Imagine is een tijd-schrift 'van hoop en verwachting' , tikkeltje spiritueel, dat nooit op tijd verschijnt, en vóór elke wel-verschijning aan de abonnees een tientje extra vraagt om te kunnen verschijnen. Ik hoop dat u het nog volgt.....

Het eerste nummer was niet onaardig. Coelho en zo.

Het tweede nummer (waarvoor dus de hele gang van zaken ging zoals in m'n 1e alinea vermeld) is om te huilen.
Nog nooit zoiets armoedigs+pretentieus gezien. Enkele voorbeelden:
* een artikel over Parcival. Je mag toch veronderstellen dat schrijver de Parcival ooit gelezen heeft, en kent. In z'n artikel spiegelt hij de lezers voor dat Parcival, oud en grijs geworden, eindelijk bij de graal komt en vraagt: 'wat is de graal?"

Echter, ieder spiritueeltje en lezertje weet het: Parcivals ultieme vraag (niet door een oude, maar door de nog jonge Parcival gesteld) luidt niet: ‘wat is de graal?’, maar ‘wat deert u, oom?’ Hij vraagt naar zijn ooms ziekte. Meelij. Het is dus een vraag in medeleven!!! Nogal wat anders. Parcival werd op die vraag juist Graalkoning.
* een stel artikelen die gewoon overgenomen zijn uit oudere en ons al lang bekende boeken! Met bronvermelding, da's waar. Maar kennelijk niet genoeg kopij;
* een relaas van Bongers, over zijn mail-matige hofmakerij van een tv-presentatrice, compleet met zijn eigen mails en de hare, letterlijk! ze wou hem niet, nou ja, kortom, dus, een egoducument waar ik geen enkele behoefte aan heb.
* en zo gaat dat door.

Hoopgevend?

Vernieuwend?

Nog minder dan Prana tegenwoordig, of Spiegelbeeld, Paravisie....

Doe mij eigenlijk maar een Happinez.......................

****************************************************************************