Het is toch godgeklaagd.
Maakte mijn huisarts me 5 jaar geleden bang voor m'n cholesterol. Ik moest simvastatine slikken, levenslang.
Tuurlijk ging cholesterol omlaag. Maar ik kreeg een soort fybromialgie. En vorig jaar wel een galaanval. Die ik aanging met de natuurkuur van Hilda Clark, op advies van een internist die dit eigenlijk niet mocht zeggen, maar wist hoe ik tegen operaties ben. Ondertussen had ik genoeg over statines gelezen om te beseffen hoeveel chemische troep erin zat, en dat het medisch-toegestane cholesterolgehalte door de fabrikanten kunstmatig laag wordt gehouden, opdat er maar zoveel mogelijk statines worden verkocht.
Dus gestopt met simvastatines.
"O", zei de dokter.

Tezelfdertijd kreeg ik hydrochloortabletten tegen hoge bloeddruk. Ook voor levenslang. Werd vermoeider en vermoeider. Niemand zei me dat deze tabletten kalium aan je lichaam onttrekken, en zonder kalium heb je geen fut meer om te leven. Bij verschillende bloedprikken kwam een te laag kaliumgehalte aan het licht. Maar dokter zei : "Beetje laag kalium", maar verder niets.
Op een paar dagen achter elkaar vergat ik zomaar de hydrochloor te slikken. Toen ik het merkte, nam ik als een haas mijn bloeddruk op: hetzelfde!
Ik op internet speuren naar kalium.
Dus gestopt met hydrochloor.
En begonnen met de kalium uit de celzoutentherapie van dr. Schlüssler, op advies van Bram Zaalberg (Horst, ga alleen voor hemzelf,- zijn assistentes begaan nogal eens missers).
"Ik wil geen hydrochloor meer,"zei ik tegen de dokter.
"O", zei hij, "maar laat dan toch telkens uw bloeddruk meten."
Deed ik: gisteren 150-85!
En weer zei de dokter: "O. Toch wel regelematig laten meten, hoor!"

Mijn natuurlijke kaliumzouten maken me steeds vitaler. Ik ben er nog niet. Het kaliumgehalte stijgt maar langzaam. Járenlange onttrekking krijg je niet in een maand of drie weg.
"O", zegt de dokter.
Maar ik heb een dierbare vriendin verloren die ook zulke hydrochloorpillen moest. Zij stierf uiteindelijk aan uitputting. Niemand snapte het. Ik nu wel.
Al die chemische troep,- wie wil ons allemaal toch zo graag dood hebben?

Lees voor de aardigheid eens het boek van Randall Fitzgerald: 'Honderd jaar Medische Leugens,- hoe medicijnen en voedsel je gezondheid ondermijnen´,
geweldig
tragisch......................

Labels: zo maar stilletjes