Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
13 oktober, 2013
Marijke
~~
Je weet het wel van elkaar: dat je in je laatste levensfase bent aangekomen. Maar toch, toch schrik je als er weer iemand naar de andere kant gaat.
Marijke.
Uit heel mijn roerige feministische periode mijn laatst overgebleven vriendin. Bijna veertig jaar lang. Nu heb ik geen vriendin meer over uit die periode. Degenen uit die Joke-Smit-periode die mij nabij waren zijn nu of overleden, of zo verpolitiseerd dat we uit elkaars zicht verdwenen.
Marijke was net als ik helemaal niet zo blij met het Joke-Smit-feminisme. Wij vonden het veel te eng toegespitst op banen en inspraak. Voor ons gevoel was dat noodzaak, o ja, maar onderdeel van iets veel groters: de feminisering van een hele westerse beschaving. En zo kwam er eerst heel veel kultuurkritiek bij, niet alleen bij Marijke en mij, maar ook bij anderen zoals Anneke Roselaar, Jeanne Doomen, Andreas Burnier, e.v.a.
En, het kon niet anders, natuur-lijk kwamen velen van dezen uit bij Jung (gestorven in 1961), die machtige voorloper met animus en anima. Nou, daar hoefde je bij Joke Smit, Hedy d’Ancona of Wim Hora Adema of Cisca Dresselhuys natuurlijk niet mee aan te komen.
Marijke en ik gingen nog verder, het spirituele in. O nee, niet het oppervlakkige New Age gedoe,- wij zochten oprecht naar de godIN. En vonden haar, diep in de aarde en hoog in de hemel, en overal daartussenin. Vrouwelijk Aangezicht van God. Onze Moeder die op aarde en in de hemel zijt. Dit ont-dekken ging nogal eens gepaard met heftige crises: wij morrelden aan de parameters van deze kultuur.
Wij woonden goddank in dezelfde stad. Want fysiek hebben we heel wat aanslagen doorstaan, maar niet ongeschonden. Bij elkaar op bezoek/uitwisseling komen, op zondagmiddag, kostte kruim, inspanning, pijn, maar altijd weer vreugde. Goddank, er is nog iemand zoals ik!
Tijdens m’n laatste crisis lag ik een week lang in haar huis, een machtig stadshuis boordevol zoektocht naar Haar.
En ineens begeeft haar hart het.
Marijke.
Nou ben je daar.
Er is er geen meer over.
"Egidius, waer bestu bleven?"
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
