Hoeveel sporenelementen bevat uw vitaminepreparaat? Zouten, kun je ook zeggen, mineralen.

Waarom denk je dat die niet zaten in de Davitamon die je moeder of oma slikten? Misten ze iets?

Mijn moeders eerste achttien jaren lagen in Indonesië; wellicht kwam haar kennis van kruiden, en onontbeerlijke levens-grondstoffen daar vandaan. Zij leerde ons groentes te koken met zo weinig mogelijk water (en zo min mogelijk gas/energieverlies) en het kookwater dan weer op te vangen voor het sausje dat over de groenten ging. “Goed voor je mineralen,” zei ze dan altijd. Tijdens de oorlog, met de hooikist, kwam dat overigens uitstekend te pas. Wat wist zij, waarschijnlijk halfbewust?

Er is iets heel geheimzinnigs met mineralen.Zij horen, net als water trouwens, tot de zogenaamde dode vormen, het zijn ‘an-organische’ stoffen. En dat klopt, dat kun je zien! Want levende vormen, zelfs een-celligen, die planten zich voort, die eten en drinken, die scheiden uit, die hebben periodes vergelijkbaar met onze mensenslaap, en periodes van heel wakker zijn, dat laatste dan weer gepaard met honger.

Planten: idem dito.

Dieren planten zich voort door paren en baren, net als mensen. Maar voor de rest is alles hetzelfde.

Zo weeft zich een cyclische kringloop van leven en dood via alle organische wezens. Een cyclische kringloop gebonden aan tijd. Al wat leeft is gebonden aan (een) tijd.

Maar de an-organische wezens hebben dit niet. Ze paren niet, eten niet, slapen niet, ze zijn niet gebonden aan tijd, ze hebben wel belangrijker dingen te doen dan zich onderwerpen aan zo’n cyclisch gebeuren. Zij stuwen het levensproces aan!

Àlle levende wezens hebben mineralen, zouten, (sporenelementen), nodig, àlle!

Het was dus zo gek nog niet hoe mijn moeder eten klaarmaakte.

Wat doen ze dan, die an-organische stofjes? Ze bewegen. Veelal geholpen door hun grote zus, het water, bewegen ze alle levende wezens in en uit. Daarmee duwen ze het leven aan, òp.

Als een levend wezen geen mineralen meer binnenkrijgt, dan sterft het. Niet alleen dat, maar het wordt eerst suffig, vadsig, lui (ook in denken en voelen), wezenloos. Dus ook het psychisch leven stompt af, en zo’n levend wezen dat de essentiële levensstuwers ontbeert, sterft uiteindelijk àf.

Heel kleine vormpjes, met het blote oog zichtbaar en meetbaar, die wij niet-levend noemen, an-organisch, zijn dus verantwoordelijk voor de levenskracht van alle levende wezens. Het zijn levens-duwertjes die we geen van allen kunnen missen.

Elk levend wezen dat geboren gaat worden, of dat nu uit een baarmoeder, of een ei, of een eistreng gebeurt, heeft een dun laagje slijm om zich heen. Dat bestaat uit enzymen en co-enzymen,- en co-enzymen bestaan meestal uit mineralen, sporenelementen. Bij een baby wassen we dat eraf, hoewel dát zelfs de laatste tijd ook niet meer gebeurt. Dieren likken het meestal gretig op. Want het is het ‘vitaliteits-laagje’. Rondom kiemende planten zit dat ook, in de grond.

Tenzij, tenzij je planten opjaagt in hun groei. Een eeuw geleden zijn we namelijk overgestapt op het gebruik van kunstmest. Kassen. Kunstmest, kassen, versnelde groeiperiodes die gebruik van licht maken ‘s nachts en overmatige warmte overdag, maar vooral en op de eerste plaats kunstmest, jagen de groei op, versnellen die zodanig dat er geen ‘opvang’ meer is voor die plant. Kunstmest jaagt de natuurlijke mineralen de grond uit. De plant krijgt hierdoor alleen al te weinig geestelijk-fysieke levensaanduwers.

Groeiversnelling biedt nóg minder kans op vol-wording door het samenspel van enzymen en sporenelementen.

Een zielloze plant -en dan heb ik het nog niet eens over gen-gemodificeerd voedsel- raakt z’n immuunsysteem kwijt. De eter daarvan dus ook. Zo’n ‘zwakkere’ plant heeft dan geen afweer meer tegen schimmels, en aanvallende bacteriën, kaalvreters. Wat kun je daartegen doen? Juist: pesticiden.

Wat hebben wij wólken van pesticiden over de wereld uitgespoten! De landbouwgiffen hebben zich over onze hele planeet verspreid. Pas met Rachel Carson’s ‘The silent spring’ begonnen we een béétje, ietsiepietsie door te krijgen dat er ook pijnlijke gevolgen aan vastzaten: de vruchtbaarheid bij de man daalt, kanker en HIV nemen wereldwijd toe, hele gebieden kennen geen vogelgezang meer, bijenzwermen keren zich massaal af van hele regio’s, planten, dieren en mensen verliezen zo sterk hun vitaliteit dat de gezondheidsindustrie gouden tijden kent, en platina tijden tegemoet gaat.

Maar die kunnen de wezenseigen grondstoffen nooit evenaren, doodeenvoudig omdat zij ze chemisch bereiden. Hoewel ze altijd zullen beweren van niet, produceren zij nìet de grondstoffen die de levensaanstuwers zijn. En al beweren zij ‘op natuurlijke basis’ te bereiden, zij mogen er al 'natuurlijk' en 'biologisch' op zetten, als ze er een beetje wortelsap aan toevoegen, toevoegen! Chemisch ‘heeft geen ziel’,- met andere woorden: wat mineralen en vitamines uit on-gekunstmeste (waar nog?) levenscycli bewerken: fysiek èn geestelijk, wordt nooit chemisch gebaard.

Dit eten wij, al generaties lang. Het betekent gewoonweg dat ons voedsel ons lichamelijk degeneert, en ons psychisch suf, oppervlakkig, vadsig, gemakzuchtig verstikt.
Ik ben er namelijk diep van overtuigd dat niet de tanende normen en waarden in onze westerse gemeenschap het geestelijk peil drastisch neerhalen, maar het gemanipuleer met onze bouwstoffen voor Leven.~

~~~~~~~~~~~~~~

-een speciaalnummer van Poort's 'Tijd-Schrift' is helemaal gewijd aan de ondergang van mineralen op onze planeet.

~~~~~~~~