Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

07 april, 2009   

geef ik het dááraan uit?


Soms zit je ongemerkt op een knooppunt.
Dan ploffen onverwacht dingen voor je voeten neer, en soms val je er zelf ook nog bij ook.
Dit liep zo afgelopen dagen.


Ada en ik gaven zaterdag jl cursus over je wortelpunt: het precieze liefdesdoel van je incarnatie. Normaal draai je daaromheen, met alle goede bedoelingen van dien. Goede bedoelingen, juist goede bedoelingen, kunnen sterk uit de hand lopen.
Ik ken mensen die al hun tijd geven aan een project in Afrika, waarbij ze bedonderd worden tot en mèt, maar ervan overtuigd blijven dat hun goede bedoelingen goed terecht komen. In feite steunen ze dan corruptie, en houden ze die dan op deze manier ook nog in stand.
Ik ken mensen die hun kinderen pamperen en pamperen, die alles voor hun kinderen overhadden en -hebben, en hun kinderen zien hen nog niet stáán.
Ik ken een mens die altijd, maar dan ook altijd op elk mailtje hoffelijk antwoordt, en 's avonds te laat naar bed gaat, omdat er net nog twee binnenkomen die aandacht vragen.
Ik ben een mens die altijd velen support, met woord en daad, en afgelopen weekend bleek dat de laatst-gesupporte, een spiritueel-therapeut, niet eens de moeite genomen had om naar de website en naar Tijd-Schrift te kijken, waarin ik hem belangeloos support.
Dat gaf echt een klap.

Gisteren werd ik weer eens, heel goedbedoeld, gewezen op de zoveelste verlichte mevrouw/meneer naar wie ik toch eens heen zou moeten. In de twee maanden daarvoor was ik al gedirigeerd naar een andere verlichte man, een andere spiritueel die te gek goed was, zes mensen bij wie ik eens een consult of duiding moest aanvragen, en een heel stel lezingen die ik eigenlijk toch niet mocht missen. Om nog te zwijgen over de zuivere zielen en meesters hier en in Vlaanderen bij wie ik advies kon krijgen.
Daar ben ik heel lang beleefd in mee gegaan. Want ze zouden best eens gelijk kunnen hebben, mijn aanraders, en natuurlijk valt er nog heel wat te leren en verbeteren.
Maar, in alle eenvoud, en met zo min mogelijk ego: ik ben zelf ook niet gek, en in mijn huidige vak (Poortwerk dus) best goed, en zelfs redelijk uniek. Edoch, ik werk wel horizontaal van mens tot mens. Ik sla afhankelijkheid aan mij weg, en ik stel me niet op, gezeten op tronen van verlichting of heiligheid. Dat ligt niet in mij. Ik ben mens met de mens, word nu en dan politiek boos, raak behoorlijk geïrriteerd als ik bedrogen of gemanipuleerd word, en wapper kritiek niet van me weg. Menselijk.
In het Werk (cursussen en consulten) ben ik gewoon goed, en geef ik alles wat ik heb, met zo weinig mogelijk ego. En wat ik geef is kostelijk spul.
Dus gewoon: ik blijf nu letterlijk en figuurlijk bij mezelf.

En vanochtend gebeurde het. Dat wat me nu voor de vierde keer in mijn ruim 70 jaar lange leven gebeurde: ik viel zonder enige aanleiding languit op een stoep. De andere keren dat dit gebeurde moest ik inzien dat ik te veel 'uitgaf'. Teveel aan aandacht, teveel aan altijd maar goed willen doen, teveel aan support, te veel aan luisteren, en dit echt op fundamentele punten. Dit haalt je weg van jezelf, en, als het om fundamentele punten gaat, heel hard weg van jezelf.

En je toont daarbij ook niet de vele veranderingen die je aangegaan bent, van feministe en politiek dier naar oprecht spiritueel mens, dat ook verantwoordelijkheid neemt voor wat haar hart en hoofd hebben mogen beseffen. Je spreekt daar gewoon niet over. Je geeft alleen maar uit, naar anderen toe.
Het houdt een oud beeld vast, naar anderen toe, maar ook naar mezelf. Kleinbeeld.

Nu is het zo dat ik een tijdens mijn kuur in Slowakije diepe inzichten kreeg over de toenemende dringendheid van deze tijd, over de noodzaak toch een minimum aantal mensen info te verstrekken van het belang om Mens te worden. Wat ook in de lijn van het Poort-Werk ligt, maar dan veel en veel verdergaand. En dat ik daarop echt de keuze maakte om de jaren die me resten daaraan te wijden, doodgewoon omdat ik er weet van heb. Door die kuur èn voornoemd besef kwam een heleboel in beweging, maar kreeg ik ook de kracht om dit te realiseren. Wortelpunt voor de rest van deze incarnatie.
Komt die cursus-zaterdag afgelopen week, waarop we mensen op het hart drukken al hun aandacht op de wortelpunt van hun incarnatie te geven, en de rest als franje met hartelijke dank voor het gebodene mee te geven aan de wind. Maar ik zelf? Wat doe ik?

Ik voel de laatste tijd eigenlijk al langer dat ik in mijn weblog alles aankaart behalve de kostelijkheid van dit Werk, waarmee ik een verwrongen beeld van mijzelf in stand houd (de feministe, de politiek-geïrriteerde, de gauw boze, de geestige, maar niet: de aanbieder van een pad dat mensen naar en over de transit van 2012 e.v. kan leiden),
maar aan dat gevoel doe ik niks,-
krijg ik einde vorige week totaal onverwacht vanuit het geestelijke via een lichtende vrouw uit Zeeland de waarschuwing dat ik geen energie meer zou moeten geven aan overbodigheden die de energie laten zakken; zij doelt op dingen die anderen ook kunnen doen,-
krijg ik zondag die klap t.a.v. alsmaar uitreiken in support, mèt het gloeiende besef: 'jij wekt te weinig respect voor jullie eigen baanbrekende Werk',-
maandag dat bizarre inzicht m.b.t. al die mensen die ik moet consulteren, een nzicht waarvan ik eerst nog denk 'ego, meidje!', maar al gauw moet erkennen dat dit is wat het IS,
zie ik, eveneens maandag, in mijn agenda staan dat ik volgende week, op aanraden-vàn een schat van een vriend en vriendin, aan een zich verlicht noemende (en dus ook als zodanig door hen hoog geëerde) mij een consult laat geven, daar waar ik zelf behoorlijk wat in huis heb,
maar waar niet voor uitkom jegens mijn goedbedoelende aanraders, laat staan dat ze eens tegen die verlichte met kennelijk goed PR zeggen: 'ga jij eens naar Hannah om een consult',-en val ik dus vandaag over straat.


Ik ben ook gek ook.
Waar geef ik mij aan uit? Waar geef ik mijn energie en tijd aan uit? Waar geef ik hèt aan uit (en dat in deze tijd van recessie)? Waarom doe ik zo gek, waarom toon ik mijn innerlijkste zelf niet, waarom bevestig ik daardoor al die oude rollen, waarom houd ik mij in mijn kostbaarste stuk zo vaak zo klein? Ik wilde gewoon doen.
Ik wilde met mijn kracht anderen in het zonnetje zetten. Ik wilde mens met de mensen zijn, zoals ik het noemde. Ont-zet-tend goedbedoelend.
Ik wil dit nog. Ik zal dit nog. Maar anders, in wederzijds respect, want dát is er de laatste jaren nog al een bekaaid af gekomen.

Non, je ne regrette rien, ik heb nergens spijt van.
Maar het is wel afgelopen.
Dit weblog gaat actueel blijven, maar niet meer op een manier die u amuseert en laat zeggen: 'die hannah toch, altijd dezelfde'. Dit weblog gaat de binnenkant van de actualiteit zichtbaar maken, de binnenkant van de recessie, de binnenkant van wat met ouderen gebeurt. Niet meer bozig. Niet meer verontwaardigd omdat het geestig moet zijn. Geestig blijft het, maar wel met geest erachter.


Op de Poort-site is o.a. het hoofdstuk 'giftig spul' verdwenen. Anderen kunnen dit ook. En beter.
En Hannah zelf? Hannah zal zich nooit verlicht noemen, want Hannah weet maar al te goed dat achter, boven, en in iedere mens een groot wit licht schijnt. Ook achter en in en rond haarzelf.
Maar Hannah gaat zich niet meer begeven in wat zij niet behoeft, in waar geen wederzijdsheid is, en niet meer uitgeven waar het niet meer op z'n plaats is.
Hannah zal niet meer verloochenen wat zij nu aan de dag in huis heeft.

En morgen niet meer verzwijgen wat zij morgen in huis heeft.
Zuiverder van anderen houden.
Hannah zal het Werk waar zij aan mee mag doen ook nooit meer kleiner maken dan het is.


Ook jullie een vrolijk opstandingsfeest gewenst!









Reacties:
diep geraakt,
sterk aangespoord,
in zelfbewustzijn en liefde verdiept,
je Karel
 
wat ben je toch een tot het uiterst zuiverste gaand mens,
dit geeft me wel moed om ook.
Anna
 
open en kwetsbaar,
gaand tot het putje,
het zal wel weer uitgelegd worden als ego, als erkend willen worden,
maar ik loop een stuk van het pad dat van jou is en van mij en wat anderen,
het is het subtielere staan voor je ziel,
en je ziel is nooit een vaststaand feit, ook zij is meervoudig, en zelfs .... all in menselijk.
Gouden Pasen, Hanneke,
Sylvie Vroom, Den Bosch
 
Geest-Kracht, pure geestkracht heeft je omhuld en nu sta je daar helemaal in jouw vorm van Uitgave! Menslief, wat houd ik van jou in jouw pure Zijn/zijn. Een vreugde om verder te gaan. Liefs Ada
 
Lieve Hannah,

Ik voel me intens geroerd door dit statement van jou en mijn hart bloeit open van liefde.
Wat waardeer ik die oprechtheid van jou. Niet een mooi verhaaltje om te laten zien hoe goed en verlicht je wel niet bent. Nee,een prachtige en goudeerlijke beschrijving van jouw proces met alle vallens en opstaans die daarbij horen. En meteen aan ieder die ervoor openstaat via je weblog delen wat je hebt ontdekt en welke keuze je nu maakt. Wij mogen je zien in je weg/proces en dat je geen volmaakt afgerond product bent. Net als wij allen.
Ja Hannah, een echt mens! En iedereen die een verlichte en feilloze meester(es) zoekt, zal misschien afhaken nu jij zo eerlijk
over jezelf schrijft.
Nou, ik niet!!!! (Hoewel ik dat een paar jaar geleden ook nog gedaan zou hebben).
Op deze manier ben je voor mij een werkelijk lichtend voorbeeld in plaats van de vele (schijn)heiligen die doen voorkomen dat ze al helemaal zijn gearriveerd.
Nee hoor Hannah, zeker geen ego dat je jouw werk in het licht wilt zetten en wederkerigheid wilt. Je werk IS belangrijk. En als jij dat niet voluit durft te tonen, wie zou het dan in zijn volle waarde kunnen zien?
Vanuit mijn eigen wortel -zuivering- herken ik jouw zuiverheid.
En voor wat het supporten van anderen betreft: ik ben blij dat je aangeeft dat te blijven doen (maar wel selectiever), want dat aspect heb ik altijd erg gewaardeerd in jou. Teveel 'leraren' propageren alleen maar HUN weg en HUN manier, en zien zichzelf als alleen zaligmakend.
In de contacten met jou ervaar ik hoe ver jouw bewustzijn inmiddels rijkt en hoe je tegelijkertijd ook gewoon mens bent. Wat een verrukkelijke combinatie! En wat een opluchting: ik mag ook gewoon vallen en fouten maken en mezelf evengoed waarderen in mijn bewustwordingsproces. Hoef me gelukkig niet te spiegelen aan een óóó zóóóó heilige.
En dat jij en Ada in jullie werk door Poort heel wat in huis hebben, dat heb ik afgelopen zaterdag weer mogen ervaren tijdens de eerste dag van de intensive.
Nog een laatste reactie op wat jij schreef over dat anderen jou niet aanbevelen. Ik merk in mijn eigen omgeving dat mensen die open staan voor een bewuster leven vaak al een eigen pad gaan. En voor degenen die nog aan het begin staan, is wat Ada en jij brengen op dit moment nog een brug te ver. (Zelf vind ik het vaak al moeilijk).Ik heb verschillende personen via jou een cahier of tijdschrift laten sturen, maar het leidde er nooit toe dat ze smaak kregen naar meer.
En toch....... jullie werk is dermate uniek, dat het ruimere aandacht zou verdienen.

Ik wens je fijne paasdagen.
Enne... je bent gevallen, maar wanneer kun je nou beter OPSTAAN dan met Pasen?

Janny
 
inderdaad ,Hannah weinig mensen begrijpen de stof die jij ons voor schoteld .En ook ik ben vanzelf op minder in gegaan ,zo denk ik ook ,alles hoef ik niet op mijn nek te nemen .Maar ga daar integen wel meer mijn Eigen gang ,en voel heel duidelijk dat het me wordt aangegeven .Heel veel Liefs ,en ik kan je niet genoeg bedanken voor het baken dat je voor mij bent.
Aagje bakker
 

Een reactie posten





<< Terug naar start

Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?