Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
27 maart, 2008
BEESTACHTIG VLEES
Eten wij vlees -àls we al vlees eten!- van zieke dieren, dieren met gebroken poten, dus besmet bloed, uitgebluste dieren met vermoeidsheidstoxinen hun hun bloed, of zelfs dode dieren?
Het antwoord is 'ja' en het heeft verschillende consequenties: op gezondheidsniveau,
op geestelijk niveau (ook voor dieren zelf),
op politiek niveau.
Eerst maar de feiten.
Een jaar lang zwierf er op het ministerie van landbouw een rapport rond over misstanden bij de keuring en slachting van dieren voor de consumptie (VWA=Voedsel en Waren Autoriteit) maar de minster had het nog nooit gelezen. Vorige week zocht Staadsraad Hoekstra uit of dat rapport de werkelijkheid dekte, en het antwoord was 'ja':
Dierenartsen die voor de VWA veetransporten controleren, worden onder druk gezet om een oogje dicht te knijpen en vervoerders die vaak in de fout gaan, worden zelden aangepakt. Maar Hoekstra kon niet aangeven hoe algemeen de problemen zijn (misstanden, over varkens die levend in kokend hete baden gaan, over kippen die niet goed worden geslacht, zodat ze levend worden versneden).
Natuurlijk kon noch wilde Hoekstra dit aangeven, want hij had alleen gepraat met de VWA zelf en met ambtenaren op het ministerie. De VWA komt voornamelijk uit de bedrijfstak zelf die er het meeste belang bij heeft om ondanks alles goed te verkopen: de agrarische sector, vanouds alle handen boven hoofden gehouden door de partij van de minister: CDA. Belangenverstrengeling dus, zacht gezegd. "Incidentjes," zei de minister vergoelijkend.
Woensdag had de Tweede Kamer daarom maar zelf een hoorzitting georganiseerd, waarbij ook voormalig keuringsassistent Robert Vreven sprak. Wat doet een keuringsassistent (citaten uit interview in de Volkskrant)?
‘Ik heb voornamelijk bij een kalfsslachterij in Den Bosch gewerkt. Rond zeven uur begon de werkdag. Dan kwamen de beesten eraan. Ik stond met een collega op een bordes, niet groter dan een tafel, met sterilisatoren voor de messen – maar die stonden meestal niet aan. Per uur komen er tussen de 90 en de 110 geslachte kalveren langs die je moet keuren. Het opengesneden karkas hangt, erbij hoort een bak mee te lopen waarin de darmen zitten. Die moet je eigenlijk ‘palperen’, voelen of er afwijkingen zijn. Maar daar waren geen mensen voor. De lever, het hart en de kop moeten ingesneden worden. Soms kreeg je van zo’n slachterij te horen dat je niet in de lever mocht snijden. Kalfslever hebben ze liever heel, anders worden die veel minder waard.’
‘Ik heb voornamelijk bij een kalfsslachterij in Den Bosch gewerkt. Rond zeven uur begon de werkdag. Dan kwamen de beesten eraan. Ik stond met een collega op een bordes, niet groter dan een tafel, met sterilisatoren voor de messen – maar die stonden meestal niet aan. Per uur komen er tussen de 90 en de 110 geslachte kalveren langs die je moet keuren. Het opengesneden karkas hangt, erbij hoort een bak mee te lopen waarin de darmen zitten. Die moet je eigenlijk ‘palperen’, voelen of er afwijkingen zijn. Maar daar waren geen mensen voor. De lever, het hart en de kop moeten ingesneden worden. Soms kreeg je van zo’n slachterij te horen dat je niet in de lever mocht snijden. Kalfslever hebben ze liever heel, anders worden die veel minder waard.’
‘We hebben beesten gezien waarvan we zeker wisten dat er iets mis mee was. Dat hebben we gemeld aan de dierenarts, die bevestigde dat. Dan worden die dieren apart gehangen. De volgende dag kwamen we terug, en die beesten waren weg.’ ‘Gewoon weg. Naar Italië ofzo. Gebeurt gewoon. Klaar.’
- Zag u wat er levend binnenkwam?
‘We zijn wel eens wezen kijken, dat wil je niet weten. Als de beesten uit Polen kwamen, of uit het oude Oost-Duitsland, die zagen er niet uit. Uitgeblust. Volgens de norm mag je die niet slachten, die moeten 24 uur rusten, maar dat gebeurt niet. Ik heb ook wel dode dieren aangevoerd zien worden, en beesten waarvan de poten waren gebroken. Werden gewoon van de wagen afgegooid. Op zo’n transport, zonder water, waar het 20 graden vriest, daar kunnen ook jonge kalveren niet tegen.’
- Was dat uitzondering?
‘Nee, standaard. Soms kwam wel de helft op een werkdag uit Polen of de Oekraïne. We slachtten er zo’n 700 per dag. Dat gaat grotendeels naar het buitenland. En wrak vee, zieke of beschadigde beesten die eigenlijk niet getransporteerd mogen worden, dat kwam ook binnen. Als een transporteur tegen zo’n boer zegt: dat neem ik niet mee, dan krijgt hij de rest ook niet mee. Dag geld! Zo gebeurt het.’
'Daar is geen controle op. Ook niet bij de slachterij. Zieke beesten worden aan het einde van de dag geslacht, zodat ze de lijn niet besmetten. De lijn wordt eerst schoongemaakt, nou ja, natgespoten en klaar. ’
-Hoe was het gesteld met de controle op voedselveiligheid?
‘Je moet een stuk uit de hersenstam snijden om te kijken of een rund BSE heeft. Dat moet naar het laboratorium. Maar op kleine slachterijen hebben de kalveren niet altijd oornummers. Dan stelt die controle niets voor, als je niet weet bij welk dier dat hoort. En als ik dat meemaak, dan zijn dat er meer.’
-Wat deed u als er iets fout zat?
‘Dan moet je maar eens proberen die lijn stil te zetten. Die mensen daar staan per stuk te werken, dan heb je zo een mes langs je lijf. Met klachten werd niets gedaan. Iedereen die commentaar had, vloog eruit. Tegenwoordig is de controle in slachterijen in handen van KDS, een bedrijf van de sector. Maar dat bedrijf verzekert ook het vee, zodat het moet betalen als dieren worden afgekeurd.’
Op gezondheidsniveau is klip en klaar duidelijk dat zulk vlees geen leuke dingen aanricht als het in uw lijf terecht komt. Naast alle chemische troep die dag in dag uit ons lichaam èn onze psyche afstompt (lees: Fitzgerald: '100 jaar medische leugens'), nemen we door de kringloop die spijsvertering heet ook nog eens deel aan zieke, dode, oververmoeide, afgrijselijk gestresste dieren, en deze kringloop werkt niet alleen fysiek uit, maar ook psychisch. De gemoedsgesteldheden, en zelfs het verdovende gebrek daaraan, ligt op ons bord, smelt op de tong, houdt ons 's nachts uit de slaap, en laat ons 's ochtends opstaan met een forse dip. Met goed aanbraden los je dit níet op.
Op spiritueel niveau ligt het nóg duidelijker. Er ligt een miljoenen jaren gedeeld trillings-Veld tussen dier en mens. Natuurlijk is het daar nooit 100% rozengeur en maneschijn geweest, laten we het niet idealiseren. De gemeenschappelijke afkomst qua vorm heeft zeker in het begin van de splitsing gezorgd voor enorme wederzijdse afslachtpartijen. Diep in dier- en mensheidsziel ligt daardoor, naast aanhankelijkheid, ook een behoorlijke portie reserve jegens elkaar.
De later-opkomende veehouderij is in principe niet anti-dier. Het verblijf van paarden, runderen, varkens, kippen nabij een mens die voor ze zorgt, aandacht en een zekere genegenheid schenkt, is weldadig voor de evolutie van de dierenziel. Bovendien kwam er in dier- en mensheidsziel een heel stuk wederzijds vertrouwen op gang, voor beider innerlijke groei eveneens weldadig. Dat sommige dieren en vele planten zich uiteindelijk offeren voor slacht en oogst om de mens te voeden gebeurt met meeweten van dier- en plantenziel, die wéten waar ze voor staan in de evolutieketen. Natuur is juist daarom overvloedig.
Het werd anders, toen het dier niet meer gezien werd als wezen. Ieder wezen met een ziel heeft basisbehoeften van waaruit de ziel kan werken:
eigen territorium als plaats waarop een wezen kan wortelen, de juiste regio, de juiste voeding voor de kringloop van fysiek en psyche, eigen uitdrukkingsmogelijkheden. Zowel de planten- als de dieren- als de mensheidsziel stáán op die vervulling van het levende wezen, als basis voor groei en ontwikkeling, als basis voor datgene waarvoor zo'n wezen in het grote geheel voor bestemd is. Neem je die basisvoorwaarden af, dan kan noch plant, noch dier, noch mens vervullen waarvoor die is geïncarneerd. Dan neem je zo'n wezen de innerlijke blauwdruk af.
Nog erger wordt het wanneer je dieren dwingt om oneigenlijk voedsel te eten, chemische middelen te slikken, botten te eten van afgeslachte collega-dieren, enetische behandelingen te ondergaan, hormoonspuiten te verduren, geen mogelijkheid geeft tot enige beweging als afreageermiddel.
Voedsel is nooit alleen maar materieel; voedsel heeft altijd grote psychische invloed.
De psyche van zulke dieren wijkt af van het zielspatroon waarmee ze incarneerden. Materie is in staat om vrij zielloos te leven. Daardoor heb je nu bijna zielloze planten, dieren en zelfs vrij zielloze mensen. Je kunt ze nog net niet levend dood noemen, omdat er altijd nog een splntertje ziel hen in leven houdt, maar ook niet méér.
Dit is wat de mensheid doet met dieren voor consumptie, een daad die in ziel van hun soort een kwetsuur veroorzaakt, zo groot en zo diep, dat de gevolgen binnenkort totaal uit de hand zullen lopen.
Want wat dag na dag vernederd wordt, ontkend wordt in de basaalste leef-behoeften, niet gezien wordt als levend wezen maar als een ding, gemarteld wordt via verkeerd voedsel, geen ruimte, geen zon en lucht, en misselijkmakende slachtpartijen, dat schrééuwt, niet om wraak, maar om rehabilitatie en om herkansing voor zichzelf, als wezen dat een doelstelling had en heeft binnen dit evolutie-geHeel. En die schreeuw is zo groot aan het worden, dat zij binnenkort de oorspronkelijke aanhankelijkheid jegens de mensheid overstemt, en in manifestatie (actie) móet komen op manieren waar zelfs sf- en fantasy-films niet tegenop kunnen.
De drang naar rehabilitatie en herkansing ligt in de ziel opgesloten van elk wezen dat leven aanneemt en daarin wreedaardig afgeknot wordt.
Maar niet in het hart.
En zeker niet in de ene hand die de andere wast.
Het zijn partijen als deze, zich-christen-noemenden, die de scheiding in stand houden tussen het devote uurtje op zondag, en de rest van de week. Laten we ze uitspugen uit onze mond.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Labels: maatschappelijk afschuwelijk
geplaatst door hannah van buuren # 11:17 
Reacties:
<< Terug naar start
Thanks,(met schitterende afbeelding van engel voor dieren),
M
M
# geplaatst door 
: donderdag, maart 27, 2008 4:55:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 4:55:00 p.m.
geen wraak, maar roep om herkansing, ja, dàt kan ik me voorstellen. Maar de mens zal dan toch wel schrikken, hóe die herkansing zich ook uitdrukt, denk ik zo.
Charlotte V., Antwerpen
Charlotte V., Antwerpen
# geplaatst door : donderdag, maart 27, 2008 4:56:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 4:56:00 p.m.
Wat grappig dat je de ooit door Maslow genoemde basisbehoeften als basisvoorwaarden van de incarnerende ziel beklemtoont.
Zeker waar!
Hendrik Vos, Heerhugowaard
Zeker waar!
Hendrik Vos, Heerhugowaard
# geplaatst door : donderdag, maart 27, 2008 5:56:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 5:56:00 p.m.
25 jaar geleden ging ik van de ene op de andere dag vegetarisch eten. Niet vanwege invloed op de gezondheid,maar om niet langer medeplichtig te hoeven zijn aan het leed dat dieren wordt aangedaan. Nachten lag ik wakker in die (overspannen) periode en ik voelde in mij het gevoel van de dieren die voor voedsel, cosmetica, dierproeven en pleziertjes als b.v. vissen werden mishandeld. Huilen kon ik als ik in het platteland al die bio-boerderijen zag. Gescholden heb ik tegen al die vissers aan de waterkant.
Zeven jaar was ik daarna zeer fanatiek vegetariër. Heel langzaam begon ik weer vlees te eten. Uiteindelijk werd vlees weer een bijna dagelijks onderdeel van mijn menu.
En ja, van binnenuit kwam er af en toe een sputterend protest. Maar daar wilde ik niet meer naar luisteren. Want dan moest ik weer mijn ogen openen voor het dierenleed en die pijn durfde ik niet meer aan - het had al zoveel pijn gedaan.
Uit gemakzucht (mijn man wil vlees in de gerechten en hij is de kok in huis) eet ik nog steeds vlees. Na het zien van een tv-uitzending over kuikens die vanaf een lopende band als 'dingen' in kratten worden geblazen, het lezen van '100jaar medische leugens' en nu weer jouw schrijven op de weblog wordt het idee van vlees eten steeds minder appetijtelijk.
Dank je wel, Hannah, dat je ook de spirituele kant hebt laten zien in je schrijven. Vanuit mijn enkelvoudigheid vind ik het nog steeds moeilijk om vlees te laten staan. Door vaker te oefenen in het drievoudig zijn, zal de stap naar een vegetarisch leven makkelijker door mij genomen kunnen worden.
Dank voor jou Zijn,
Janny
Zeven jaar was ik daarna zeer fanatiek vegetariër. Heel langzaam begon ik weer vlees te eten. Uiteindelijk werd vlees weer een bijna dagelijks onderdeel van mijn menu.
En ja, van binnenuit kwam er af en toe een sputterend protest. Maar daar wilde ik niet meer naar luisteren. Want dan moest ik weer mijn ogen openen voor het dierenleed en die pijn durfde ik niet meer aan - het had al zoveel pijn gedaan.
Uit gemakzucht (mijn man wil vlees in de gerechten en hij is de kok in huis) eet ik nog steeds vlees. Na het zien van een tv-uitzending over kuikens die vanaf een lopende band als 'dingen' in kratten worden geblazen, het lezen van '100jaar medische leugens' en nu weer jouw schrijven op de weblog wordt het idee van vlees eten steeds minder appetijtelijk.
Dank je wel, Hannah, dat je ook de spirituele kant hebt laten zien in je schrijven. Vanuit mijn enkelvoudigheid vind ik het nog steeds moeilijk om vlees te laten staan. Door vaker te oefenen in het drievoudig zijn, zal de stap naar een vegetarisch leven makkelijker door mij genomen kunnen worden.
Dank voor jou Zijn,
Janny
# geplaatst door : donderdag, maart 27, 2008 8:02:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 8:02:00 p.m.
grote kracht van deze weblog is vioor mij de geestelijke achtergronden: verbanden, overzicht en oorzakelijke verbanden.
Jos Schiers, Sint-Katelijne-Waver, België
PS de vuurregenboog vind ik ook erg mooi ;-)
Jos Schiers, Sint-Katelijne-Waver, België
PS de vuurregenboog vind ik ook erg mooi ;-)
# geplaatst door : donderdag, maart 27, 2008 8:55:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 8:55:00 p.m.
christelijk, wat wil dat nu zeggen? Ik ken meer Christus-geïnspireerden buiten de kerken en het CDA dan erbinnen....
Anna
Anna
# geplaatst door : donderdag, maart 27, 2008 8:57:00 p.m.
: donderdag, maart 27, 2008 8:57:00 p.m.
dát vinden we nou zo fijn, dat je niet alleen aan de kaak stelt, maar ook (spirituele) verbanden en consequenties laat zien. Hierdoor stijgt jouw blog ver uit boven poltieke en boven spirituele blogs.
Thank you,
yours
Karel en Michelle, Soest
Thank you,
yours
Karel en Michelle, Soest
# geplaatst door : vrijdag, maart 28, 2008 9:27:00 a.m.
: vrijdag, maart 28, 2008 9:27:00 a.m.
Jaha, en vandaag gaf minister Verburg (CDA, Landbouw) haar zegen op het eigen certificeringssysteem van de veetransporteurs.
Bedrijven die de eigen (!) nieuwe keuring, Dierwaardig Vervoer geheten, hebben doorstaan, zullen bij transporten naar het buitenland een flexibelere behandeling door de Voedsel- en Warenautoriteit ontvangen. Wekelijks vertrekken er zo’n 450 transporten met varkens (voor runderen geldt een ander regime) naar het buitenland.
Het binnenlandse veetransport ondergaat echter geen enkele keuring.
Lieve Vanmeersch, Maastricht
Bedrijven die de eigen (!) nieuwe keuring, Dierwaardig Vervoer geheten, hebben doorstaan, zullen bij transporten naar het buitenland een flexibelere behandeling door de Voedsel- en Warenautoriteit ontvangen. Wekelijks vertrekken er zo’n 450 transporten met varkens (voor runderen geldt een ander regime) naar het buitenland.
Het binnenlandse veetransport ondergaat echter geen enkele keuring.
Lieve Vanmeersch, Maastricht
# geplaatst door : dinsdag, april 01, 2008 7:18:00 p.m.
: dinsdag, april 01, 2008 7:18:00 p.m.<< Terug naar start
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
Een reactie posten