Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!

08 maart, 2010   

eerlijk gezegd



Dit is een tijd voor grote eenvoud en grote waarachtigheid.
Zo niet, dan sla je weg.
Ik moet heel veel dingen herzien. Juist in het Werk waar ik zo van hou, Poort-Werk.
De afgelopen weken heb ik diep nagedacht over De Groep. Ik wil daar namelijk met zo zuiver mogelijke liefde in staan. Zo mag het beslist geen behoefte van mij zijn. Ook mag er voor géén van ons een onbalans ontstaan tussen inkomende en resulterende energieën.
De zaterdag van 30 januari was van een grote bezieling. En zo kunnen er natuurlijk meer zaterdagen gebeuren. Geen enkel punt. Ieder van ons, ik ook, gaat dan opgeladen naar huis. Maar daar begint het pas.
Het is niet zo moeilijk om samen een bezielende, opladende zaterdag te creëren. Het is wel moeilijk om zelf, thuis, vanuit je eigen leven, recht in de roos te schieten wat betreft je eigen bijdrage aan dit leven anno 2010. Ik zie dit bij ieder van ons, en ook hoe zeer dit ons terugwerpt op wie je zelf bent, en op de manier waarop je jezelf, helemaal vanuit jezelf, verbindt aan dat wat er Is. Als ik eerlijk ben, dan moet ik erkennen dat een herhaald groepsgebeuren, juist door de manier waarop ik een en ander aanbied, en juist door onze gezamenlijke begeestering, daar eerder van weg voert dan heen leidt.
Meer dan vorig jaar (de tijd gaat snel!) zie ik in dat deze klemmende jaren menselijke dragers nodig hebben die vanuit het allerbinnenste van zichzelf, en niet beroesd of opgeladen door
groepsgebeurens, geven wat ze te geven hebben. En dat allerbinnenste heeft stilte nodig, en kameraadschap waarbij de een de ander verstaat en teruggeeft wat er aan de hand is op dàt moment.
Het samen ligt in de kameraadschap van het verstaan.
Daarom leg ik het werk aan De Groep neer. Het zou onzorgvuldig wezen om het door te zetten; het zou zelfs ietwat misleidend wezen. Ieder heeft nu genoeg aan zichzelf, en aan wat we zelf al allemaal beleefd hebben en beleven.

Ik gebruikte het woord ‘kameraadschap’. Ik voel de Groeps-mensen namelijk als kameraden op een weg waarvan het doel nog ‘onderweg’ is, met andere woorden: waarvan we het doel niet kunnen omschrijven in de kaders die wij tot op vandaag toe kennen. Elke keer als ik een maandduiding schrijf, voel ik hoe het doel van deze klemmende jaren onze hoop en verwachtingen overstijgt. Hoe het ons tilt naar een bestaansniveau waarin wij nauwelijks durven geloven dat het haalbaar is. Dit nauwelijks durven geloven hangt samen met ons nauwelijks in onszelf durven te geloven, in wie wij werkelijk zijn. Ik heb de ervaring dat dit in tweegesprekken zonder franje mogelijk is, maar dat dit door groepsgebeurens nu eerder over-stemd wordt.
Daarom bied ik mijn kameraadschap aan: ik ben er voor ieder, telefonisch, mailsgewijs of in gesprek van aangezicht tot aangezicht. Ik blijf de maandduidingen versturen, want daarin wordt me elke keer weer een stùkje besef getoond van de actualiteit van wat zich op dát moment ontvouwt,- en velen van jullie geven me dan ook telkens terug hoezeer het dan op z’n plek valt, juist voor dat moment. Ik blijf ook Tijd-Schrift verzorgen.
Het zal echter stiller worden, zonder Groep. Stiller, intenser, en nog waarachtiger. Daarvoor vraag ik ieders blijvende steun aan Poort. Dit vraag ik dringend en expliciet. Ik vraag ook jullie kameraadschap van jullie uit, eveneens dringend en expliciet. Geen mens kan
zonder Weefsel. Inspireer mij, en ik inspireer jullie, zo simpel ligt dat.


Reacties:
Lieve Hannah
Ik ben blij en zeer verheugd on dit te lezen.
Voor mij persoonlijk werkt deze manier van elkaar stimuleren ook het allerbeste.
Hierbij kan ik me soms erg eenzaam voelen ,maar dat is juist nodig ,om tot de zuiverste resutaten te komen.
Ik bedank je uit heel mijn hart,dat ik je op mijn pad heb gevonden.

Hartelijke groet..Aagje bakker
 
'Voorgevoelens is niets anders dan een snelle duik van de ziel in de universele levensstroom, waar ieders geschiedenis verbonden is met iedereen en we alles kunnen weten, omdat alles daar geschreven staat...'

ook: 'de universele taal, is de taal zonder woorden'..

deze wijsheden las ik in "De Alchemist" van Paulo Coelho

mogelijk inspireert je dat, moedige Hannah!
Mieke Op.
 
Moed werkt zuiverend,
Klaas V.
 

Een reactie posten





<< Terug naar start

Archief

juli 2006   augustus 2006   september 2006   oktober 2006   november 2006   december 2006   januari 2007   februari 2007   maart 2007   april 2007   mei 2007   juni 2007   september 2007   oktober 2007   november 2007   december 2007   januari 2008   februari 2008   maart 2008   april 2008   mei 2008   juni 2008   juli 2008   augustus 2008   september 2008   oktober 2008   november 2008   december 2008   januari 2009   maart 2009   april 2009   mei 2009   juni 2009   juli 2009   augustus 2009   september 2009   oktober 2009   november 2009   december 2009   januari 2010   februari 2010   maart 2010   april 2010   mei 2010   juni 2010   juli 2010   augustus 2010   september 2010   oktober 2010   november 2010   december 2010   januari 2011   februari 2011   maart 2011   april 2011   mei 2011   juni 2011   juli 2011   augustus 2011   september 2011   oktober 2011   december 2011   januari 2012   februari 2012   maart 2012   april 2012   mei 2012   juni 2012   juli 2012   augustus 2012   september 2012   oktober 2012   november 2012   december 2012   maart 2013   april 2013   juni 2013   september 2013   oktober 2013   februari 2014   maart 2014   september 2014  

This page is powered by Blogger. Isn't yours?