Democratie, wij?
Laat me niet lachen.
Inbreng? Echt?
Maatschappelijk gezien meten we een mens af naar z’n welvaart binnen de grotere meetlat van de hele economische welvaart. Dit is momenteel dè afmeet-kracht, hèt doel, dè dwang in deze wereld. Alleen heel hoog op díe meetlat hebben we iets te zeggen. Als u daarbij hoort, gefeliciteerd.
Geld is overwegend denkbeeldig geworden. Over onze hoofden wordt ermee gespeeld.
Bezit is overwegend denkbeeldig geworden, meestal bezitten we niet wat we bezitten: we leasen het, of we lenen er een heleboel voor. Het is zo’n denkbeeldige realiteit geworden, dat bij onverwachte toestanden, mensen daar emotioneel zelfs aan onderdoor gaan. Op de beurzen wordt gehandeld en gehandeld, ook in geld, juist in geld, maar wát verhandelen ze daar? Heeft u er enig zicht op? Als het misloopt, bent u wel de klos!
Terug naar de oude sok onder het oude bed dus?
Pasjesverbrandingen in alle grote steden van de wereld?
Natuurlijk niet! Teruggang is nooit groei. Fundamentalisme, op welk gebied ook, leidt altijd tot krimping, klein maken, verstikking.
Wat dan wel? Zien wat we in al deze ontwikkelingen en expansie over het hoofd gezien hebben: duidelijk verbinding te leggen met de gewone mens wie z’n leven er meer door beïnvloed wordt dan hij zelf weet.
Mijn jongste vriend denkt dat geld in de muur groeit. Ondanks dat zijn hardwerkende ouders hem proberen uit te leggen dat zij ervoor zorgen dat het in de muur komt, raakt hij geschokt door wat soms gebeurt: papa of mama krijgt even géén geld uit de muur. ‘Saldo niet toereikend.’ Hebben papa en mama dan niet hard gewerkt vorige week, en geen geldzaadjes in de muur gestopt?
Zoals mijn jongste vriend zijn er ook talloze grote mensen. Mensen die beleggen en niet weten wat ze doen. Mensen die lenen en geen gevoel hebben wat ze doen. Mensen die hypotheken afsluiten op grond van geld-ballonnen die wel mòeten barsten! Mensen met wier geld gehandeld wordt zonder dat ze er ook maar iets van beseffen: pensioenfondsen! gemeentelijke belastingen die belegd worden! staatssubsidies aan grote bedrijven! corrupties! virtuele windhandel per computer!
Langzaam begint het tot enkelen door te dringen dat ze er zelf toch geen vat op krijgen. Dat ze zelf toch geen invloed hebben. Dat ze nooit weten hoe hun eigen economische middelen en mogelijkheden gebruikt worden. Dat hun geld misbruikt wordt, of het nu hun spaargeld of hun belastinggeld is. Hun bewustzijn raakt in verwarring.
Verwarring die in dit geval tot onverschilligheid leidt, en die weer tot los-raken.
Ze haken af.Anderzijds, dus hoog op de meetlat: een steeds hardere top, ongevoelig voor de realiteit van de gewone man, een top die keihard in de verbeelde en denkbeeldige werkelijkheden speelt, met als enige motivatie: meer, meer, macht, expansie, groter en groter. Zij kennen de spelregels wèl. Daar stoelen hun macht en expansie op. Zij kènnen wel de spelregels van de denkbeeldige realiteiten, en ze hanteren die ten bate van zichzelf. En leggen daar rookgordijnen overheen.
Zo zijn er twee lagen mensen ontstaan. De laag met de meeste macht geeft alle tonen aan voor de andere laag, die het niet beseft.
Wie had het vroeger over “hou ze klein, hou ze dom?”
Juist!
Precies hetzelfde gebeurt nu. Alleen: op basis van economie.
Het zou zo moeten zijn -maar de top kijkt wel uit!- dat de doorsneemens steeds meer betrokken gaat worden bij de economie waar hij van afhankelijk is. Doordat de doorsneemens uitleg krijgt, eerlijke uitleg. Juist ook m.b.t. belangenbehartiging, in belangenverstrengeling, in realiteitsprincipes en virtualiteitsprincipes! Uitleg over samenhang tussen politiek en bedrijfsleven. Uitleg over zelfverraad, verraad aan de ziel van je volk, normen en waarden bij Olympische Spelen, en ander brood-en-spelen-gedoe.
Nog niet zo heel lang geleden werd slavernij afgeschaft. Het “hou ze klein en hou ze dom” zoals dit nu de praktijk is, leidt tot slavernij. Maak jezelf niets wijs! Je hèbt al geen enkele invloed meer!
En voor dit soort democratie vechten wij in Irak, Uruzgan, noem maar op.
Top-bedrog dat over lijken gaat, letterlijk!
Democratie?
Echte democratie heeft maar één basis: totale en transparante informatie-toelevering, toegankelijk voor iedereen. Dan pas bestaat de keuze, de open keuze als basis voor wat democratie pretendeert te wezen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Labels: ze zeggen maar ik twijfel
Een reactie posten