Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

17 januari, 2010   

Moederbewustzijn hoger octaaf

Toeval bestaat niet.

In september 2009 ging ik deep down. De persoonlijke oorzaak lag diep, bij mijn dochter-van-moederschap. Mijn ziel maakte daarvan gebruik voor háár daaraan verwante thema: vrouw: de nachten na de diep down bracht ik door in het collectieve onderbewuste, Atlantislaag, m.b.t. situaties van vrouwen die mannen uitzogen om te kunnen overleven. Ik ervoer de duistere kant van vrouwelijkheid. Als man overigens. Goddank verzorgde een moederlijke vriendin mij; anders had ik dit collectieve ervaren (niet schouwen, maar ervaren) niet aangekund.

Opkrabbelend in een totaal nieuw kader overkwam me na een maand een nacht waarin ik tot en met de vroege ochtenduurtjes gewezen werd op het belang van mijn studie van 30 jaar eerder te hervatten: Moederbewustzijn (matriarchaal bewustzijn waarin er geen scheiding is tussen ik en het andere,- men beleeft het andere, met name de natuur, maar men weet niet dat er een instantie in zichzelf is die het beleeft), verschillende stadia van ik-bewustzijn, en wat erop kan volgen (Jung, Neumann). Na verschillende ontwikkelingsstadia (gecastreerde zoon, soldaat, held enz.) kan ons ik, zo veronderstelt men, over de dualiteit heen springen en een alomvattend bewustzijn in zichzelf baren: men noemt dit allerwegen ‘de dualiteit overstijgen’, maar dit is een heel misleidende naam! Want overstijgen maakt zo’n hele ik-gang nodeloos, overbodig. Overstijgen ontkent daarmee ook het willen-leven, hier en nu. Overstijgen appelleert in wezen aan diepgewortelde levensangst, die bij de meesten van ons, zeker in deze jaren, op de loer ligt.
Ik noemde het daarom voorlopig maar ‘de dualiteit omvatten’; daarin ben je ik èn al.


Ik schreef er een POORT-Cahier over, omdat ik danig besefte dat ons westerse ik-bewustzijn dat zo naar eenheid en heelheid snakt, en daar ook aan toe is, daar alles mee te maken heeft. Schrijven is voor mij altijd een weg bewandelen die ik zelf daarna lopen moet in ervaring. In het Cahier werd ik ‘gedwongen’ de toestand van dualiteit omvatten een naam te geven: Moederbewustzijn op een hoger octaaf. Zoals een Moeder de zoon omvat, in en op haar schoot, omvat dit bewustzijn ons ik, en is tegelijk het Al Dat Is, de hele Materia, het hele Leven. Zo’n bewustzijn is nu mogelijk op het westerse pad. Ik zeg dit uit ervaring. Het vergt wel totale aanwezigheid ( de zoon, de presentie, de totale awareness, het 100 % van jezelf bewustzijn),- anders zakt je ik weg in het Moederbewustzijn lager (en voorbij) octaaf. Degradatie en verval van je ik.

Dit omvattende bewustzijn ‘Moederbewustzijn-hoger-octaaf’ noemen voelde voor mij als een soort ‘uit de kast komen’.
Het desbetreffende Cahier kwam klaar op kerstavond.

Tijdens de 24 dagen die volgden voerde mijn engel mij langs een heleboel boeken, variërend van werken over de vrouwelijke zijde van de natuur (elementalen, feeën, engelen, deva’s), boeken over Isis (en dan niet die flauwe boekjes over wat zich nu helaas vaak goddess movement noemt: bewegingen die matriarchaat en godinnen verheerlijken op eenzijdige flower-power-achtige manier en de duistere krachten van Haar niet (willen) zien), en over Hildegard von Bingen, die mysterieuze abdis in de Middeleeuwen die de Sophia herkende (en dus ook een deel van haar leven geëxcommuniceerd doorbracht), verwoordde, in miniaturen schilderde en in prachtige liederen klank gaf (ik kreeg ooit een prachtige cd daarvan van mijn dochter). Dat laatste in Miek Pot’s ‘Hildegards Godin,- de wilde en wijze vrouw in ons’. (Voor Miek Pot, zie http://www.miekpot.com/nl/contact.htm )Ik kreeg het twee weken geleden cadeau van iemand, en was er niet meer uit weg te slaan.
Dus kwam het van een ontmoeting vandaag.
En juist gisteren herlas ik wat vriendin M. een keertje voor mij had neergetekend en beschreven als de ‘estates of sisterhood’, een voorschouw van wat ik Moederbewustzijn-hoger-octaaf noem.

Tijdens de ontmoeting vertelde Miek me over de Madonna van Beauraing (waar mijn eigen moeder verering voor koesterde), een Madonna-verschijning uit 1932 in de armste mijnwerkers-streek van België, nooit helemaal door de kerk geautoriseerd natuurlijk, maar dat is niet erg, want het is natuurlijk geen Maria-Moeder-van-Jezus, maar een katholiek geïnterpreteerde verschijning van de Godin als heel krachtige Vrouw, met twee handen naast haar hart van vuur. Hoe kan het anders: uit de diepste mijnkrochten van ons aller onbewuste Herrijst Zij. (Zie voor de madonna van Beauraing: http://imagessaintes.canalblog.com/archives/2009/03/23/13100001.html ).
Miek vertelde ook over een plek onder Tilburg waar diezelfde energie heerst en waar een kapel staat met een beeld van O.L.Vrouwe van Beauraing, hetgeen een zeldzaamheid is, want de meeste Maria-kapellen in ons taalgebied voeren juist niet die ‘Madonna’, maar de gewone.

Ònder ons gesprek belde Catharina. Zij sprak op mijn antwoordapparaat de vindplaats van een blog in, http://www.richjn.blogspot.com/ , bevattend een doorgeving van de aartsengel Michael, die ik al eerder onder ogen had gehad, maar verwierp vanwege het gedoe in de tekst. Catharina bezwoer me te kijken naar wat er over vandaag, 17 januari, te lezen stond. En jéé, daar las ik het: “Thus from January 17 on We will merge in you (for those who are ready) and integrate on this Earth the triple radiation of the Holy Spirit, the Source and the ultraviolet radiation plus the Blue and the Golden Light radiations which will be updated by Melchizedek on January 17.
With the vibration from the Conclave and the 24 Elders, the double crown chakras [of the head and heart] will become one. This oneness is represented by the Divine Mary, the Creator of this universe by transforming the forces opposed to the Light so they no longer have an influence on you.” En even verder wordt een meditatieve lichaamshouding aanbevolen: je handen aan weerszijden van je hart: “place your hands on either side of your Heart, and thus leaving your hands free to enable the Fire of Love in you (NDR: your hands should be open with palms facing each other about 20 cm [8 inches] apart, fingers and thumbs pointing towards the sky, positioned in the area of the nipples - which is the center of the Soul and the Spirit)”. Verder in de tekst wordt het hart beschreven als van vuur, in dit stadium van mensheidsbewustzijn. Logisch, omdat het het samengaan van hart en hoofd, Moeder en Zoon inéén, Moederbewustzijn-hoger-octaaf verzinnebeeldt.
De ‘Madonna’ van Beauraing houdt haar handen aan weerszijden van haar hart van vuur precies zo. Maar het stenen beeld dat men van Haar maakte heeft de handen naast het hart van vuur uitgespreid naar de wereld.

Vroeger, toen ik nog feministe was van de generatie Joke Smit, kalkten wij op de muren: “Zij Komt”.
Vandaag weet ik dat Zij is gekomen, in ons, en Haar Woord is Vlees aan ‘t worden.




- de 1e illustratie is de Groene Sophia van Hildegard von Bingen, de 2e een schildersimpressie van wat de kinderen van Beauraing ervoeren, en de 3e het beeld daar in de Kerk-

Labels: zo maar stilletjes

geplaatst door hannah van buuren  # 16:56

Reacties:

indrukwekkend. en hoe aansprekend: Moeder met Hart èn Hoofd
Klaas V.

# geplaatst door  Anoniem : zondag, januari 17, 2010 5:56:00 p.m.

 

Dank voor het bericht, ik kreeg en heb nog steeds kippevel door het zien van het plaatje van de moeder met het vuur in het hart.

ook het cahier is voor mij vele eye openers,en met name bem ik heel blij met het stukje over het denken, ik dacht nl al dat ik dement of zoietsaan het worden was.

liefs, riekie

# geplaatst door  Anoniem : zondag, januari 17, 2010 6:25:00 p.m.

 

Toeval bestaat niet: toeval is het door onze patriarchale cultuur nog niet onderkende weefsel van de Moeder.
Anna

# geplaatst door  Anoniem : dinsdag, januari 19, 2010 9:44:00 a.m.

 

Lieve Hannah, heel heel voorzichtigjes schrijf ik hier, maar ik voel het nu ook weer...dat wat ik niet helemaal kon thuisbrengen (de laatste weken): een vuur uit mijn borstkas...ah... zo anders dan anders, zo intens krachtig, en dan samen met een kolom van tingelende, kriebelende energie uit/op mijn hoofd........zoen, Marij

# geplaatst door  Anoniem : dinsdag, januari 19, 2010 4:10:00 p.m.

 

Dank je Hannah, heel inspirerend en uitnodigend maar vooral ongelooflijk verwijdend voor mijn leven zoals het er nu uitziet.
Liefs Margriet

# geplaatst door  Anoniem : dinsdag, januari 26, 2010 11:49:00 a.m.

 

Een reactie posten

<< Terug naar start

Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014