O, nog maar een paar daagjes.

Dan breken betere tijden aan.
Dit weekend dagen ze al aan de horizon. De vogels fluiten al oosterser.

Na lange, zware, drukke en intense maanden breken er nu vijf verrukkelijke weken aan voor dit meisje. Begin week 22 stijgen lieve Friese vriendin en ik op naar de Turkse westkust.
Nee, tuurlijk niet in zo'n all-inclusive. Hebben we 1 x gedaan, bij Neckermann. Je werd behandeld, bijeengedreven, afgeblaft als Duits vee. Misschien met al die zwembaden en voorgekookte maaltijden voor jonge gezinnen leuk, maar voor solitaire ouderen een deuk in hun zelfbewustzijn.

Wíj gaan naar een dorpje van een dorpje, waar ze geen trottoirs kennen, geen Engels spreken, de vrouwen helemaal niet kunnen lezen, geen winkels zijn en zeker geen toeristische, en het is er dus rustig en heerlijk.
's Avonds de zon in de dan zwartblauwe zee zien zakken, en het gezoem beluisteren van honderden muggen onder honderden heldere sterren. Wij gaan dus op authentiek, en dat doen we ruim 3 weken.

Daarna word ik 70. Daar heb ik zo'n vreugdevol gevoel over. Het voelt als de kruin van een boom, de rode appel na de bloesem en na het groene groeien van de vrucht. Wie zegt dat ouderdom afbraak is? Ik geniet elke dag, elke ochtend, als ik wakker word, van mijn ondertussen rijk en wijd geworden geest.
70 voelt voor mij als een spirituele gebeurtenis: aanvang van een laatste levensperiode waarin alles van dit toch wel pittige leven samenkomt en diepte krijgt. Een gouden (wat niet wil zeggen: rimplelloze) periode, erg gelukkig, erg warm, erg diep, erg vreugdevol.
En nee, ik ontvang niet. Zeker niet in groten getale.
Lijfje kan dit niet meer zo goed.
Moet die krachten sparen voor onze Poort-zomerweek op La Farge (=de oogstschuur!) in Frankrijk. Wéér zo'n heerlijkheid!!!!

#########################################################

Labels: mjam

geplaatst door hannah van buuren  # 11:38