Geen menu aan de linkerkant? Klik hier!
09 september, 2012
mijn kleine moeder.................
Mijn hele leven lang was ik daar in mezelf sierlijk overheen gegleden, maar dan komt er plotseling een tijdstip (70 e.v.) waarop zoiets zich aandient, en een rem zet op de patronen en gewoonten van de eigen doordraverijen. Ik zag hoe ik mezelf altijd wilde bewijzen levens-waard te wezen. Het was een schok, met diverse heftige naschokken.
In die periode van schok en naschokken was ik veel met mijn (nu al 24 jaar overleden) moeder bezig. Eerst boos (nog een klein woord voor wat ik voelde, eigenlijk moet ik zeggen: WOEDEND). En pijn, pijn, pijn. In die periode had ik soms dagenlang geen kracht om overeind te komen, en bleef ik op bed liggen ‘werken’, helemaal gevloerd. Voor de buitenwacht: heel lui, heel afgesloten. Er waren er maar een paar die dat konden duiden bij mij. De kostbaren!
Langzaam, en juist door er wèl aandacht aan te schenken, begon ik in te zien hoezeer zij een kind was van háár tijd, waarin ongewenste kinderen echt niet mochten en waarin zelfreflectie nog een onbekend woord was. Er rees mededogen in me op.
Maar nog niet met mezelf.
Het duurde tot dit jaar dat ik voluit kon zeggen: “ik, hannah, mag niet alleen leven, nee, veel meer: ik be-leef dit leven, ik ben het die daar voluit ziel en pit aan geeft”. De stroom van kracht die ik vroeger voelde, schoot me weer door lijf&leden. Ik schonk mezelf ‘t leven. Tegelijk gebeurde er iets biezonders. Eerst zag ik ineens hoe ook zij haar dagen had van niet-meer-kunnen-dan-liggen. Precies zo. Het zat dus niet alleen in mij, maar ook in haar. Niet alleen in haar, maar ook in mij. Maar er kwam nog meer.
Terwijl ik mijn eigen leven bezielde en leven gaf, woordelijk, verscheen aan mijn zijde plotseling mijn moeder. In het klein. Zo’n 20 centimeter groot, meer niet.
Ik besef dit: doordat ik de laatste jaren met haar omgetrokken ben, en veranderd ben in mijn gevoel naar haar toe, èn doordat ik mezelf nu voluit het leven gun en geef, en daar nu bewust in woon, heb ik ook haar bevrijd in wat ze naar mij toe (waarschijnlijk maar al te onbewust) heeft gedaan. Niet alleen ik bevrijdde mij, maar haar bevrijdde ik ook. Zij doet mee in mijn herrijzenis.
Natuurlijk wist ik al wel hoe onze gedachten onze gestorven dierbaren beroeren. Maar dit gaat veel verder! Onze processen in relatie tot onze gestorvenen hebben directe invloed op hun pad naar verlossing en licht.
Telkens als ik zeg “ik, hannah, leef dit leven en geef me dit leven”, zet ik haar ook een stuk vrij van die oude moederrol. Ik ben hierin zelfs als het ware háár moeder. Daarom trippelt zij ook deze dagen in een kleine vorm van maar 2 decimeter aan mijn zijde.
Zó dicht staan levenden en gestorvenen elkaar na.......................
Ik lees met alle aandacht jouw stukje ,ook ik heb een pijnlijk emotooneel gevoel
met mijn moeder .
Ik ben het 9 de kind en was eerst niet zo welkom (kan het nu wel begrijpen ) maar kwam wel goed uit voor mijn zusje ,die 2 jaae ouder is als ik .
Toen zij dus m.s kreeg voelde ik me erg verantwoordelijk.
Daar ben ik langzamerhand onderuit geworsteld .
Ook zoals jij omschrijft ,,jezelf terug trekken en met jezelf uitwerken ,,
en inderdaad weinig mensen ,,gunnen je die tijd ,,
Mijn moeder leeft nog en is 94 ,heeft veel pijn en krijgt om de 6 weken 3 zakjes nieuw bloed.
Ik hou veel van haar en draag haar ophanden ,maar ook zie haar tekortkomingen ,netzozeer als de mijne .
maar wat een mooi beeldje ,ik kan me voorstellen dat het je heel wat doet.
dag Hannah ,wens jouw ook weer het allerbeste
: dinsdag, september 11, 2012 10:14:00 a.m.<< Terug naar start
Archief
juli 2006 augustus 2006 september 2006 oktober 2006 november 2006 december 2006 januari 2007 februari 2007 maart 2007 april 2007 mei 2007 juni 2007 september 2007 oktober 2007 november 2007 december 2007 januari 2008 februari 2008 maart 2008 april 2008 mei 2008 juni 2008 juli 2008 augustus 2008 september 2008 oktober 2008 november 2008 december 2008 januari 2009 maart 2009 april 2009 mei 2009 juni 2009 juli 2009 augustus 2009 september 2009 oktober 2009 november 2009 december 2009 januari 2010 februari 2010 maart 2010 april 2010 mei 2010 juni 2010 juli 2010 augustus 2010 september 2010 oktober 2010 november 2010 december 2010 januari 2011 februari 2011 maart 2011 april 2011 mei 2011 juni 2011 juli 2011 augustus 2011 september 2011 oktober 2011 december 2011 januari 2012 februari 2012 maart 2012 april 2012 mei 2012 juni 2012 juli 2012 augustus 2012 september 2012 oktober 2012 november 2012 december 2012 maart 2013 april 2013 juni 2013 september 2013 oktober 2013 februari 2014 maart 2014 september 2014
Een reactie posten