Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
21 oktober, 2011
angst? liefde?
De tentjes van Occupy in Amsterdam nemen in aantal toe. ABP gaat m’n toch al kleine pensioentje korten. We maken wat mee tegenwoordig!
Afgelopen dagen kwam ik in vrije val, met een heel stuk bewustwording als uiteindelijk resultaat. Soms moet dat zo.Aanleiding was het lezen van een binnenkort te verschijnen boek van de auteurs van ‘Het Elfde Licht’, dat ik in vorig POORT-bericht promootte. Sta ik nog steeds achter, want het is onthullend en dus de moeite waard. In dat toekomstig boek (ik las het in manuscript) wordt het nader uitgewerkt, in een totaal andere sfeer. Wat daarin koudbloedig vermeld wordt is dat we nog eerst eeuwenlang enorme dikke lagen van negatieve astraliteit moeten door- en omwerken, waar we 'nog geen enkele kaas van hebben gegeten', en dat we daar ieder in moeten duiken en het licht in moeten brengen. De Hel genaamd. Gesproken wordt over een duizend incarnaties om dit transformatieproces te doorwerken. Niks geen ascentie binnenkort, alleen maar hellevaarten. Want eigenlijk hebben we met ons allen als mensen niks goed gedaan, en slechts akelig-criminele wolken van helse astraliteit voortgebracht.
Mijn aanvankelijke entoesiasme verkilde tot op het bot. Waarom die denigrerende toon? Waartoe dat promoten van doorwerken en wederom doorwerken? Waarom steeds weer dat hameren op wat we verkeerd zouden hebben gedaan, en geen enkele notitie van wat het grote gros van de mensheid -ook in Atlantis, jawel!- oprecht in liefdes' en vredespogingen heeft uitgewerkt voor een betere wereld? Kan best wezen dat dit kinderlijke pogingen waren, maar mensen hebben ervoor geleefd en zijn ervoor gestorven,- en dat maakt voor mij alles ‘goed’ en zeer bewonderenswaardig. Dan maar in de dualiteit met dat woordje ‘goed’.....Ik ken de hel. Twee maal eerder was ik daar, en afgelopen dagen voor de derde en laatste keer. Diep genoeg om helemaal van de sokken te gaan, letterlijk en figuurlijk. Puurmenselijke liefde om mij heen helpt mij er nu weer bovenop, al kan ik aanstaande zaterdag niet de POORT-dag geven die ik uitgeschreven had. Ik ken de hel, en weet dus dat hij bestaat.
Maar ik ken ook de poort daartoe, en die heet angst. Als ik die poort niet in me had gehad, was ik er, boek of niet, nooit door binnen kunnen gaan. Die angst zit in de meesten van ons. Daar wordt mee gemanipuleerd. Op die poort wordt nu gebonsd, met harde bonzen, opdat wij erin zullen schieten.
Frank Hoogerbeets in Ditrianum van oktober (gratis te verkrijgen bij Ditrianum Nieuwsbrief nieuwsbrief@ditrianum.orgn ) en David Wilcock (http://www.wanttoknow.nl/overige/disclosure-in-volle-gang-jouw-keuze-angst-of-liefde ) wijzen met grote kracht op een andere poort die we allemaal in ons dragen: die van de liefde.Jaap Hiddinga schreef over hetzelfde onderwerp als dat van genoemde auteurs in 2006 al ‘De verwarde mens’, maar met hoeveel meer respect, met hoeveel meer tederheid, en met hoeveel meer zieleliefde!
Dan bedoelen Hiddinga, Wilcock, Hoogerbeets heus niet de liefde die toedekt, maar een heel aards en gefundeerde liefde: de liefde die ziet. Die van mens tot mens kijkt. Die de oprechte overtuiging ziet, waarmee mensen afgelopen zaterdag 15 oktober overal op de wereld in menigten zijn samengekomen om te roepen dat het nu genoeg was. De Occupy-beweging. Vreemd genoeg weinig aandacht daarvoor in onze media. Het andere is er al, en het groeit.
Lynn McTaggart schrijft daar over in haar laatste boek ‘De Verbinding’. Wij hoeven er niet naar te zoeken, wij leven daar al in. We hoeven het enkel nog maar iets helderder waar te maken. Sterker nog: wij hoeven enkel en alleen maar te beseffen dat we het zìjn, die liefde! Dat die poort de belangrijkste in ons leven is, hoe we ‘liefde’ ook invullen. En dát, ondervond ik nu, is verschrikkelijk moeilijk. Want hoe spiritueler we willen worden, hoe meer ons aangepraat wordt dat er nog heel wat door te worstelen valt aleer we Licht mogen zien en zijn. De poort van de liefde staat recht tegenover de poort van de angst. De poort van de angst staat nu wijd open, en heel veel mensen zullen -onder economische of spirituele pressie- niet anders kunnen dan daarmee in aanraking te komen. Des te sterker de noodzaak voor iedereen die maar het kleinste flintertje bewustzijn ontwikkelt om resoluut op de andere, grootsere poort van de liefde te wijzen.
De liefde die er al is, omdat wij er zijn, geboren uit die liefde. Allemaal, geen mens uitgezonderd, zijn we uitgestuurde vonken van de God/in die Liefde is. Allemaal zijn we aan deze incarnatie begonnen uit liefde. Om een plek in deze tijd in te vullen vanuit een specifieke vorm van liefde.Hoogerbeets, Wilcock en anderen hebben het over de ‘gewone’ angsten, waar we nu (financieel, economisch, militair en politiek) mee geconfronteerd worden, opdat we klein zouden blijven. Maar minstens zo destructief zijn de spirituele angsten die ons op het lijf worden geschoven. Vooral omdat die gericht worden op de goedwillenden onder ons, die er toch al mee worstelen of ze wel goed genoeg zijn.
Geloof me: ik heb een enerverend leven gehad, en navenant veel fouten gemaakt, maar ik zal er niet op worden afgerekend, want ik heb veel liefgehad. En dit, lieve mensen, geldt voor ons allemaal! Er valt nu, einde 2011, niets meer door te werken. Die tijd is voorbij. Zelfs voor ons die ‘aan Atlantis meededen’! Als er toen iets ‘fout’ is begaan, is dat niet het technische stuk, maar het krachtdadig ontkennen van de wezenlijke liefdesmacht van elke mens.Heel andere tijden breken nu aan, nog nauwelijks zichtbaar aan de oppervlakte.
Occupy.
Tijden van grote verantwoordelijkheid ten aanzien van onze zelfscheppende vermogens. Als wij onszelf en anderen angst aanpraten, openen wij de poort van de hel. Dan houden wij onszelf en anderen vast in de krimping. Ik spreek uit ervaring. Enkel geloven in dat je niet/nooit goed genoeg bent, opent de deur van je angst. Dit is het werktuig van de spirituele angst-aanjagers: appelleren op je neiging dat je niet en nooit goed genoeg bent. Van daaruit is het maar één stapje door de poort van de angst, de hel in.
Wij hoeven geen enkele hel meer in, want wij zijn die andere poort: van de liefde. Hóe wij ook hebben liefgehad, wij hebben liefgehad, eeuwen en eeuwen lang hebben we liefgehad, en we gaan nog veel en veel meer liefhebben in de zeer nabije toekomst waarin erbarmen, hoop, ‘nee tegen manipulatie’, en wederzijdsheid in vreugde een rol gaan spelen. Als bewuster mens heb je de keuze. Je kúnt op meerdere manieren kijken en zien. Met de ogen van de liefde speur je naar het constructieve in je ontmoetingen. Of, als je dat niet lukt, kijk dan naar het totaalplaatje waar zelfs een Kaddafi zin heeft gehad voor de ontwikkeling van duizenden. Je hebt de keuze tussen dualiteitsdenken en holistisch denken, waarin je elke mensenbeweging ziet in een grotere context, net zoals je ziel dat doet (zie hiervoor het genoemde boek van Hiddinga).
Je kunt het zelfs voelen: zit je in je angst, dan ontstaat er druk op je hart- en maagstreek. Zit je in je liefde, dan opent zich in diezelfde streken je adem, wijd en ontvankelijk. Denk niet: ‘oh, dat moet ik nog leren’, want je kunt het doordat je het bent. Sta het jezelf toe! Vertrouw op jezelf, in jezelf, in je draagkracht. Veel mensen om je heen zullen je zeer binnenkort als zodanig nodig hebben.Geloof me: geen doorwerken meer, maar vertrouwen op onze liefdeskrachten, en de grote inventiviteit en creativiteit daarin.Geloof me: geloof in jezelf als deur van liefde, en je staat versteld van jezelf.
***********************************************
geplaatst door hannah van buuren # 16:57 
Reacties:
<< Terug naar start
oja! Opgelucht. Toch niet 'nog lang niet zo ver...........'
Anna
Anna
# geplaatst door 
: zondag, oktober 23, 2011 11:54:00 a.m.
: zondag, oktober 23, 2011 11:54:00 a.m.
Tagore schreef ooit; “to welcome God, one must welcome everything”. Dus de aanreiking dat we vanuit liefde onze eigen duisternis moeten omarmen om heel te worden voelt heel erg waar voor mij. Maar dat kan vanuit mijn eigen maat, ik hoef mij niet langer klein te –laten- maken. En het kan dus NU, de eeuwen van lijden die klaarblijkelijk nog in het verschiet liggen is een zoveelste idee-fixe en hoef ik niet als waar aan te nemen. Verlichting hoeft niet bevochten te worden, we ontsteken het licht gewoon nu en alle dagen en nachten die erop volgen.
# geplaatst door : zondag, oktober 23, 2011 2:02:00 p.m.
: zondag, oktober 23, 2011 2:02:00 p.m.
Het is een keus, als je het je bewust bent.
Iedere keer weer totdat het in je totale wezen IS.
Kiezen voor liefde, in alles
en ervaar die liefde ook en vooral in je nieuwe ervaringen
en dat kan alleen als je de angst alleen de energie laat zijn....het waarneemt, los laat en volop vanuit je hart die nieuwe wereld instapt........yehhhh
Iedere keer weer totdat het in je totale wezen IS.
Kiezen voor liefde, in alles
en ervaar die liefde ook en vooral in je nieuwe ervaringen
en dat kan alleen als je de angst alleen de energie laat zijn....het waarneemt, los laat en volop vanuit je hart die nieuwe wereld instapt........yehhhh
<< Terug naar start
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
Een reactie posten