Er weeft zich iets nieuws over en om ons heen. Iets met wijde uiteinden.
Het begon met de blik van een man tijdens de lunchpauze op een spiritueel centrum waar we een ervaringsdag hielden over engelen. Waarom weet ik niet, maar ik keek achterom. Recht in de ogen van een heel lange man uit een andere groep die daar ook een dag had.
Hij staarde me voluit aan, geen toeval dus. In zijn blik lag puur haat. Een onyx-zwart veld haat. Persoonlijk gericht op wat ik was. Merkwaardig was dat ik niet gilde, of zelfs maar schrok. Nee, iets in mij vond dit doodnormaal. Wendde zich wel af.

Zondag, maandag dinsdag daarna overviel me een telefoontje. Ik kreeg een mailtje van zoonlief dat doorgaf dat iemand me dringend nodig had voor hulp. Die iemand had mijn nummer niet, maar had via via eerdere boeken van mij oude vrienden opgespoord, en die hadden haar zoonliefs nummer gegeven. (Te) Behulpzaam als ik ben, belde ik dat nummer en kreeg een vrouw aan de lijn die siste als een slang. Hissend en sissend vertelde ze dat ze de hoogste Christus herbergde en dat ik haar moest helpen met deze overschaduwing. Als ik haar interrumpeerde om bv te vragen hoe ze aan Roelands nummer kwam, dan sprak zij gewoon. Maar voor dat Christusstuk sprak ze hissend en sissend. Absoluut psycho, helemaal psycho. Het stroomde als pek uit de telefoon. Steeds maar vragen ook haar te helpen met haar taak. Ik heb haar gezegd dat ik zo iemand niet was, en toen tot haar doordrong dat ik er niets mee te maken wilde hebben, vervloekte ze me min of meer en zei als eindpunt ‘namaste’ ook sissend en hissend.

Ik heb gegoogled op internet (per slot van rekening had ik haar telefoonnummer) en het bleek een zo op het zicht doodnormale vrouw te wezen. Maar als ze hissend en sissend sprak, was het absoluut een slang en ging er een invloed van uit die je ondersteboven kan gooien. Het was dat ik al boos (dus afwerend) was, omdat ze het via zoonlief speelde, dat ik het kon afweren, maar het was beslist een duistere psychische aanval. Het kwaad richt zich op.
In diezelfde dagen echter vond ik in mijn brievenbusje een anonieme enveloppe met €100,- erin, van zomaar een onbekende die kennelijk weet dat ik  hier wonend waar het stil en gewijd is, eigenlijk boven mijn macht gaat. En kreeg ik, ook zomaar van iemand, ook zomaar in m'n brievenbusje, een stel waardebonnen vioor de mooiste kaarsen die ik ooit zag. Anoniem ook. En op mijn mail verschenen plotseling allerlei bemoedigende mails over engelendag en Steenbokduiding. Werd aan alle kanten met licht en liefde pamperd.
Ook licht richt zich nu op.
Onverhuld en on-middel-lijk.
Niets menselijks is ons nu meer vreemd.......
Gods uiteinden reiken elkaar nu binnin ons de hand.....