Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

03 januari, 2009   

wees een Levende, en Zie



Moeizame tijd? Tuurlijk.
Maar niet primair vanwege de recessie (al ontken ik geenszins de ellende als iemand werkloos wordt, of als pensioenen worden uitgehold).
Echter in deze jaren dreigt de grootste ellende, en het grootste gevaar niet het financiële, maar ons bewustzijn.
Ons bewustzijn moet het zwaar ontgelden, en gaat het nòg veel zwaarder ontgelden.
Ik ga alle voorspellingen omtrent de jaren tussen nu en 2012 niet herhalen. De meeste daarvan trouwens gaan alleen over materiële dingen, en dat noemt zich dan spiritueel. Huh.
Wat werkelijk gaat nijpen is de kwaliteit van onze bewustzijns.

Bewustzijn, het uwe, het mijne, is niet strak ommuurd. Onze bewustzijns zijn zo lek als een mandje dat op een vergiet lijkt. Onze bewustzijns staan onmiddellijk met elkaar in verbinding. Bovendien zijn alle bewustzijns van alle mensen ook nog eens geworteld in het collectieve onderbewustzijn, een invloed van waaruit geen ontsnapping mogelijk is, juist omdat die invloed onbewust verloopt.

Wij staan al heel lang bloot aan de machteloosheids-trillingen in oorlogsgebieden, aan de radeloosheid van miljoenen vluchtelingen voor oorlogsgeweld naar ontelbare kampen, waar de bewoners alleen maar kunnen wachten, wachten, dof kunnen wachten.
Wat denk je dat dit met hun bewustzijns doet? Wat denk je dat daarvan doorsijpelt naar ons gezamenlijke collectieve bewustzijn? Dofheid sijpelt door, machteloosheid, het niet meer weten, je afsluiten-voor, pure onverschilligheid, zinloos geweld. Is dit niet precies wat we nu op wereldschaal onderkennen? Is dit niet precies de afstomping tot dierlijkheid van de brandstichters in Oudjaarsnacht?



Gaza wordt omsingeld. Hermetisch afgesloten. Als je hoort dat de buitenlanders daar werden weg-gewaarschuwd, weet je wat er gebeurt en gebeuren gaat. Ik ben niet voor Hamas, al die raketten op Israëls dorpen, jaren lang, dat is niet vol te houden. Maar ik ben ook niet pro-Israél, want dat volk dat beter had kunnen weten, heeft jarenlang terreur uitgeoefend middels intimiderende grensposten en muren dwars door Palestijnse akkers heen. Deze wederzijdse haat valt niet meer op te lossen door politieke vredesbesprekingen of VN-resloties. Wees reëel.

Hier gebeurt iets. Nu of over een paar maanden. En het gebeurt op (letterlijk!) grond met historie, met wereldhistorie, zeer beladen historie. Dat trilt ook nog eens heftig mee in ons collectieve onbewuste. Eerst in het collectieve onbewuste van hen die daar wonen, en handelen, maar ook meteen in het onze.
Wat denkt u dat er omgaat in de Palestijnse bevolking daar, bijeengedreven op een strook ter grootte van ons eiland Tessel? Nu al honderden doden. Geen medicamenten. Geen VN-voedselhulp. Steeds fellere druk, dag en nacht. In zee gedreven, daar komt het op neer.
Zware wolken van angst, van radeloosheid, van (te begrijpen) opstandigheid, van zorg om kinderen verspreiden zich uur na uur in de wereldatmosfeer. Als het grondoffensief begint, zal het in ons allemaal voelbaar zijn.

Dit zijn de soort van gevaren die de wereldbevolking nu dreigen. Want wij weten nu wat er gebeurt. Wat we onderbewust collectief voelen trillen wordt aangewakkerd door de beelden op televisie en internet, of je ze nu ziet of juist uitschakelt. It 's in the air.
Steeds sterkere bewustzijnswolken pakken zich samen. Het blijft natuurlijk niet bij Israël en Gaza. Onder druk van die steeds heftiger bewustzijnswolken ontstaat er een onbenoembare stress.
De bewustzijnszwakkeren onder ons zullen het niet halen, en vervallen in zelfmoord of in dierlijk gedrag. De sterkeren zullen vluchten in zich afschermen, in onverschilligheid, in 'het is ons pakkie-an niet', en de blikken afwenden. Daarom zeg ik: erger dan de gevolgen van recessie zijn de bewustzijnsgevaren die ons nu mondiaal bedreigen, en ondershuids aanvallen. Ons als mensheid ontkrachten. Ons alle medemenselijkheid ontnemen. Onze woorden leeg dreigen te maken, en hol.

Daarom roep ik mijzelf en alle andere st
erken van bewustzijn op: "Wees een Levende in deze zwarte tijd. Sta, zie!"

Ik bedoel niet dat je je de ellende zo moet aantrekken dat je er zelf onderdoor gaat, of erdoor beheerst wordt. Ik bedoel daarentegen dat moet stáán in jezelf, en je vanuit dit staan in jezelf je dan niet afwendt, omdat je denkt niet aan te kunnen wat zich ontvouwt. Dat is vluchten in lafheid.
Sta, en zie. Wat gezien wordt, dat kan in beweging komen in richtingen die we nog niet eerder kenden. Wij kennen de kracht van zien. Wij kennen ook de kracht van niet gezien worden. Die laatste kennen wij maar al te goed. Hoe ziekmakend, hoe ontkrachtigend niet-gezien-willen-worden uitwerkt.
Wat de rug wordt toegekeerd in een houding van 'het zal mijn tijd wel duren', dat gaat woekeren, en herhaalt zich en herhaalt zich. Uitputtend.

Besef dat je iemand bent die aan deze tijd heeft willen deelnemen en ook de middelen heeft om alles van deze tijd te weten. Verweer je niet tegen jouw tijd. Geef je er voluit aan over.
Wees een Levende, en zie! Dit is het grootste erbarmen: je ogen niet afwenden. Dit is het grootst mogelijke mededogen voor ons die er zelf niet middenin zitten, maar het wel weten, met elk journaal, met elke reportage. Met open ogen zien. Dit is bewustzijns-werk, onzichtbaar, maar o zo krachtig! Dit is werken op het Veld waar het de komende jaren zich op gaat afspelen.

Sta en zie.

Wees een Levende in deze Tijd die ook jòuw Tijd is.

Labels:



Reacties:
lieve Hannah..... zie:
humanitaire crisis dreigt in Gaza
(Novum/AP) - "Bewoners van de Gazastrook lopen, zeven dagen na het begin van luchtaanvallen op het gebied door Israël, het risico van een serieuze gezondheids- en voedselcrisis. Dat heeft de VN vrijdag gezegd.
De VN schat ook dat er zeker honderd burgers -onder wie veel vrouwen en kinderen- waren onder de vierhonderd dodelijke slachtoffers van het Israëlische offensief. Zo'n tweeduizend mensen zijn gewond geraakt.
Essentiële leveringen van graan voor het bakken van brood zijn niet in voldoende hoeveelheden naar het gebied vervoerd en er is niet genoeg brandstof om de energiecentrale van Gaza te laten draaien. De stroom valt iedere dag zestien uur uit en stromend water is slechts eens in de vijf à zeven dagen beschikbaar.
Israël beweert te proberen burgerslachtoffers te vermijden en zijn aanvallen slechts te richten op strijders van Hamas. Zo zou Israël bewoners voor een aanval telefonisch te waarschuwen om onschuldige levens te sparen. Minister van buitenlandse zaken Tzipi Livni ontkende donderdag dat een humanitaire crisis dreigt."


Klaas V.
 
eindelijk!
Anna
 
Jij benoemt het.
Dank.

Jean Vermeer, Brugge
 
dank je wel voor dit inspirerende schrijven. Je voelt je zo machteloos als mens en opeens begrijp en weet ik wat me te doen staat. Dank je wel!
Margriet
 
"Ze hadden veel beter hun geld kunnen besteden aan vioollessen geven dan het bouwen van deze schuilkelders" terwijl ze ook nog vertwijfeld uitriep:"Zo kan ik niet werken"... een kinderarts, achter haar patientjes aan hollend naar de schuilkelder in het oorlogs gebied...

'Vredeskinderen' moeten het worden en dat gebeurt ook...

Mieke Opstelten
 
dag lieve..lieve,dank je om het helpen zien!!!!!!!!en verbinding in het soms ook niet zien . Heilig de de kracht om tekunnen ZIJN EN DAN TE WETEN.. INNIGE HARTE GROET VOOR AL HET KOMENDE ROSANNA..STERKTE!!!! tot ziens.
 
Wat krachtig, die oproep om te zien!!
En dat geldt niet alleen het afschuwelijke gebeuren in de Gaza-strook.
Als je eenmaal je ogen open durft te doen, is het wel flink schrikken wat zich allemaal laat zien. Dan zie je hoe onze voeding verziekt wordt, hoe we als in een magnetron doorstraald worden, hoe we bijna gedwongen worden om chemische middelen te gebruiken ten koste van de natuurlijke, hoe men controle over ons probeert te krijgen op elk vlak en ga zo nog maar een tijdje door.
En waarom? Allemaal voor behoud en uitbreiding van macht en bezit.
Dit alles ziend werd ik er deze week bijna moedeloos van. Tot ineens een inzicht als een verlichtend zonnetje zich naar voren drong: het wordt zo duidelijk zichtbaar om ons uit te nodigen om een keuze te maken en bewust te worden. En toen voelde ik me zomaar ineens blij, ondanks al die misère.
Heel belangrijk zijn in deze tijd de mensen zoals jij, Hannah, die oproepen tot bewust zijn en bewust zien. Want eigenlijk is bewust zien en zijn het enige dat voldoende tegenwicht geeft aan dit 'kwaad'.
En heel raar, maar ineens komt dan de gedachte in me op dat die heersers, industriëlen, enzovoort, die we zo kunnen verfoeien tegelijk de voorwaarden scheppen, waardoor het voor ons misschien wel makkelijker wordt om een keuze te maken.

Stralende groet,
Janny
 

Een reactie posten





<< Terug naar start

Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?