Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
05 februari, 2008
treurnis en perspectief
De laatste dagen hing hier in de wijde omgeving (zeg: in de beide Brabants en de beide Limburgen) een onrustige sfeer van treurnis en zwaarte. 'O', zult u misschien zeggen: 'carnaval bij jullie, teveel drinken, te veel onderbroekenlol, dat soort zaken!' Kan zijn dat dit meespeelde, maar er ligt nog iets anders achter.Een vriendin d'r oude moeder wordt bij een 'blote' behandeling door een aspirant-verpleegster met die d'r mobieltje op YouTube gezet. De directie zegt: 'zij belde alleen maar', alsof dat bij het bloot behandelen van een oude vrouw wel zou kunnen.
Een oudere altzheimervriendin raakt beroofd en in een sloot gegooid.
Zeven miljoen Nederlanders kijken ademloos naar de reportage van Peter R. de Vries over de 'moord'(?) op een mooi meisje uit de USA. Veroorzaakt dit de sfeer van treurnis en zwaarte?
Op zich waarschijnlijk nog niet eens zozeer. Wel de manier waarop ermee om gegaan wordt.
Waarom keken we met ons zeven miljoenen? Omdat eindelijk recht schijnt te worden gedaan? Ben je gek! Het is een soort fascinatie door dat dierlijke in Joran dat zich alles schijnt te kunnen veroorloven. Diermens zoals ik het noem. Niets ten nadele van dieren. Maar die noemen zich gewoon dier.
Hij kent geen enkele spijt, geen enkele wroeging, geen enkele gewetenskriebel. Ze functioneert niet meer, dus je gooit haar weg, net als een mobieltje waarvan de SIMkaart kapot is.
Er loopt een serie op tv, waarin 4 jonge paren ineens voor een wildvreemde baby moeten zorgen, en dat totaal niet kunnen, gevoelsmatig. Welke moeder is er zo gek om haar kind af te staan voor zo’n tv-glazen-huis? Komt dat aan de orde? Nee hoor, en ook niet het waarom van dat geen van die acht het kind uit een huilstuip kunnen krijgen.
Wat zijn dat voor jongeren van tegenwoordig, en wat zijn dat voor ouders die deze jongeren hebben opgevoed? Ouders die het te moeilijk vonden om hun kinderen structuur aan te brengen. (Daartegenover de jongeren die wel werken, wel voor ouderen opstaan in de trein, en wel opbouwdingen doen, maar die komen niet op tv.) Wat voor beeld wordt ons voortdurend via tv en internet ingespoten? Ik verlies, als ik daar veel naar kijk, en niet kritisch blijf, mijn gevoel voor maat. En als ik dit verlies, wie dan niet?
Ligt het dan alleen aan die ouders? Aan kinderdagverblijven, voor- en naschoolse opvang met alleen een uurtje thuis en dan hup bedje in? O nee. Dat is te gemakkelijk.
Wantr dat is niet het enige: het is ook een soort diermens-zielen die daarin geïncarneerd is.
En dat internet en tv eigenlijk die soort mensen voeden. Onvoorstelbaar.
Het is voorspeld, maar ik kon het tot nu toe eigenlijk niet zo goed geloven: de scheur die steeds duidelijker wordt tussen de ene mensensoort en de andere. Dit is de treurnis die wij voelden de laatste dagen. De Jorans, de moeders die zo’n baby geven, de aspirant-verpleegster bij oma, en al die mensen die geen geweten of geen gevoel meer tonen, zìj komen met alles weg, want de publieke opinie gaat zelf die kant op. In wezen, en wat dàt aspect betreft, staan wij machteloos tegenover kollektieve botheid.
Worden wij dus sterker teruggeworpen op (de zorg voor) onze eigenheid. Koesteren we steeds bewuster dat waar wij op hopen: een nieuwe wereld met nieuw bewustzijn dat Liefde-Wijsheid heet.
Wat ondertussen gebeurt is dat wij steeds kritischer begonnen te worden op wie je nog energie geeft van vriendschap, en wie niet meer. Je hebt vrienden nodig. Maar welke?
Ook in vriendschappen groeien we uit elkaar.Mensen die het heel goed met ons menen, kraaien over de gerechtigheid die De Vries nu brengt. 'This is the real world, lady!' Dat soort zinnetjes suggereert dat wij wereldvreemd zijn. O nee! Wat ik zie is geen gerechtigheid, maar een onvoorstelbare kloof tussen wat justitie en psychologie menen te kunnen met diermensen, en wat eigenlijk, feitelijk onmogelijk is.
Ik zelf vind het wereldvreemdheid als je niet verder kijkt dan dat oppervlakkige: dat je het fenomeen niet wilt zien dat 7 miljoen Nederlanders hierdoor gefascineerd wordt en niet achter hun eigen fascinatie kijkt. Zeven miljoen, en nog meer, die niet willen niet zien dat de normen en waarden waarop psychologie en justitie in onze landen zijn gebaseerd, geen moer uithalen tegenover dit soort botheid, gewetenloosheid, dierlijkheid.
Wij hoeven niet de hele wereld te vragen op onze vibratie, in onze kleur, en op onze toon, mee te gaan. Dit zou respectloos zijn.
Maar we moeten wel duidelijker zijn in te tonen waar wij zelf in mee gaan. Waar we zelf nog energie aan geven. Als de scheur er dan toch komt, laten we onszelf dan niet vantevoren wegvagen van het toneel.
Laten we ieder respect betonen, maar dan op diens eigen levensniveau. Teveel nog willen wij bekeren, omdat we niet willen zien waardoor de wereld belaagd wordt. Kwaad, mensen. Kwaad. Het westen heeft kwaad achter de coulissen geduwd, maar in dit jaar dringt het zich uit die figurantenrol naar de voorgrond op het toneel. Datis wat er aan de hand is.
Wie het niet ziet, díe is wereldvreemd!
Dezer dagen word ik ietwat verscheurd tussen enerzijds ieder willen respecteren en iedereen alles willen geven, en anderzijds staan voor het soort Menselijkheid waar ik voor sta. Het zou geen tegenstelling moeten zijn, maar het wordt er wel een, en dit voor de duidelijkheid, zo voel ik. Opdat mensen zien dat er nog een andere weg is dan oppervlakkigheid, goedkope emotie en/of botheid.
Dat neemt mijn treurnis niet weg. Maar middenin deze pas-ervaren treurnis en zwaarte van de laatste dagen voel ik ook een nieuw soort liefdevolle vastberadenheid groeien. Wat wij aan de wereld kunnen geven is onszelf. Niet meer en niet minder. We moeten er alleen niet meer mee schipperen. Niet meer doen alsof wij, die deze weg gaan, niet tot deze wereld horen. Het niet verbergen achter vrije-tijds-gordijntjes. In 'hobbyklupjes', ach, stelt niks voor, hoor.
Ik sta voor bewustwording van de god-heid in ieder mens. Dat wordt geen rozentuin zonder doornen. Ook in doornen en diermensen woont de god-heid. Maar dan wil ik wel ieder schepsel kunnen benoemen met de eigen naam. Niet met een naam die me onder justitiële of huidige psycholische normen en waarden wordt opgedrongen. Dan wil ik het gewoon kunnen hebben over de god-heid in planten, dieren, diermensen, mensen en Mensen.
Labels: maatschappelijk
geplaatst door hannah van buuren # 19:46 
Reacties:
<< Terug naar start
En wat vind je van die hypocriete kritiek op de SP-poster waarop een vrouw de ouderenzorg verbeeldt die wordt uitgekleed? VVD, PvdA, CDA doen het af als een publiciteitsstunt van de SP, maar het verdorie de werkelijkheid. De grofheid, onverschilligheid en botheid jegenes ouderen door gladde politici die zich nooit in de leefwereld van ouderen hebben verdiept. Zo'n oudere die w'weér een ander voor zich krijgt bij het wassen, of totaal géén, is totaal ontredderd. Maar nee hoor, zo'n spotje moet afgekraakt worden. Waar zijn we mee bezig?
Susanne van der Vliet, Boxtel
Susanne van der Vliet, Boxtel
# geplaatst door 
: woensdag, februari 06, 2008 10:23:00 a.m.
: woensdag, februari 06, 2008 10:23:00 a.m.
In dit toch wel gezamelijk gevoel van treurnis, ben ik blij met je laatste zinnen.....
Mieke
Mieke
# geplaatst door : woensdag, februari 13, 2008 2:55:00 p.m.
: woensdag, februari 13, 2008 2:55:00 p.m.<< Terug naar start
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
Een reactie posten