landgenoten van me. Ver over de grote zee.
Verwacht ik dan zoveel van Obama? Chut nee. De erfenis van Bush is loodzwaar en schier onhanteerbaar.
Wat is het dan?
Iets diepers nog dan symboolwaarde, iets archetypisch wellicht. Iets dat het collectieve onbewuste van heel deze wereld aanraakt, en ja, verandert. Sommige dingen zullen we niet meer zo kunnen doen als we gewend waren. Veel zal niet meer vanzelfsprekend voelen.
Het ongewone is gebeurd! Het volstrekt ongewende.
Daar staat iemand die daar voorheen als zodanig nooit had mogen/kunnen staan.
Ja, ons collectieve onbewuste beefde. Een verboden oerkracht diep down schudde z'n ketenen. En legt zich nu weer neer, maar nooit meer als vroeger.

Niemand weet wat dit in gang zet. Business as usual zal nog wel een tijdje doorgaan, helaas.
Maar íets is wakker geworden, een deur is geopend. Voor vuur of voor water, wie kan het zeggen? Iets in ons heeft gerammeld aan gewende onmogelijkheden.
Iets in ons heeft een stuk dofheid afgeschud.
*****************************************************

Labels:



01 november, 2008   

niet te geloven


Blijkt:
al maandenlang zijn de Europese Regeringsleiders, waaronder die van België en Nederland, in het diepste geheim en geniep, bezig om gengemanipuleerd voedsel erdoor te krijgen en de publieke weerstand daartegen stelselmatig te ondermijnen,
zo meldt het toonaangevende blad The Independant in Engeland, met een zeer onderbouwd artikel:"The documents – minutes of a series of private meetings of representatives of 27 governments – disclose plans to "speed up" the introduction of the modified crops and foods and to "deal with" public resistance to them."
De publieke opinie in Europa keert zich steeds meer tegen gen-gemanipuleerde landbouw. In Frankrijk, het enige land dat daar aan meedeed, hebben de boeren de verbouwing van dat soort gewassen al sterk verminderd (desondanks is Sarkozy aanvuurder van dit geheime complot, samen met Brown, ministerpresident van Engeland!).

In Spanje en Portugal komen ze niet binnen.

De chemische industrie die achter dit complot zit hanteert het argument dat gengemanipuleerd voedsel nodig is om 's werelds voedseltekorten aan te vullen.
De naakte waarheid is dat het chemisch bedrijfsleven patent kan aanvragen op elke gengemanipuleerde soort, waardoor er rijkelijk inkomsten binnenvloeien. Temeer omdat het boeren verboden wordt (en het wordt gecontroleerd en streng bestraft) om zelf uit te zaaien van het gewas wat zij hebben geoogst. Elke nieuwe oogst moet opnieuw betrokken worden van de chemische bedrijfstakken. Ook in het gewas zelf worden 'mechanieken ingebouwd' die voort-planting verhinderen.
Alle besprekingen vonden plaats tussen begin juli en 10 oktober. De verkregen notulen ervan zijn ontfutseld aan de voorzitters van die besprekingen zelf.
Doel: speeding up van de inbreng van gengemanipuleerd gewas, en het doorbreken van de weerzin die mileugroeperingen daartegen hebben.

Zie:
http://www.independent.co.uk/environment/green-living/europes-secret-plan-to-boost-gm-crop-production-973834.html
Met handen en voeten gebonden aan het zich verrijkende bedrijfsleven, over de hoofden, magen, lichamen van de hen toevertrouwde landgenoten heen...
Ik kan er gewoon weg niet bij......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Labels:



Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?