Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

26 juni, 2009   

retraite

Ik ben dol op mijn verjaardag. Net zo dol als op kerstmis dat op de dierenriem precies
tegenover mijn verjaardag ligt. Het is het kind in mij, dat nooit werd weggespeeld.

Dit jaar vierde ik m'n verjaardag niet. Heel bewust niet. Niemand ontvangen, niemand te woord gestaan, telefoonbeantwoorder uitgezet, niks. Er was zoveel gebeurd in zo korte tijd:
moederproblemen, kinderproblemen, broertje onverwacht snel gestorven, barstensvolle
zomerzonnewendedag, een ontmoeting met een Volgende (zie Vorig blog), en over dat alles heen wat onverwachte pico-saus van eenzaamheid. Degene die jou in de steek laat, ben je bijna altijd zelf. Hoe lang was het geleden dat ik tijd
aan mezelf gaf?

Dus nu tijd voor reflectie. Niks moeten, niks hoeven, niet hoeven te praten. Vijf dagen lang.
Vandaag is de 3e.Het doet me zo goed. Juist door de dood van m'n broertje sluipen er allerlei herinneringen binnen. En die slepen weer andere herinneringen mee, kinderwagens vol, trouwauto's vol, treinen die wegrijden van stations barstensvol. Ik neem er de tijd voor, en ik zie stukjes Hanneke die nog steeds bestaan, maar anders.

Rouwen is een soort samenvoegproces,
op-andere-wijze-samenvoegproces.

Het is echt waar dat als iemand uit je leven verdwijnt, bloedverwant of partner, dat er dan een stuk van jezelf weg raakt in grote verwarring. Vacuüm. Dwingt tot kijken, proeven, uitspuwen soms. En dan op andere wijze samenvoegen.
Het is al te waar dat dit tijd en aandacht nodig heeft.

Het is voor het eerst dat ik me die tijd gun, het weer werkt mee,- dit is goed voor ouderwordende vrouwen.

Elke dag schijnt de zon deze week.

Elke dag kan ik de balkondeur wijd open zetten. De hommels zoemen zich in en uit. De tomatenplanten dragen al groene grote knikkertjes.

De duif broedt voor de 2e keer. Weer 2 eitjes in de verste plantenpot.

Binnenskamers koestert me een verjaarsboeket, naast een pakje lichtworteltjes, en een fles appelvlier, ook al. Zachtjes bij de voordeur neergezet door vrien(inn)en met alle respect.

Ik heradem.

Mij is tijd gegund.

geplaatst door hannah van buuren  # 17:46

Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014