Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
04 augustus, 2006
en Zij is blauw
Ze kletsen zoveel over een vrouwelijk tijdperk dat nu aan zou breken ná het patriarchaat. Onzin. In de evolutie bestaat er geen ?weer?. l?Histoire se répète, ja, maar nooit hetzelfde. Evolutie is een spiraal, en alles verandert, maar altijd op basis van het voorafgaande. Een nieuw vrouwelijk tijdperk, àls het er al komt, zal er nooit hetzelfde uitzien als het oude bejubelde matriarchaat, waar ze ons zoveel heimwee bij aanpraten, maar dat in wezen wazig was, en bloeddorstig, en godin-vergeten manipulatief.
Het patriarchaat heeft één ijzersterk resultaat meegebracht: het ik-gevoel. Individualiteit.
Duur betaald, dat wel, vaak te duur, ja. Maar het is aan u en mij zelf om ik-kracht uit te laten groeien tot ego, of tot aanwezigheid, of tot allerinnerlijkste binnenwaarde: zijnskracht die geen vorm meer van node heeft.
Wat is dan VROUW? NIEUW VROUWELIJK TIJDPERK? De VROUWE?
De kracht die verbindt.
Liefde zelf.
Niet de zoetige zachtige bedekkende liefde die wij denken te moeten praktiseren. Déze liefde is geen liefde, maar een metode om te overleven.
Èchte krachtige vreugdevolle jubelende onvoorwaardelijke onmiddellijke liefde. Een zodanig krachtige kracht dat zij in staat is het ik te bedwingen, òm te dwingen, en dus -als zij zou willen- te verminken OF ZELFS TOT CHAOS TE DOEN VERVALLEN.
Op dit laatste is de angst voor het vrouwelijke altijd gebaseerd geweest.
Vooral in de westerse cultuur die het 'ik' tot ongekende hoogten opstuwt.
Vooral in de christelijke kerkgemeenschappen, die elke mens op zichzelf aanspraken/aanspreken.
Het is de broederschap, de zusterschap van de mens. En niet altijd even ongevaarlijk. Wij, feministen tijdens de tweede feministische golf, hanteerden een gezegde: ?sisterhood is powerful; it can kill you!? Denk erbij wat u wilt!
Het is dit:
Met ontelbare draden ligt ons leven verweven in Het leven.
Ontelbare stukken van wat wij ?mijn? leven noemen, maken tegelijk deel uit van andermens? leven. Geen seconde leven wij apart, afgescheiden van anderen of het andere. Maar dat denken wij wel.
Misschien hebben we dat ook een tijdlang moeten denken, om via die truc ons ik scherp af te kunnen bakenen. Op te bouwen. Om te bouwen tot aanwezigheid. Naar uiteindelijke binnenwaarde.
En wie echt achter zijn of haar aanwezigheid het Vormeloze Aanwezige Zelf bevoelt, die weet dat afbakening niet echt meer nodig is, noch de illusies van mijn en dijn. Het diepste Zelf, dat uniek is in zijn soort, ben jij in God, precies zoals Jij bedoeld bent in God. Dat heeft een lichaam nodig om dit leven te kunnen leven, ja, maar dit lichaam is geen statische vorm. Het ademt, eet, raakt aan, voelt, geeft af, kust, wisselt levende stof uit met levende stof. Heeft in dit soort leven een psyche nodig, ja, maar dat is een vloeiende stroom, één en al uitwsseling in impulsen, gedachtes, waarnemingen, versmeltingen, gevoelens, gevoel, weten. Daar ?binnenin? jij.
Nergens apart in.
Nergens los van. En toch, hoe dieper je naar binnen gaat, hoe voller je tegenwoordig bent in jezelf, in zelf-besef, hoe unieker je jezelf weet. Vormloos brandpunt. Zijn.
Tot nu toe einde van de reis, in oost en west.Maar ik zeg jou: jij bent meer tussen hemel en aarde! Nog sterker: als je niets meer zou zijn dan dit, dan zou je uitdoven in Niets, uitvloeien als een druppel in de oceaan. Velen zien dit als de uiteindelijke Verrukking, de eeuwige Zaligheid, Verlichting.Misschien is dit voor een heleboel wezens zo. Maar niet voor het mensenwezen dat een bewustzijn heeft dat zich om zichzelf kan buigen.
Dat is bedoeld om een goddelijke bijdrage te zijn-aan. Nou, bijdragen dóen we. Maar als u naar u zelf kijkt, en naar de wereld, vindt u dan echt dat onze mensenbijdrage àf is? Ik neig ernaar te veronderstellen dat we nog niet op de helft van onze ontwikkelingsreis gekomen zijn.
We hebben via onze ikwording en aanwezigheid de binnenpunt kunnen ervaren. De vormloze punt van Zijn.Maar we beginnen pas te vermoeden dat er ook een andere pool is: de vormloze verbinding in Zijn. Met duizend draden is ons zijn, vormloos of nog vormgebonden, en alles daartussenin, verbonden aan wat leeft, hoe dan ook, in welke dimensie dan ook.
Er is geen tèl dat andere wezens, gevoelens, stoffen, geuren, ideeën, verlichtingen en uitdovingen niet dwars door jou heen gaan, en jou be-roeren. Jij bestáát ervan! Jij verandert voortdurend daardoor, ondanks dat je eeuwig Bent.
Deze verbindingen die geen vorm nodig hebben, en geen tijd, maar net zo goed Zijn als jij, dat is de Vrouwe. De Moeder. Het levende Weefsel. De baarmoeder. Leven. Jij bent altijd daarin. Altijd. Ze omvat je, wiegt je, eet je op en baart je, ze levert je toe, en neemt soms van je wat je eigenlijk niet geven wil, Zij Is. Zij spreekt tot je, luistert naar je, geeft je (geen) antwoord, ziet je werkelijke noden en levert je ?precies op tijd? boeken op je pad, of mensen, of emails, of uitnodigingen of belemmeringen. Ze is de speelster met wat wij ?toeval? noemen, ze is de weefster van lot en noodlot. Altijd brengt ze samen. Ze is niet zachtig of zoetig, ze is Leven.
Zij is.
En als je Haar kleur wilt weten: blauw. Altijd al geweest: blauw. In elke cultuur: blauw.
: zaterdag, augustus 05, 2006 7:14:00 p.m.<< Terug naar start
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
Een reactie posten